هرکسی ممکن است زمانی در زندگی خود احساس غم و اندوه داشته باشد. اما این احساس اگر به صورت مداوم ایجاد شود ممکن است نشانه ای از افسردگی بالینی باشد. افسردگی بالینی معمولا به کمک دارو، صحبت با روانشناس و تغییر در شیوه زندگی درمان می شود. اما قبل از درمان این بیماری، شناخت انواع افسردگی از اهمیت زیادی برخوردار است. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت می خواهیم شما را با انواع افسردگی و نشانه های آن آشنا کنیم.
انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. رویدادها زندگی و تغییرات شیمیایی در مغز علتی اصلی ایجاد آن ها می باشند. علت افسردگی هر چه که باشد، گام اول این است که بدانید چه احساسی به سراغتان آمده است. معمولا متخصصان روانپزشکی برای تجویز درمان مناسب باید نوع افسردگی بیمار را بدانند.
انواع افسردگی
افسردگی شدید
شخصی که در تمام طول هفته و در اکثر اوقات روز، دچار غم و اندوه فراوان شود دچار افسردگی شدید شده است. علائم افسردی شدید یا افسردگی اساسی عبارتند از:
- از دست دادن علاقه و لذت انجام دادن فعالیت ها
- کاهش یا افزایش وزن
- مشکل در خوابیدن و یا احساس خواب آلودگی در طول روز
- احساسات بیقراری، و یا داشتن فعالیت های جسمی یا ذهنی کند و آهسته
- خستگی و بدون انرژی بودن
- احساس بی ارزش و یا گناه
- مشکل در تمرکز یا تصمیم گیری
- افکار خودکشی
در صورتی که شخصی ۵ یا بیشتر از ۵ علامت بالا را به مدت حداقل ۲ هفته داشته باشد، مبتلا به افسردگی شدید شده است. حداقل یکی از این ۵ علامت باید تغییر در خلق و خو و یا از دست دادن علاقه نسبت به فعالیت های قبلی باشد. برای درمان افسردگی شدید معمولا گفتار درمانی تجویز می شود. صحبت کردن با روانشناس می تواند شما را در مدیریت افسردگی کمک کند. علاوه بر این داروهای ضد افسردگی نیز ممکن است مفید باشد. زمانی که گفتار درمانی و یا دارو در درمان این نوع از افسردگی کارایی نداشته باشد گزینه های درمانی دیگر عبارتند از:
- الکتروشوک (ECT)
- تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال تکرار شونده (rTMS)
ECT با استفاده از پالس های الکتریکی و rTMS با استفاده از یک نوع خاص از آهنربا نقاط خاصی را تحریک کرده و فعالیت مغز را تغییر می دهند. این کمک می کند تا بخش هایی از مغز که کنترل خلق و خوی را در دست دارند بهتر کار کنند.
اختلال افسردگی مداوم
اگر افسردگی به مدت ۲ سال یا بیشتر طول بکشد، به آن اختلال افسردگی پیوسته گفته می شود. افسردگی مداوم اصلاحی است که برای توصیف دو شرایط دیس تایمی (افسردگی مداوم درجه پایین) و افسردگی مزمن عمده به کار برده می شود. اختلال افسردگی مداوم ممکن است نشانه های زیر را داشته باشند:
- تغییر در اشتها (کم خوری و یا پرخوری)
- خواب بیش از حد یا خیلی کم
- فقدان انرژی و یا خستگی
- اعتماد به نفس پایین
- مشکل در تمرکز یا تصمیم گیری
- احساس نا امیدی
برای درمان این نوع افسردگی از روان درمانی، دارو، و یا ترکیبی از این دو درمان استفاده می شود.
اختلال دو قطبی
اختلال دو قطبی با اصطلاحی به نام “افسردگی، جنون” توصیف می شود. فرد مبتلا به این اختلال دارای اپیزودهایی خلق و خوی است که در آن ها افراط و تفریط ناشی از انرژی کم یا زیاد مشاهده می شود. زمانی که فرد انرژی کمی دارد علائم افسردگی شدید را نشان می دهد. دارو می تواند به شما در کنترل خلق و خوی کمک کند. اگر انرژی بالا باشد و فرد در دوره های کوتاه احساس شعف زیادی داشته باشد، داروهای تثبیت کننده خلق و خوی مانند لیتیوم تجویز می شود.
