آشنایی با بیماری التهاب حنجره یا لارنژیت

لارنژیت اصطلاح پزشکی است که به التهاب حنجره اشاره دارد. این بخشی از دستگاه تنفسی که حلق (گلو) را به تراشه (نای) متصل می کند شامل دستگاه آوازی برای تولید صدا است. شایع ترین علل لارنژیت عفونت و آسیب ناشی از عوامل شیمیایی و مکانیکی از جمله فشار صوتی است. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با انواع مختلف بیماری التهاب حنجره یا هامن لارنژیت و نشانه های ناشی از آن ها آشنا کنیم. با ما همراه شوید.

لارنژیت حاد، به التهابی گفته می شود که یک بازه زمانی کوتاه اتفاق می افتد. این نوع از التهاب حنجره معمولا در بازه های ۷ تا ۱۰ روزه یا ۲ تا ۳ هفته ای رخ می دهد. اما نوع مزمن این التهاب بیش از ۳ هفته ادامه دارد و گاهی ناشی از بیماری زمینه ای دیگر است. لارنژین مزمن خطرناک تر از لازنژیت حاد است و ممکن است حتی مرگبار باشد.

التهاب حنجره چگونه رخ می دهد؟

هرگونه آسیب یا عفونت ممکن است پوشش حنجره و همچنین تارهای صوتی را ملتهب کند. نتایج این التهاب، شکل ظاهری خود را با افزایش جریان خون در منطقه به صورت قرمزی و تورم نشان می دهد. در این التهاب ممکن است تارهای صوتی ضخیم تر و سفت تر شوند. به این دلیل کسی که التهاب حنجره دارد صدای کلفت تر از حد معمول پیدا می کند. در این حالت فرایند آواسازی که به توانایی تولید صدا در بدن اشاره دارد، دچار اختلال می شود. به این عارضه اختلال صوت گفته می شود. این التهاب در صورتی که دردناک باشد باعث می شود فرد حتی از ایجاد صداهای کوچک نیز امتناع کند. به این حال فقدان صدا یا خفگی به علت فلج تارهای صوتی گفته می شود.

التهابی که در منطقه حنجره رخ می دهد، اغلب تنها یک ناحیه از بدن را درگیر نمی کند بلکه ممکن است اندام های اطراف حنجره مانند حلق و نای نیز تحت تاثیر این التهاب قرار بگیرند. بنابراین فردی که دچار التهاب حنجره می شود علائم زیاد و و سیعی دارد.

به عنوان مثال التهاب حنجره و همچنین التهاب نای همراه با برونشیت به نام لارنگوتراکئوبرونشیت شناخته می شود. این یک عفونت ویروسی مشترک و شایع در کودکان است. عفونت لارنگوتراکئوبرونشیت عفونتی است که موجب می شود کودکان در زمان سرفه کردن صدایی شبیه پارس کردن از خود ایجاد کنند. علاوه بر این عفونت لارنگوتراکئوبرونشیت موجب می شود کودک زمان تنفس صداهای عجیب تولید کند.

علائم لارنژیت

علامت شایع لارنژیت تولید صدای خشن و یا ناهنجار و یا صدای کم حجم شبیه به یک زمزمه است. این حالت ها را به عنوان اختلال صوت می شناسند. با این حال، التهاب حنجره تنها علت گرفتگی صدا نیست. بلکه برای تغییر در صدای در نوزادان، کودکان و بزرگسالان لیستی بلندی از علل وجود دارد. خوشبختانه التهاب حنجره از عواملی است که کمتر ممکن است موجب از دست دادن کامل صوتی (فقدان صدا یا خفگی به علت فلج تارهای صوتی) منجر شود.

دیگر نشانه ها این التهاب شامل گلو درد، سرفه و تب در موارد عفونی می باشد. اشکال در بلع (دیسفاژی) یا ناراحتی و حتی درد در زمان بلعیدن غذا نیز ممکن است در این التهاب وجود داشته باشد. وجود درد در هنگام صحبت کردن، به خصوص اگر با صدای بلند صحبت کنیم، به نام odynophonia شناخته می شود. این حالت نیز یکی از نشانه های التهاب حنجره می باشد.

