اسیدهای آمینه مولکول های بیولوژیکی کوچکی هستند که در بدن شما دو هدف دارند. اول به عنوان بلوک های ساختمانی پروتئین های بزرگ شناخته شده و دوم به عنوان مولکول هایی که در واکنش های متابولیکی مانند تولید انرژی در درون سلول ها شرکت می کنند کاربرد دارند. هضم پروتئین حجم وسیعی از اسید آمینه های تکی از پروتئین های غذایی را ایجاد می کند که سپس توسط روده کوچک جذب می شوند. سلول های بدن شما از این اسیدهای آمینه به روش های مختلفی استفاده می کنند. اما بعد از جذب اسیدهای آمینه چه اتفاقی برای آنها می افتد؟ برای پاسخ به این سوال تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت با ما همراه شوید.
جذب اسیدهای آمینه
پیش زمینه
تمامی اسیدهای آمینه دارای یک ساختار شیمیایی مشابه هستند. آنها شامل یک اتم کربن مرکزی هستند و به این کربن یک گروه کربوکسیل که از کربن و اکسیژن تشکیل شده است و یک گروه آمینه که از نیتروژن و هیدروژن ساخته شده است متصل می شود. اما اسیدهای آمینه در گروه سومی که به کربن مرکزی متصل می شود با هم متفاوتند. این گروه آر یا زنجیر جانبی، به هر یک از اسیدهای آمینه خاص یک ماهیت شیمیایی متفاوت می دهد که بر روی چگونگی در تعامل با مولکول پروتئین و نحوه متابولیسم سلول های آن تاثیر می گذارد. قبل از اینکه هر کدام از این اتفاقات بتواند رخ دهد، ابتدا باید هر اسید آمینه را جذب کنید.
جذب
سلول های جذب کننده یا انتروسیت ها، پوشش روده کوچک مانعی بین روده و جریان خون ایجاد می کنند. برای رسیدن به سلول ها در سراسر بدن، اسید آمینه باید پس از هضم، از روده به خون منتقل شود. آنتروسیت ها با کمک مولکول های حمل کننده این عمل را انجام می دهند. این حامل ها برای هر اسید آمینه منحصر به فرد، بسته به نوع شیمی گروه های آر آنها اختصاصی است. با کمک سدیم، حمل کننده از طریق غشای سلولی در سمت انتروسیت به مجاورت روده می رسد و یک اسید آمینه منفرد را می گیرد. و آن را بهداخل انتروسیت می کشد و آزاد می کند. در آن جا یک حمل کننده دیگر، که به سدیم وابسته نیست، آن را به طرف دیگر سلول در مجاورت جریان خون حمل می کند. در اینجا اسید آمینه به مویرگها وارد شده و در گردش خون قرار می گیرد.
سنتز پروتئین
یک سرنوشت احتمالی اسید آمینه جذب شده، تبدیل شدن به پروتئین جدید است. سلول های شما برحسب نیاز پروتئین های جدیدی را ایجاد می کنند که توسط سیگنال های شیمیایی در سلول های شما که ژن ها را جهت تعیین اسیدهای آمینه مورد نیاز برای آن پروتئین خاص هدایت می کنند، تعیین می شوند. اسید آمینه های فردی در یک رشته خاص به هم متصل می شوند به گونه ای که گروه آمینو یکی از اسیدهای آمینه به گروه کربوکسیل اسید آمینه بعدی متصل می شود. هنگامی که تمام اسیدهای آمینه ضروری به این ترتیب به یکدیگر متصل شدند، گروه های مختلف آر عمل می کنند تا پروتئین شکل خاصی بگیرد. به عنوان مثال، بعضی از گروه های آر ممکن است زنجیره اسید آمینه را به یک مارپیچ پیچ خورده یا به یک ورق تبدیل کنند، که باعث می شود پروتئین شکل خاصی بگیرد.
متابولیسم
اگر اسید آمینه برای سنتز پروتئین لازم نباشد، می تواند در متابولیسم شرکت کند. بدن شما دارای توانایی تولید زیر مجموعه ای از آمینو اسیدها است که به عنوان اسیدهای آمینه غیر ضروری شناخته می شوند زیرا شما در رژیم غذایی خود به آنها نیاز ندارید. سلول ها می توانند اسیدهای آمینه غیر ضروری را با اصلاح سایر اسید های آمینه یا از آنچه که پس از جذب اسیدهای آمینه باقی می ماند، ایجاد کنند. بدن شما هم چنین می تواند اسیدهای آمینه را تجزیه کند و از اجزای آنها یا به عنوان یک منبع سوخت برای سلول های خود و یا به عنوان پیش ساز اسیدهای چرب که سپس در بافت چربی ذخیره می شوند، استفاده کند.