افسردگی روانی ؛ نشانه ها، علل، عوامل خطر، روش های تشخیص، عوارض و روش های درمان

بر طبق اعلام اتحاد ملی علیه بیماری های روانی در آمریکا (NAMI)، حدود ۲۰ درصد از افرادی که افسردگی اساسی دارند علائم افسردگی روانی را نیز از خود بروز می دهند. این ترکیب به معنای افسردگی روانپریشی است. برخی از نام های دیگر برای این بیماری روانی عبارتند از:

  • افسردگی هذیانی
  • افسردگی جنون
  • اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های روان شناختی
  • اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های نامتناجس روانی

این بیماری باعث می شود که شما علائم روانی را همراه با ناراحتی و ناامیدی مرتبط با افسردگی تجربه کنید. این علائم به معنای دیدن، شنیدن، بوییدن، یا باور کردن چیزهایی است که واقعی نیستند. افسردگی روانی خطرناک است. زیرا توهمات ناشی از آن می تواند باعث شود افراد خودکشی کنند.

در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت در مورد نشانه ها، علل، عوامل خطر، روش های تشخیص، عوارض و روش های درمان افسردگی روانی صحبت می کنیم.

علائم مرتبط با افسردگی روانی چیست؟

فردی که افسردگی روانی را تجربه می کند، افسردگی را همراه با علائم روانی دارد. افسردگی زمانی رخ می دهد که احساسات منفی که زندگی روزمره شما را تحت تاثیر قرار می دهند ایجاد می شود. این احساسات می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • غم
  • ناامیدی
  • گناه
  • تحریک پذیری

اگر افسردگی بالینی دارید، ممکن است تغییر در اشتها، خواب، یا میزان انرژی را نیز تجربه کنید.

نمونه هایی از نشانه های روانی در این اختلال عبارتند از:

  • هذیان گویی
  • دیدن توهمات
  • پارانویا

با توجه به گزارش منتشر شده در مجله Clinical Psychiatry، توهماتی که در این بیماری ایجاد می شود مرتبط با بدن بیمار است. به عنوان مثال، بیمار ممکن است توهم وجود انگل در روده را داشته باشد. در این شرایط او به دلیل داشتن احساس گناه خود را سزاوار آلودگی با انگل می داند.

علت افسردگی روانی چیست؟

افسردگی روانی دلیل علمی ندارد. در بعضی از افراد تصور می شود که عدم تعادل در مواد شیمیایی موجود در مغز عاملی برای ایجاد بیماری است. با این حال، محققان هنوز یک علت خاص را برای ابتلا به این بیماری شناسایی نکرده اند.

عوامل خطر ایجاد کننده افسردگی روانی کدامند؟

با توجه به گزارش NAMI، وقوع این بیماری ممکن است به یک عنصر ژنتیکی مرتبط باشد. در حالی که هنوز محققان ژن خاصی را در ارتباط با این بیماری شناسایی نکرده اند، اما می دانند که ابتلای یکی از اعضای نزدیک خانواده، مانند  مادر، پدر، خواهر یا برادر، شانس ابتلا به افسردگی روان پریشی را افزایش می دهد. زنان بیشتر از مردان افسردگی روانی را تجربه می کنند.

به گفته محققان مجله BMC Psychiatry، افراد مسن بیشتر در معرض این بیماری هستند. حدود ۴۵ درصد از کسانی که این نوع افسردگی را دارند، ویژگی های روانی را نیز تجربه می کنند.

افسردگی جنون چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک باید به صورت اختصاصی افسردگی و روان درمانی بیمار را تشخیص دهد. این کار ممکن است دشوار باشد. زیرا بسیاری از افراد مبتلا به افسردگی روانپریشی ممکن است از تجربیات روان پریشی خودشان بترسند.