اگر اختلال صوت و یا فقدان صدا یا خفگی به علت فلج تارهای صوتی توسط هر مشکل قابل توجهی ایجاد شد و همراه آن علائمی مانند تنفس غیر طبیعی یا تولید صدای غیر طبیعی پس از نفس کشیدن مانند صدای دل خراش وجود داشت و رنگ پریدگی پوست به همراه تغییر رنگ آن به آبی ملایم ایجاد شد، تنها علت ممکن انسداد حنجره یا فلج دو طرفه می باشد. در این حالت حتما باید فرد بیمار را به بیمارستان برسانید.

لارنژیت عفونی حاد

عفونت های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی، معمولا اکتسابی هستند. یکی از علل ایجاد این نوع از عفونت ها،   لارنژیت حاد عفونی است. این عفونت معمولا از راه گسترش قطره ای عفونت از طریق عطسه، سرفه و اشیاء آلوده منتقل می شود و مسری است. طیف گسترده ای از ویروس ها موجب ایجاد این عفونت می شوند. معمولا ویروس هایی که موجب ایجاد بیماری های زیر می شوند عامل اصلی ایجاد کننده لارنژیت عفونی نیز هستند.

  • آنفلوآنزای فصلی (آنفولانزا)
  • آنفولانزای خوکی (H1N1)
  • سرماخوردگی همراه با تب یا بدون تب
  • خروسک
  • برونشیولیت
  • عفونت گوش (اوتیت)
  • سینوزیت

علاوه بر این، ویروس های سنسیشیال تنفسی (RSV) که باعث عفونت دستگاه تنفسی در کودکان می شود نیز یکی دیگر از علل شایع لارنژیت عفونی حاد می باشد. این ویروس ها در مهد کودک یا مدرسه می توانند به راحتی از کودکی به کودک دیگر منتقل شده و به سرعت تمام کودکان حاضر در آن محل را آلوده کنند.

سیاه سرفه که توسط باکتری بوردتلاپرتوسیس ایجاد می شود نیز یکی دیگر از علل لارنژیت است. سیاه سرفه در کودکان و نوزادان بیشتر شایع است. علاوه بر این، بیماری های دوران کودکی مانند اوریون، سرخک و آبله مرغان نیز ممکن است باعث ایجاد لارنژیت شوند.

لارنژیت مزمن عفونی

بسیاری از عفونت های ذکر شده در بالا برای موارد حاد التهاب حنجره طراحی شده و مناسب هستند. با این حال، میکروارگانیسم های خاصی نیز وجود دارند که ممکن است مسئول لارنژیت مزمن باشند. این عفونت ها معمولا مسری نیستند اما امکان انتقال آن ها از فردی به فرد دیگر وجود دارد. این عفونت ها عبارتند از:

باکتری

این عفونت در لارنژیت ویروسی ممکن است به دلیل عوامل ثانویه رخ دهند. باکتری هایی که عامل این نوع عفونت ها هستند عبارتند از:

  • استافیلوکوکوس اورئوس
  • هموفیلوس آنفولانزا
  • مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (TB)
  • مایکوباکتریوم لپره (جذام)
  • ترپونما پالیدوم (سیفیلیس)
قارچی

لارنژیت قارچی نادر است اما ممکن است در بیماری هایی که نقص سیستم ایمنی بدن وجود دارد مانند ایدز و HIV، رخ دهند. گاهی اوقات نیز استفاده از داروهای خاص و یا قرار گرفتن در معرض پرتو درمانی می تواند عامل ایجاد کننده این نوع از لارتژیت باشند. قارچ هایی که ممکن است مسئول ایجاد لارنژیت قارچی باشند عبارتند از:

  • گونه های کاندیدا (لارنژیت کاندیدیاز)
  • دیگر عفونت های قارچی نادر که عبارتند از بالستومایکوز، هیستوپلاسموز، کوکسیدیوز و آسپرژیلوزیس.