علائم حساسیت به شیر در نوزادان و عواملی که ریسک ابتلا را بیشتر می کنند

هر پدر و مادری دوست دارد که علت گریه های مدام نوزاد خود را بداند و در رفع آن به او کمک کند. نوزادان به دلایل بسیاری مانند صدمه دیدن از لحاظ جسمی یا عاطفی یا برخی از مشکلات سلامتی سر و صدا می کنند. با این حال، یکی از دلیل گریه زیاد آن ها می تواند حساسیت به شیر در نوزادان باشد. برخی از نوزادان به پروتئین موجود در شیر گاو، که اغلب به عنوان عنصر پایه در اکثر غذای صنعتی کودک استفاده می شود، حساسیت دارند. حساسیت به شیر در نوزادان یک واکنش حاد است که توسط سیستم ایمنی بدن نوزاد به محصولات لبنی به ویژه شیر گاو ایجاد می شود. این شیر به عنوان علت اولیه حساسیت به شیر در نوزادان در نظر گرفته شده است با این حال منابع مختلف مانند شیر بز، گوسفند، بوفالو، و غیره نیز ممکن است باعث ایجاد واکنش شوند.

واکنش های آلرژیک و یا واکنش معمولی می توانند بلافاصله و یا در برخی موارد، یک ساعت پس از مصرف شیر ایجاد شوند.  علائم واکنش های آلرژیک ممکن است از شدید تا بسیار طبیعی باشد و می تواند مشکلاتی مانند آسم، استفراغ شدید، کهیر و مشکلات مربوط به هضم ایجاد کند. حساسیت به شیر در نوزادان به ندرت، به آنافیلاکسی منجر می شود. آنافیلاکسی یک حساسیت و یا یک واکنش شدید است که ممکن است منجر به مرگ شود. اجتناب از مصرف محصولات آلرژیک، رایج ترین و طبیعی ترین درمان برای حساسیت به شیر در نوزادان است.

علت ایجاد حساسیت به شیر در نوزادان

اگر چه شناسایی آن چه که در آینده می خواهد اتفاق بیافتد دشوار است اما رعایت جانب احتیاط  برای شناسایی علل حساسیت به شیر در نوزادان کاری معقول است. نوزادانی که در خانواده، سابقه آلرژی داشته باشند احتمال بالاتر برای ابتلا به آلرژی دارند. با این حال، برخی از مطالعات نشان داده است که محیط نقش بزرگی در توسعه واکنش ها و افزایش حساسیت در نوزادان ایفا می کند. همه آلرژی های غذایی زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی بدن پاسخ مناسبی ندهد. در این حالت سیستم ایمنی بدن قادر نیست شیر و محصولات تهیه شده از آن را تشخیص دهد و آن ها را مضر می داند. بنابراین برخی از پروتئین ها را مضر تشخیص می دهد و ایمونوگلوبولین برای مقابله با پروتئین (آلرژن) تولید می کند.

به طور کلی دو گونه از پروتئین موجود در شیر گاو می تواند یک واکنش حساسیتی به وجود آورد. یکی از آن ها ماده پروتئین شیر است که در بخش جامد شیر (کشک) وجود دارد و دیگری پروتئینی است که در آب پنیر، زمانی که شیر دلمه می بندد یافت می شود. نوزادان ممکن است به هر دو پروتئین آلرژی داشته باشند. تشخیص این پروتئین ها در مواد غذایی که توسط شیر تهیه شده است دشوار است. مشاهده شده است که افرادی که به شیر گاو واکنش نشان می دهد به احتمال زیاد به شیر بوفالو، بز و گوسفند نیز حساسیت دارند.

علائم و نشانه های حساسیت به شیر در نوزادان

ممکن است مادران بیشتر دنبال علائم درد در نوزاد باشند. با این حال با دیدن علائم نمی توانید صد در صد مطمئن شوید که مشکل را دقیق می دانید. علائمی مانند گریه و یا کولیک، بثورات پوستی، اسهال، استفراغ، بی قرار در خواب و مدفوع شل، که می تواند حاوی خون باشد از  علائم اصلی پس از مصرف محصولات شیری است.

مدت کوتاهی پس از مصرف شیر، علائم و نشانه های آلرژی به شیر در نوزادان به شرح زیر خواهد بود:

  • استفراغ
  • خس خس سینه
  • کهیر

علائم و نشانه های حساسیت به شیر در نوزادان که به زمان بیشتری برای تکامل و شکل گیری نیاز دارند عبارتند از:

  • اسهال
  • گرفتگی معده
  • مدفوع شل، که ممکن است حاوی خون باشد.
  • آبریزش بینی
  • سرفه
  • خارش پوست اطراف دهان
  • چشمان اشک آلود
  • قولنج

آلرژی به شیر یا عدم تحمل شیر

وحشتناک است که از کودکی مراقبت کنید که مدام در حال گریه است. این رفتار می تواند به دلیل این دو عامل آلرژی به شیر و عدم تحمل شیر ایجاد شود. با این حال قبل از هر کاری باید بدانید که آلرژی به شیر و عدم تحمل شیر با یکدیگر در ارتباط نیستند.

