تشخيص سردرد ميگرني در کودکان ميتواند بسيار مشکل باشد چرا که بستگي به شکايات فرد دارد و معيارهاي تشخيصي بسيار وسيعتر از چيزي است که در بزرگسالان وجود دارد….
• ميگرن در 10-3 از کودکان رخ داده و باافزايش سن تا بلوغ ميزان آن هم افزايش مييابد.
• ميگرن خودبخود بعد از بلوغ در نيمي از کودکان بهبود مييابد. با اينحال اگر بيماري در نوجواني شروع شود، ممکن است تا دوران بزرگسالي باقي بماند.
ما نميدانيم که آيا استامينوفن، داروهاي ضدالتهاب غيراستروييدي (NSAIDs)، يا کدئينفسفات درد ميگرن را در کودکان تسکين ميدهند يا نه، زيرا مطالعات اندکي در اين مورد وجود دارد. با اينحال استفاده از پاراستامول، يک NSAIDs نظير ايبوبروفن يا ترکيبي از هر دو براي تسکين سردرد در خلال حملات حاد، به عنوان خط اول درمان پذيرفته شده است مگر اينکه کنترانديکه باشند.
مدارک زيادي وجود دارد که ممکن است سوماتريپتان استنشاقي در مقايسه با دارونما براي کاهش درد در مدت دو ساعت، در کودکان 17-12 ساله با سردرد مداوم مفيد باشد.
• ريزاتريپتان خوراکي ممکن است ميزان تهوع را کاهش دهد، اما هنوز مشخصنشده است در مقايسه با دارونما درد را هم کاهش ميدهد يا خير.
• هنوز نميدانيم که آيا زولميترپيتان يا التريپتان در مقايسه با دارونما موثر است يا نه. يافتههاي مربوط به زولميتريپتان متناقض بوده و يافتههاي مربوط به التريپتان محدود هستند.
• ما نميدانيم که آيا ضدتهوعها براي درمان حمله حاد ميگرن دوران کودکي مفيد است يا نه. به دليل اينکه هيچ مطالعهاي در اين زمينه وجود ندارد.
• پيزوتيفن به طور گسترده به عنوان پروفيلاکسي در کودکان مبتلا به ميگرن استفاده ميشود اما ما مطالعهاي که تاثير اين دارو را بررسي کند نيافتهايم.
• هنگامي که از اين دارو به عنوان پروفيلاکسي استفاده ميشود، برنامه کنترل استرس ممکن است شدت سردرد و دفعات آن را در کوتاه مدت بهبود بخشد.
• مطالعات روي بتابلوکرها همانند پروفيلاکسي در کودکان نتايج ناهمگوني داشتهاند و پروپرانولول در مقايسه با دارونما ممکن است حتي مدت سردرد را افزايش دهد.
• ما نميدانيم که آيا دستکاري پروفيلاکتيک رژيم غذايي، بيوفيدبک گرمايي، يا آسودهسازي پيشرونده عضلات ميتواند از عود ميگرن در کودکان پيشگيري کند يا نه.
در اينجا شواهد ناقصي وجود دارد که توپيرامات ممکن است به عنوان پروفيلاکسي در کودکان مبتلا به ميگرن مفيد باشد.
تعريف
ميگرن توسط انجمن ملي سردرد (IHS) به عنوان سردرد عودکنندهاي که با يا بدون اورا رخ ميدهد و به مدت 48-2 ساعت طول ميکشد، تعريف ميشود. اين سردرد معمولا يکطرفه، ضرباندار و با کيفيت متوسط تا شديد است و با فعاليتهاي جسمي روزمره تشديد ميشود. تهوع، استفراغ، فتوفوبي و فونوفوبي همراه با ساير علايم شايع است. اين تعريف ميگرن در کودکان کوچکتر از 18 سال است.
