زردآلو میوه ای شبیه آلو می باشد. رنگش زرد و دارای هسته ای که مغزش شیرین و خوراکی است. خواستگاه اصلی این میوه، کشور چین است و در حال حاضر در چین جنگلهای خودروی این میوه یافت می شود. و در سیبری نیز چند رقم زردآلو وجود دارد که در برابر سرما بسیار مقاوم هستند.
شاخه های زردآلو از هلو بزرگتر و سنگین تر هستند، گل زردآلو به طور جانبی روی قسمت یکسالۀ سیخک های کوتاه بوجود می آید هر سیخک پس از سه سال باروری، خشک می شود و بنابراین باید زردآلوی بالغ را هر سال برای حذف سیخک های خشک شده و تحریک درخت به تولید شاخه های میوه دهندۀ جدید با هرس سبک کرد. در ایران می توان از یک باغ خوب انتظار حدود ۲۵۰ تن محصول در هکتار را داشت. چون گردۀ زردآلو چسبناک است باد در گرده افشانی آن نقشی ندارد. و این امر توسط حشرات انجام می گیرد. لذا کندوگذاری در بالا بردن میزان محصول بسیار مؤثر است.
اکثر ارقام زردآلو خودبارورند و نیازی به درخت گرده زا ندارند. از ارقام مهم زردآلو ایران می توان ارقام ذیل را نام برد:
- زردآلوی شکرپاره
- زردآلوی شمس
- زردآلوی نخجوان
- زردآلوی قرمز شاهرود
- زردآلوی قیسی
نوع شکرپاره در اکثر نقاط ایران کشت می گردد.
قیسی نوعی زردآلوی کوچک و نامرغوب است که بیشتر به صورت خشک شده (برگه) مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر اینها حدود ۹۵ رقم دیگر زردآلو نیز در ایران به صورت محلی کشت می شوند که هیچیک اهمیت زیادی ندارند.
میوۀ زردآلو را در زبان عربی «مِشمِش» گویند.
خواص زردآلو چیست
۱- زردآلو، بهترین درمان کم خونی است.
۲- زردآلو، برای رفع لاغری مفید است.
۳- روغن هستۀ زردآلو، برای نرم کردن پوست به کار می رود.
۴- زردآلو، نفخ آور است و علاج نفخ آن، خوردن هستۀ زردآلو شیرین می باشد.
۵- زردآلو دارای مواد معدنی مانند: آهن، فسفر، کلسیم، مس، و دارای ویتامینهای A، B1 و B2 و C می باشد. از این رو زردآلو میوه ای مغذی و مقوی و فرح بخش می باشد.
۶- زردآلو، رشد بدن را زیاد می کند و بدن را در برابر بیماریهای مقاوم می نماید.
۷- زردآلو میوه ای مقوی است از این رو برای زنان حامله و کسانی که دوران نقاهت را می گذرانند تجویز شده است.
۸- زردآلو به علت داشتن ویتامین A (آ) باعث تقویت مخاطها پوست، مو و تقویت بینایی می شود.
۹- میوۀ زردآلوی رسیده به علت دارا بودن ویتامینهای B (ب) برای درمان بیماریهای عصبی و روحی مانند خمودگی روانی، بیخوابی، خستگی شدید، گیجی، فراموشی و غیره مفید است.
۱۰- میوه و مغز شیرین هستۀ زردآلو، به علت دارا بودن ویتامین C (ث) برای تقویت بدن، رفع اختلال رشد کودکان، جلوگیری از خونریزی لثه و زنانگی، افزودن مقاومت بدن در برابر میکربها و سموم، اثر قاطعی دارد.
۱۱- میوۀ زردآلو به علت داشتن مقداری اسید سالیسیلیک، در معالجۀ بیماران مبتلا به درد مفاصل و رماتیسم مفید است.
۱۲- خوردن ۵ گرم روغن مغز شیرین هستۀ زردآلو، خشونت حلق را برطرف می سازد.
۱۳- اگر هر صبح و ظهر و شب، ۲ تا ۳ قطره از روغن مغز تلخ هستۀ زردآلو در گوش بچکانید، درد گوش را تسکین می دهد.
۱۴- مالش روغن مغز تلخ هستۀ زردآلو، در محل خارش برای تسکین خارش دستگاه تناسلی مؤثر است.
۱۵- زردآلو، خنک و اشتهاآور است.
۱۶- زردآلو برای دفع تشنگی و علاج بواسیر نافع است.
۱۷- زردآلو، میوه ای اشتهاآور، مغذی، قابض و خنک است و برای اعصاب بسیار مفید و تقویت کننده است. و برای بچه ها اولین غذای اصلی معرفی شده است که در استحکام و ساختمان استخوان بندی و بافت های بدن آنها نقش اساسی به عهده دارد.
۱۸- زردآلو در تقویت استخوانها و نسوج بدن اهمیت زیادی دارد.
۱۹- زردآلو، سلولهای بدن را زنده نگه می دارد و فعالیت آنها را زیاد می کند.
۲۰- زردآلو، عمر را طولانی می کند و شخص را فعال می سازد.
۲۱- برگۀ زردآلو بهترین ضد سم است.
۲۲- برگۀ زردآلو، دستگاه هضم را منظم می نماید و بهتر است برگه را با آب بشوئید و در آب گرم خیس نموده و بگذارید یک شب بماند، سپس یک دانه لیموترش در آن بیندازید و صبح ناشتا آن را میل کنید و آب آن را نیز بنوشید.
۲۳- خوردن کوبیدۀ شکوفه زردآلو، خونریزی داخلی را قطع می کند.
۲۴- کوبیدۀ شکوفه زردآلو را می توان به عنوان مرهمی برای قطع خونریزی زخمهای خارجی استفاده کرد.
۲۵- برگ زردآلوی پخته به صورت مرهم به کار برده می شود و با مالش آن بر روی ورم های پوستی، ورم ها برطرف خواهند شد.
نکاتی دیگر درباره زردآلو
- باید از زیاده روی در مصرف زردآلو خودداری نمود زیرا زیاده روی در مصرف زردآلو باعث اختلال هضم و یا به هم خوردگی روده می شود و در نتیجه به اسهال مبتلا می گردد.
- اشخاصی که دارای کبد ضعیف هستند باید از زیاده روی در خوردن زردآلو پرهیز کنند.
- مغز تلخ هستۀ زردآلو مواد سمی (به نام اسید سیانیدریک و اسید پروسیک) که در شرایط خاصی آزاد می شوند و لذا خوردن مغز تلخ هستۀ زردآلو خطرناک است.
- مداومت در خوردن زردآلو باعث لک های سفید پوستی می شود.
- زردآلو، نفخ آور و مولد آروغ های ترش است.
- زردآلو برای سرد مزاجان مضر است و خنثی کنندۀ ضرر آن، شکر و انیسون است.
- زردآلو برای کسانی که احساس سوزش یا نفخ در معده می کنند زیان آور است.