وقوع یک اپیزود افسردگی که دو هفته یا بیشتر طول می کشد باعث می شود بیماری افسردگی تشخیص داده شود. تشخیص افسردگی به این معنی است که باید پنج یا بیشتر از پنج مورد از علائم زیر وجود داشته باشد:

  • تحرک یا عملکرد حرکتی آهسته
  • تغییر در اشتها یا وزن
  • حالت افسردگی
  • مشکل در تمرکز کردن
  • احساس گناه
  • بی خوابی یا خوابیدن بیش از حد
  • کمبود علاقه یا عدم لذت بردن از اکثر فعالیت ها
  • کاهش سطح انرژی
  • فکر کردن به خودکشی

عوارض ناشی از افسردگی جنون چیست؟

افسردگی روانپریشی اغلب به عنوان یک موقعیت اورژانسی روانپزشکی در نظر گرفته می شود. زیرا بیمار را در معرض  افکار و رفتار خودکشی قرار می دهد. در این بیماری بیمار معمولا صداهایی را می شوند که به او دستور می دهد که به خودش آسیب برساند. در این شرایط باید با اورژانس تماس بگیرید.

این افسردگی چگونه درمان می شود؟

در حال حاضر هیچ درمان خاصی که توسط FDA تایید شده باشد برای این نوع افسردگی وجود ندارد. درمان های موجود برای حل مشکل افسردگی استفاده می شود. اما این درمان ها به طور خاص برای افرادی که هر دو این شرایط را دارند طراحی نشده اند.

داروها

پزشکان می توانند ترکیبی از داروهای ضد افسردگی و ضد روان پرشی را برای درمان این بیماری تجویز کنند. این داروها بر روی انتقال دهنده های عصبی در مغز اثر می گذارند. این مواد شیمیایی اغلب در افرادی که دارای این بیماری هستند، از تعادل خارج می شوند.

نمونه هایی از این داروها شامل مهار کننده های بازجذب سروتونین (SSRI)، مانند فلوکستین (Prozac) می باشند. این داروها ممکن است با آنتی سایکوتیک هایی مانند موارد زیر ترکیب شوند:

  • الانزاپین (Zyprexa)
  • کروتیپین (سرکوئل)
  • ریسپریدون

با این حال، این داروها ممکن است چند ماه طول بکشند تا بیشترین اثر را روی بدن بگذارند.

الکتروشوک درمانی (ECT)

گزینه دوم درمانی، درمان الکتروشوک (ECT) است. این درمان معمولا در بیمارستان انجام می شود و نیاز به بیهوشی عمومی دارد.

در این روش روانپزشک جریان های الکتریکی را در مقادیر کنترل شده وارد مغز می کند. این جریان الکتریکی تشنج ایجاد می کند و به این ترتیب سطح انتقال دهنده های عصبی در مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. این درمان دارای عوارض جانبی، از جمله کاهش کوتاه مدت حافظه است. به نظر می رسد که این درمان می تواند به سرعت و به طور موثر برای افرادی که افکار خودکشی و نشانه های روان پریشی دارند، موثر باشد.

روانپزشک برای تعیین بهترین دوره درمان با بیمار و خانواده اش مشورت کرده و روش درمان مناسب را انتخاب می کند. از آنجا که ممکن است بعد از انجام این روش بیماری عود کند، روانپزشک معمولا پس از استفاده از ECT دارو نیز تجویز می کند.

چشم انداز افراد مبتلا به افسردگی روانی

زندگی با افسردگی روانی نیاز به مبارزه مداوم دارد. حتی اگر علائم بیمار تحت کنترل باشد، باز هم باید نکاتی را رعایت کرد. بسیاری از افراد مبتلا به دنبال روان درمانی جهت مدیریت علائم و غلبه بر ترس هستند.

درمان می تواند به کاهش افکار روان پریشی و افسردگی کمک کند، اما این روش ها عوارض جانبی مخصوص به خود را نیز دارند. این عوارض عبارتند از:

  • از بین رفتن حافظه کوتاه مدت
  • خواب آلودگی
  • سرگیجه
  • مشکلات خواب
  • تغییر در وزن

با این حال انجام این درمان ها باعث می شود که زندگی سالم تری داشته باشید.