انسفالوپاتی ؛ علل، نشانه ها، روش های تشخیص و روش های درمان

انسفالوپاتی یک اصطلاح عمومی است که برای توصیف بیماری هایی استفاده می شود که بر عملکرد یا ساختار مغز شما تأثیر می گذارند. انواع مختلفی از آنسفالوپاتی و بیماری مغزی وجود دارد. برخی از انواع آن دائمی هستند و برخی موقتی می باشند. برخی از انواع آن از بدو تولد وجود دارد و هرگز تغییر نمی کنند. در حالی که برخی پس از تولد ایجاد شده و ممکن است به طور مداوم بدتر شوند.

برای آشنایی بیشتر با علل، نشانه ها، روش های تشخیص و روش های درمان انسفالوپاتی با ما تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت همراه شوید.

انواع و علل انسفالوپاتی چیست؟

برخی از انواع مهم آنسفالوپاتی همراه با علل آن ها در جدول زیر ارائه شده است:

انواع علل
آنسفالوپاتی مزمن ترومایتی زمانی اتفاق می افتد که چندین ضربه یا آسیب به مغز وارد می شود
آنسفالوپاتی گلیسین یک بیماری ژنتیکی است که در آن سطح گلیسین (اسید آمینه) در مغز به صورت غیر طبیعی بالا است
آنسفالوپاتی هشیموتو یک اثر نادر از بیماری های خود ایمنی است که در آن بدن به غده تیروئید حمله می کند.
آنسفالوپاتی کبدی نتیجه بیماری کبدی است
آنسفالوپاتی هیپرتونیک این بیماری در نتیجه فشار خون بسیار بالا ایجاد می شود
آنسفالوپاتی هیپوکسی زمانی که مغز اکسیژن کافی دریافت نمی کند ایجاد می شود
آنسفالوپاتی لایم یکی از عوارض بیماری لایم است. کنه های آلوده این بیماری باکتریایی را انتقال می دهند.
آنسفالوپاتی استاتیک ناشی از آسیب مغزی دائمی یا اختلال عملکرد است. فقدان اکسیژن در مغز، مانند زمانی که جنین در رحم مادر در معرض الکل قرار دارد. این مثال تنها یکی از دلایل متعدد ایجاد این نوع انسفالوپاتی است.
آنسفالوپاتی سمی- متابولیکی نتیجه ایجاد عفونت ها، تجمع سموم یا نارسایی اندام ها می باشد.
آنسفالوپاتی های اسفنجی شکل در نتیجه بیماری های پریون ایجاد می شود. پروتئین پریون معمولا در بدن رخ می دهد. اما جهش در آن می تواند باعث ایجاد بیماری شود. بیماری پریون شامل بیماری های مزمن از جمله بی خوابی خانوادگی منجر به مرگ، KURU و بیماری کروتسفلد جاکوب است.
آنسفالوپاتی اورمیک نتیجه نارسایی کلیه است.
آنسفالوپاتی  ورنیکه در نتیجه کمبود ویتامین B1 رخ می دهد. مصرف طولانی مدت مشروبات الکلی و جذب ضعیف این ویتامین از مواد غذایی می توانند باعث کمبود ویتامین B1 شوند.

علائم انسفالوپاتی چیست؟

نشانه های شما بستگی به علت و شدت بیماری دارد. اما عموم علائم این بیماری عبارتند از:

تغییرات ذهنی

با وجود این بیماری ممکن است دچار مشکل تمرکزی یا از دست دادن حافظه شوید. همچنین ممکن است در به کار گیری مهارت های حل مسئله مشکل داشته باشید.

معمولا افراد دیگر سریع تر از خودتان به وجود این مشکلات پی می برند. داشتن شخصیت در حال تغییر یکی از این علائم این بیماری است. به عنوان مثال، شما ممکن است بیشتر از قبل آرام شده یا دچار تشنج فکری بشوید. به هر حال تغییرات ایجاد شده کاملا محسوس هستند.

تغییرات عصبی

  • علائم عصبی ممکن عبارتند از، ضعف عضلانی در یک منطقه از بدن، تصمیم گیری غلط یا ضعف در این مهارت
  • تحریک غیر ارادی
  • لرزش
  • مشکل در صحبت کردن یا بلع
  • تشنج
انسفالوپاتی
انسفالوپاتی

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

اگر در حال تجربه علائم انسفالوپاتی هستید باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. اگر در حال حاضر درمانی را برای بیماری های مغز دریافت می کنید، باید از علائم زیر مطلع شوید و آن ها را سریعا به پزشک اطلاع دهید:

  • سردرگمی شدید
  • احساس بی نظمی شدید در مغز
  • غش

این علائم می توانند نشانه هایی از فوریت پزشکی باشند و به این معنی هستند که بیماری شما در حال بدتر شدن است.

