پروتئین یک ماده مهم در هر یک از سلول های بدن انسان است. در واقع، بعد از آب این ماده فراوان ترین ماده ای است که در بدن یافت می شود. این پروتئین ها موجود در بدن، از مواد غذایی که می خورید ساخته می شوند. پروتئین ها به طور مداوم در کارکردهای مختلف بدن در حال مصرف شدن هستند پس لازم است که پس از کاهش میزان آن ها، دوباره جایگزین شوند. اما کارکرد اصلی پروتئین در بدن چیست؟ چه فرآیند هایی با وجود این ماده تسهیل می شوند؟
کارکرد اصلی پروتئین در بدن
رشد بدن
زنان باردار برای افزایش رشد جنین خود نیاز به افزایش مصرف پروتئین دارند. به همین خاطر است که پژوهشگران معتقدند که بدن ما برای مرمت و بازسازی خود نیاز به این ماده دارد. پوست، مو، چشم، عضلات و اندام همگی از پروتئین ساخته شده اند همین موضوع کاملا دلیل نیاز کودکان به پروتئین را برای رشد توجیح می کند. آن ها برای بزرگ شدن دستشان نیاز به بافت های بیشتری دارند که این بافت ها باید از پروتئین ساخته شوند.
انرژی بدن
پروتئین منبع اصلی انرژی است. اگر شما بیش از میزانی که بدنتان برای رشد و بازسازی خود به پروتئین نیاز دارد از این ماده استفاده کنید، بدن آن را به انرژی تبدیل می کند. البته این به آن معنا نیست که بدن تنها با پروتئین و بدون استفاده از سایر منابع تامین کننده انرژی مانند کربوهیدرات قادر است به حیات خود ادامه دهد. در اصل پروتئین برای ایجاد بخشی از سلول های چربی استفاده می شود.
هورمون ها
پروتئین در ایجاد برخی از هورمون های نقش دارند. این هورومون ها به کنترل عملکردهای بدن، که شامل تعامل چند اندام است، کمک می کنند. انسولین یک پروتئین کوچک است و یک مثال کوچک از پروتئین هایی است که به شکل هورمون، قند خون را تنظیم می کنند. این کار حاصل تعامل ارگان هایی مانند لوزالمعده و کبد است. سکرتین، نمونه دیگری از هورمون پروتئینی است. این ماده در فرایند گوارشی با تحریک لوزالمعده و روده، برای ایجاد آنزیم های گوارشی لازم است.
آنزیم
آنزیم ها پروتئین هایی هستند که میزان واکنش های شیمیایی در بدن را افزایش می دهند. در واقع، بسیاری از واکنش های شیمیایی لازم در بدن بدون آنزیم موثر، امکان پذیر نیست. به عنوان مثال، یکی از کارکردهای آنزیم ها، هضم پروتئین ها، کربوهیدرات ها و مولکول های چربی بزرگ به مولکول های کوچکتر است. در حالی که آنزیمی دیگری نقش مهم در ایجاد DNA دارد.
حمل و ذخیره سازی مولکولی
پروتئین یک عنصر اصلی در مولکول های خاصی است که مسئول حمل در بدن هستند. به عنوان مثال، هموگلوبین پروتئینی است که اکسیژن را در بدن حمل می کند. پروتئین ها همچنین گاهی اوقات برای فرآیند ذخیره سازی برخی از مولکول های خاص، استفاده می شوند. فریتین یک مثال از یک پروتئین است که برای ذخیره سازی آهن در کبد کاربرد دارد.
آنتی بادی
یکی از فرم های اصلی پروتئین به شکل آنتی بادی است که از عفونت و بیماری جلوگیری می کند. این پروتئین ها در شناسایی و از بین بردن آنتی ژن ها مانند باکتری ها و ویروس ها موثر هستند. آنها اغلب برای این کار با سایر سلول های سیستم ایمنی بدن در ارتباط هستند. به عنوان مثال، این آنتی بادی ها عوامل بیماری زا را شناسایی کرده و تا زمانی که گلبول های سفید برای از بین بردن آن ها از سر برسند، آن ها را احاطه می کنند.