با توجه به تاثیر ورزش هوازی بر میزان ضربان قلب، ممکن است فکر کنید که تنها ضرورت تمرین های موثر، افزایش ضربان قلب است. اگر این تاثیر درست باشد، پس دیدن فیلم های ترسناک نیز می تواند همان تاثیر ورزش بر روی قلب را داشته باشد. زیرا این فیلم ها هم ضربان قلب را افزایش می دهند. ورزش موثر بر روی قلب زمانی رخ می دهد که ریه ها، قلب و عضلات با هم سخت تر کار انجام دهند. پس چرا تمام تمرکز روی ضربان قلب است؟ پاسخ سوال این است که اندازه گیری آن آسان است و مهمتر از همه موارد می باشد. ضمن این که بالا رفتن ضربان قلب به طور مستقیم بر روی متابولیک عضلات تغییر ایجاد می کند.
در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت از چگونگی تاثیر ورزش بر روی قلب صحبت خواهیم کرد.
تاثیر ورزش بر روی قلب
مرحله تغییر
زمانی که شما فورا تمرین را شروع می کنید، عضلات تان انرژی بیشتری را مصرف می کنند و مواد زائد بیشتری تولید می کنند. به منظور ادامه مصرف انرژی بیشتر، عضلات نیاز به اکسیژن اضافی دارند که قلب وظیفه تامین آن را بر عهده دارد. مقدار اکسیژن مورد نیاز و مقدار عرضه شده از آن توسط مغز شما به شدت کنترل می شود و زمانی که غلظت مواد زائد در خون بالا رود مغز این موضوع را حس می کند. هر چه عضلات بیشتر کار کنند، بیشتر مواد زائد تولید می شود، و بیشتر مغز شما ضربان قلب را افزایش می دهد.
حالت پایدار
هنگامی که مغز میزان ضربان قلب را به نقطه ای که تامین اکسیژن، تقاضای عضلات را پوشش می دهد، افزایش می دهد، ضربان قلب تا پایان ورزش به صورت ثابت باقی می ماند. اما اگر تندتر از قبل فعالیت کنید چه می شود؟ در این شرایط عضلات شما حتی سخت تر کار می کنند، تولید مواد زائدی که توسط مغز شما احساس می شود، افزایش می یابد که این به نوبه خود سبب افزایش ضربان قلب می شود تا نیازهای بالای اکسیژن در عضلات تامین شود.
کم آبی
از دست دادن آب بدن نیز ضربان قلب را در طول ورزش افزایش می دهد. عرق کردن آب را از خون می گیرد و با گذشت زمان، خون ورودی به قلب و عضلات کاهش می یابد و باعث کاهش ورودی اکسیژن به عضلات می شود. در شرایطی که کمبود آب اندک باشد، مغز شما می توان محاسباتی را در مورد افزایش ضربان قلب انجام دهد. اما اگر کمبود آب ادامه یابد، ضربان قلب به طور مداوم افزایش نمی یابد. زیرا اکسیژن هرگز با تقاضا مطابقت ندارد. نوشیدن مقدار مایعات، برابر با آنچه که از طریق عرق کردن از دست می رود، مانع از کم آب شدن می شود و ضربان قلب را در سطح نرمال نگه می دارد.
بازیابی
هنگامی که ورزش را متوقف می کنید، ماهیچه های شما به اکسیژن کمتری نیاز دارند. اما مغز همچنان اکسیژن اضافی را برای کمک به فرایند بازیابی فراهم می کند. برخی از جنبه های ریکاوری، مانند حذف اسید لاکتیک، در عرض چند دقیقه اتفاق می افتد. اما برخی، مانند اصلاح پروتئین های عضلانی، می توانند ساعت ها طول بکشد. این به این معنی است که ضربان قلب شما برای چند دقیقه یا حتی چند ساعت پس از ورزش فعال باقی می ماند و اکسیژن اضافی را برای کمک به فرایند ریکاوری فراهم می کند.
آموزش
همانطور که طی ماه ها و سال ها تمرینات هوازی منظم انجام می دهید، محفظه های قلب شما می توانند بهتر شوند و به شما اجازه می دهند تا با خون بیشتری آن ها را پر کنید. دیواره های قلب شما کمی ضخیم تر می شود و قلب پمپاژ قوی تر دارد و خون بیشتری را پمپاژ می کند. بنابراین، هر بار که قلب می تپد، خون بیشتری به عضلات شما می رسد. انجام ورزش در هر سطحی، قلب شما را بزرگتر و قوی تر کرده و می تواند اکسیژن مورد نیاز را با همان نرخ ضربان قلب تامین کند.