سازمان غذا و داروی آمریکا FDA سه دارو زیر را برای درمان افسردگی تایید کرده است:
- سروکوئل
- لاتودا
- ترکیبی از الانزاپین-فلوکستین
پزشکان گاهی اوقات برای افسردگی دو قطبی، داروهایی مانند لاموتریژین ضد تشنج یا آنتی سایکوتیک آتیپیک ورایلار را تجویز می کنند.
داروهای ضد افسردگی سنتی به عنوان خط اول درمان افسردگی دو قطبی توصیه نمی شود چرا که هیچ مدرکی نشان نداده که این داروها مفید تر از دارونما ها در درمان افسردگی در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی هستند. همچنین، برای درصد کمی از افراد مبتلا به اختلال دو قطبی، برخی داروهای ضد افسردگی سنتی ممکن است خطر طولانی شدن یا شدت گرفتن بازه بالا بودن انرژی را ایجاد کنند.
اختلال عاطفی فصلی (SAD)
اختلال خلقی فصلی یکی از انواع افسردگی است که در آن یک دوره از افسردگی شدید وجود دارد. این اختلال معمولا در زمستان، زمانی که روزها کوتاه شده و نور خورشید کمتر است اتفاق می افتد. معمولا بعد از ورود به پاییز و تابستان این نوع افسردگی درمان می شود. داروهای افسردگی در درمان اختلال عاطفی فصلی موثرند. علاوه بر این استفاده روزانه ۱۵ تا ۳۰ دقیقه ای از نوردرمانی برای درمان مناسب است.
افسردگی روحی
افراد مبتلا به افسردگی روحی، علائم افسردگی شدید را به همراه علائم روانی از جمله موراد زیر دارند:
- توهم (دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارد)
- هذیان (باورهای غلط)
- پارانویا (اعتقاد بر این که دیگران قصد دارند به شما آسیب بزنند.)
ترکیبی از داروهای ضد افسردگی و ضد جنون می تواند افسردگی روحی را درمان کنند. ECT نیز ممکن است یک گزینه مناسب برای درمان باشد.
افسردگی کاردیومیوپاتی متعاقب زایمان
زنانی که در هفته ها یا ماه های بعد از زایمان علائم افسردگی شدید را نشان می دهند به یکی از انواع افسردگی به نام افسردگی پس از زایمان مبتلا شده اند. داروهایی که به طور مشابه برای درمان افسردگی شدید تجویز می شود برای درمان افسردگی مرتبط به زایمان نیز به کار برده می شوند.
اختلال ملال پیش از قاعدگی (PMDD)
زنان مبتلا به افسردگی PMDD، علاوه بر احساس افسردگی، ممکن است علائم زیر را نیز داشته باشند:
- نوسانات خلقی
- کج خلقی
- اضطراب
- مشکل در تمرکز
- خستگی
- تغییر در اشتها یا عادات خواب
- احساس بوی عرق
داروهای ضد افسردگی و یا ضد بارداری خوراکی می تواند گاهی اوقات PMDD را درمان کنند.
افسردگی موقعیتی
این یک اصطلاح فنی در روانپزشکی است. اما به طور کلی فردی که اخلاق و رفتار افراد افسرده را بعد از اتفاقات استرس زای زندگی خود مثل مرگ اعضای خانواده، طلاق و یا اخراج شدن نشان می دهد به افسردگی موقعیتی مبتلا شده است. اغلب موارد ابتلا به این نوع از افسردگی با روان درمانی بهبود پیدا می کنند.
افسردگی آتیپیک
این نوع از احساس غم و اندوه متفاوت از افسردگی معمولی است. به این نوع از افسردگی “تصریح” که یک الگو از نشانه های افسردگی است، نیز گفته می شود. اکثر افراد مبتلا به افسردگی آتیپیک، با ایجاد یک رویداد مثبت در زندگی به طور موقت بهبود می یابند.
سایر علائم افسردگی آتیپیک عبارتند از:
- افزایش اشتها
- خواب بیش از حد معمول
- احساس سنگینی در بازوها و پاها
- حساس شدن بیش از حد به انتقاد
داروهای ضد افسردگی برای درمان این بیمار مناسب هستند. در همین راستا پزشک ممکن است یکی از داروهای SSRI (مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین) را به عنوان خط اول درمان تجویز کند. گاهی نیز نوع قدیمی تر داروهای ضد افسردگی به نام MAOI (مهار کننده های مونوآمین اکسیداز) را برای درمان توصیه کند. این داروهای ضد افسردگی طی مطالعات مختلف توانایی خود را در درمان افسردگی آتیپیک ثابت کرده اند.