انسفالوپاتی چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص انسفالوپاتی، دکتر  در مورد سابقه پزشکی و علائم بیمار سوالاتی را مطرح خواهد کرد. ضمن این که معاینه پزشکی نیز برای بررسی علائم روانی و عصبی انجام خواهد شد.

اگر پزشک به وجود بیماری مغزی در بیمار مشکوک شود، ممکن است آزمایشاتی را برای تعیین علل و شدت بیماری انجام دهد. این تست ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • آزمایش خون برای تشخیص بیماری ها، باکتری ها، ویروس ها، سموم یا پریون
  • آزمایش نخاعی (نمونه ای از مایع نخاعی گرفته شده و در آن به دنبال بیماری، باکتری، ویروس، سموم یا پریون می گردند)
  • توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI). این آزمایشات نوعی اسکن مغزی هستند که برای تشخیص اختلالات یا آسیب به کار می روند.
  • آزمایش الکتروانسفالوگرام (EEG) برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی در مغز بیمار

انسفالوپاتی چگونه درمان می شود؟

درمان آنسفالوپاتی با توجه به علت ایجاد کننده آن متفاوت است. برای درمان این اختلال ممکن است از داروها برای کم کردن نشانه ها و یا جراحی برای درمان علت زمینه ای استفاده شود. پزشک همچنین گاهی از مکمل های غذایی برای کاهش شانس آسیب مغزی استفاده می کند. البته گاهی نیز پیشنهاد می شود رژیم غذایی مخصوصی برای درمان علل زمینه ای به کار گرفته شود. در بعضی موارد از بیماری، مانند زمانی که مغز اکسیژن کافی را دریافت نمی کند، ممکن است بیمار به کما برود. در موارد شدید مانند این حالت، پزشک معمولا درمان های حمایتی برای افرایش شانس زنده ماندن بیمار را تجویز می کند.

آیا انسفالوپاتی قابل پیشگیری است؟

برخی از انواع آنسفالوپاتی مانند انواع ارثی آن قابل پیشگیری نیستند. با این حال، برخی از انواع این بیماری قابل پیشگیری می باشند. به طور کلی، انتخاب سبک زندگی سالم می تواند عوامل خطر را برای ابتلا به بیماری های مغزی کاهش دهد. تغییرات زیر می تواند بسیاری از علل و عوامل خطر آنسفالوپاتی را کاهش دهند:

  • اجتناب از مصرف الکل
  • کاهش زمان قرار گرفتن بدن در معرض مواد سمی مانند مواد مخدر
  • رعایت رژیم غذایی سالم
  • انجام چک آپ منظم توسط پزشک

[quote font_size=”18″ color=”#37a02b”]

پیشنهاد می کنیم برای اطلاعات بیشتر، این مطالب را نیز بخوانید:

آنتوسیانین ها از منابع تامین کننده آن ها تا خواصشان برای سیستم مغز، چشم و سیستم ایمنی

تقویت حافظه با ۱۰ گیاه طبیعی که برای بهبود سلامت مغز مفید هستند

[/quote]

چشم انداز بلند مدت بیماران مبتلا

چشم انداز بلند مدت بیمار بستگی به علت و شدت انسفالوپاتی دارد. اگر شدت این بیماری زیاد باشد، همه انواع آن می توانند کشنده باشند. اما بعضی از انواع این بیماری حتی در موارد خفیف نیز خطرناک هستند. با توجه به گزارش موسسه National Institute of Neurological Disorders and Stroke، انسفالوپاتی اسفنجی شکل در طی سه ماه تا چند سال پس از زمان شروع بیماری کشنده است.

درمان علت بیماری مغزی، ممکن است علائم را بهبود بخشد یا به طور کلی بیماری را درمان کند. بسته به نوع آنسفالوپاتی، بیمار ممکن است آسیب دائمی در مغز را تجربه کند.

منابع:

  1. Encephalopathy
  2. Glycine encephalopathy
  3. Hepatic Encephalopathy
  4. Prion Diseases
  5. Uremic encephalopathy and other brain disorders associated with renal failure