معيارهاي تشخيصي در کودکان بسيار گستردهتر از معيارهاي تشخيصي در بزرگسالان است، و اين سبب طيف بزرگتري از مدت و منطقه وسيعتري از درد ميشود.
تشخيص اين بيماري در کودکان کوچکتر به دليل اينکه بيماري با شکايات عيني مشخص ميشود، سخت است. مطالعاتي که صريحا از معيارهاي تشخيصي IHS (يا معيارهاي بازبيني شده IHS در کودکان زير 16 سال) استفاده نميکنند از مطالعه خارج شدهاند.
در بسياري از کودکان با علايم سردرد خوشهاي (کلاستر) ـ اگرچه ممکن است اين سردرد کاملا با دستهبندي IHS تطابق نداشته باشند ـ ممکن است مداخلات پزشکي که اخيرا انجام ميشود، براي آنها هم مفيد باشد. بنابراين يک رويکرد آزادانه براي بررسي شکايات بيمار در طبابت باليني احتمالا مفيد است.
شيوع
ميگرن در 10 -3 از کودکان رخ ميدهد. اخيرا اين بيماري 50 کودک از هر 1000 کودک در سنين مدرسه را در انگلستان مبتلا کرده و تخمين زده ميشود که 8/7 ميليون کودک در اتحاديه اروپا هم به اين مشکل دچار باشند. مطالعات انجامشده در کشورهاي فقير نشان ميدهد که ميگرن شايعترين تشخيص در کودکاني است که با سردرد به پزشک عمومي مراجعه ميکنند. اين بيماري به دليل توصيف متفاوت علايم در کودکان زير 2 سال به ندرت تشخيص داده ميشود. اما شيوع آن به طور مداوم با افزايش سن بيشتر ميشود. ميگرن پسران و دختران را قبل از بلوغ به يک اندازه درگير ميکند اما احتمال اينکه دختران بعد از بلوغ بيشتر به اين بيماري مبتلا شوند، بيشتر است.
اتيولوژي
دليل سردرد ميگرني ناشناخته است. يافتههاي قابلاعتماد اندکي در شناسايي و تعيين عواملخطر يا بررسي اثرات در کودکان وجود دارد. عواملخطر پيشنهادي شامل استرس، غذاهاي خاص، قاعدگي و ورزش در کودکاني است که از نظر ژنتيکي مستعد هستند.
پيشاگهي
ما يافته قابلاعتمادي را در مورد پيشآگهي سردردي که در دوران کودکي شناسايي شده و منطبق با معيارهاي IHS باشد پيدا نکرديم. عوامل رواني که روي علايم تاثيرگذار هستند بايد براي موفقيت درماني لحاظ شوند. همه درمانها براي هر کودک کارايي ندارد ـ برخي از کودکان با شواهد کاملا آشکار موجود از کارآزماييهاي کنترل شده به اين داروها پاسخ نميدهد. به نظر ميرسد که بيش از نيمي از کودکان بعد از بلوغ خودبهخود بهبود مييابند. ميگرني که در دوران نوجواني ايجاد ميشود اغلب تا بزرگسالي ادامه مييابد، اگرچه حملات اغلب کمتر شده و با گذشت زمان تخفيف مييابند.
يک مطالعه طولي در سوئد (73 کودک با ميگرن مشخص و متوسط سني 6 سال در زمان حمله) با بيش از 40 سال پيگيري معيارهاي مشخص IHS براي سردرد ميگرني تعريف شده انجام شده است. مطالعه نشان داد که سردرد ميگرني قبل از 25 سالگي در 23 از شرکتکنندگان متوقف شده بود. با اين حال در بيش از نيمي از شرکتکنندکان اين سردرد تا 50 سالگي ادامه داشت. ما هيچ اطلاعات آيندهنگري از بررسي خطرات طولاني مدت در کودکان با ميگرن پيدا نکرديم.
منبع:
Migraine headache in children. American Family physician December 15,2009.