به طور کلی گریه بیش از حد نوزاد حتی با برطرف کردن نیازهای او کولیک نام دارد.  کولیک نوزادان ممکن است به دلیل واکنش به شیر گاو باشد. این عارضه زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن کودک به پروتئین موجود در شیر مصرفی واکنش نشان می دهد. در حالی که عدم تحمل شیر مشکل کودک در هضم قند شیر به نام لاکتوز است. علائم عدم تحمل شیر نیز شبیه به کولیک می باشد.

علائم آنافیلاکسی در نوزادان مبتلا به آلرژی به شیر

بیشتر از همه علائم، کودکان و نوزادان که به چیزهای خاصی آلرژی دارند علائمی مانند تنگی نفس و کهیر را از خود نشان می دهند. این علائم ممکن است خفیف بوده و یا شدید باشد. نوع شدید این علائم آنافیلاکسی نام دارد. آنافیلاکسی باید فورا درمان شود زیرا می تواند منجر به مرگ نیز شود. علائم اصلی آن عبارتند از:

  • خارش پوست
  • تورم لبها، زبان و گلو
  • مشکل در تنفس
  • سرگیجه یا غش
  • درد معده با استفراغ و یا اسهال

بنابراین اگر نوزاد به هر نوع آلرژی مبتلا است؛ برای جلوگیری شرایط شدید مانند آنافیلاکسی، مطمئن شوید که درمان مناسب را انجام داده اید.

بهترین زمان برای مشورت با پزشک

زمانی که شما چیزی غیر طبیعی در کودک پیدا کنید، زمان مناسب برای مراجعه به پزشک است. اگر کودک شما در معرض ابتلا به هر نوع بیماری آلرژیک است، بهتر است مدام تحت نظر پزشک باشد.

عوامل خطر برای ابتلا به حساسیت به شیر در نوزادان

عوامل خطر مختلف وجود دارد که ممکن است به حساسیت به شیر در نوزادان منجر شود. این عوامل عبارتند از:

  • سن: مطالعات نشان داده اند که ۲ تا ۷٫۵ درصد از کودکان زیر ۱ سال به شیر گاو حساسیت دارند. اما وقتی آنها رشد می کنند، سیستم ایمنی بدن آن ها نیز توسعه پیدا کرده و آلرژی نسبت به شیر گاو هم از بین می رود.
  • سابقه خانوادگی: بچه ها بیشتر مستعد ابتلا به آلرژی غذایی می شوند اگر یکی از والدین دارای سابقه آلرژیک باشد. این آلرژی ها می توانند آسم، تب، اگزما یا کهیر باشند.
  • دیگر آلرژی های احتمالی: بسیاری از کودکان به مواد غذایی و چیزهای دیگری نیز حساسیت دارند. آلرژی به شیر نوع اول از آلرژی های دیده شده در نوزادان است. آلرژی غذایی همچنین می تواند به درماتیت آتوپیک که یک عفونت مزمن پوستی است که به دلیل آلرژی غذایی رخ می دهد، منجر شود.

آزمایش های لازم برای تشخیص آلرژی به شیر در نوزادان

هنگامی که شما علائم آلرژیک در نوزاد خود می بینید، باید به دکتر خود مراجعه کنید. برای تشخیص ممکن است پزشک آزمایش های زیر را تجویز کند:

تست پوست: برای این کار پزشک نوع خاص از پروتئین که مشکوک به حساسیت نسبت به آن است را روی پوست نوزاد قرار می دهد. پس از آن عکس العمل بدن مشاهده می شود. با این حال این روش دقیق نیست.

آزمایش خون: این روش نیز مانند روش تست پوست نمی تواند حساسیت به فرآورده های شیر را تشخیص دهد.

برای درمان این حساسیت تنها راه اجتناب از مصرف شیر و تغذیه کودک با شیر مادر است. اگر نوزادتان به شیر حساسیت دارد حتی باید بسته بندی روی محصولات را هم مطالعه کنید تا مطمئن شوید محصولی که می خواهید برای نوزادتان استفاده کنید حاوی پروتئین حساس به آن نباشد.

برخی از پزشکان نیز استفاده از جایگزین های شیر مانند شیر سویا را تجویز می کنند. در هر حال باید در این مورد نیز با پزشک مشورت کنید.