شایعات زیادی در مورد ناسالم بودن میگو وجود دارد. این شایعات ادعا می کنند که میگو کلسترول خون را افزایش می دهد. اما مطمئن باشید با وجود این شایعات، خوردن میگو بخشی از رژیم غذایی سالم است. میگو مواد معدنی زیادی دارد و می توان از آن به عنوان بخشی از رژیم های غذایی که در آن ها مصرف مواد معدنی مانند سدیم محدود شده است، استفاده کرد.
موادی که با خوردن میگو به بدن می رسند
آیا میگو کربوهیدارت دارد؟
میگو حاوی مقدار ناچیزی از کربوهیدرات است. کربوهیدرات ها برای افزایش سریع انرژی در بدن لازم است. پس هنگام خوردن میگو از کربوهیدرات های سالم مانند سبزیجات بخار پز شده یا غلات سبوس دار استفاده کنید.
میزان سدیم موجود در میگو
میگو و سایر غذاهای دریایی مواد معدنی مانند سدیم را از اقیانوس جذب می کنند و این باعث می شود که میزان سدیم آن ها از پروتئین های زمینی مانند گوشت گاو یا مرغ بیشتر باشد. هر ۸۵ گرم میگو حاوی ۸۰۵ میلی گرم سدیم است. با این حال، میگو طیفی دیگری از مواد معدنی ضروری، مانند ماده معدنی سلنیوم آنتی اکسیدانی، که وجود آن در دیگر مواد غذایی نادر است، را در خود جای داده است. میزان نرمال مصرف سدیم در طول روز ۲۳۰۰ میلی گرم است اما اگر فشار خون بالایی دارید، میزان مصرف سدیم را به ۱۵۰۰ میلی گرم در روز کاهش دهید.
آیا میگو دارای کراتین است؟
کراتین مولکولی در ماهیچه های است که انرژی مورد نیاز آن را در کوتاه مدت مانند زمان انجام ورزش های سنگین، تامین می کند. کراتین در عرض چند ثانیه خالی می شود و یک پل ارتباطی بین عرضه آنی انرژی بیوشیمیایی و انرژی را با سوزاندن کربوهیدرات یا چربی تشکیل می دهد. کراتین زیاد به معنای انرژی بیشتری برای انجام ورزش های قدرتی است. میگو حاوی کراتین و پروتئین است. اما مشخص نیست که با خوردن میگو تامین کراتین چه میزان قدرت در ماهیچه ها ایجاد می شود. با این حال، پروتئین میگو می تواند به بدن شما برای تولید کراتین کمک کند.
میزان پروتئین موجود در میگو
یک وعده ۸۵ گرمی میگو، که حدود چهار میگو بزرگ می شود، شامل ۲۰ گرم پروتئین با تمام اسیدهای آمینه ضروری بدن است. با خوردن میگو پروتئین موجود در آن به اسیدهای آمینه تشکیل دهنده تجزیه شده و برای بازسازی عضلات، ارگان ها و تولید هورمون های تنظیم کننده سلامتی شما، مورد استفاده قرار می گیرند. شما باید حداقل روزانه ۰٫۴ گرم پروتئین به ازای هر نیم کیلو وزنتان بخورید. اگر ورزشکار هستید این میزان ممکن است دو برابر شود.
میزان کلسترول در میگو، خرچنگ و صدف
یک وعده ۸۵ گرمی میگو شامل ۱۷۹ میلی گرم کلسترول است. یک وعده خرچنگ ۱۰۸ میلی گرم و نرم تنان مانند ماهی مرکب ۲۶ میلی گرم کلسترول دارند. میگو و صدف های دیگر، مانند خرچنگ، دارای سطح بالایی از کلسترول هستند. دستورالعمل های رژیمی منتشر شده در سال ۲۰۱۰ میزان مصرف کلسترول در طول روز را حداکثر ۳۰۰ میلی گرم اعلام کرده اند.
کلسترول بالا می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش دهد. کلسترول در بدن شما به دو شکل وجود دارد، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) و لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL). این عوامل به طور مستقیم از مواد غذایی جذب نمی شوند، اما غذاهایی که می خورید می توانید سطح آن ها را تغییر دهد. خوردن میگو کلسترول بالایی به بدن می رساند اما بر اساس گزارش دانشگاه راکفلر، بیشتر کلسترول موجود در میگو از نوع سالم است.
کالری دریافتی از خوردن میگو
هر چند که با خوردن میگو کلسترول بالایی به بدنتان می رسانید اما از آن طرف هر دو اسیدهای چرب ضروری امگا ۳ و امگا ۶ که برای مغز و سلامت سیستم ایمنی بدن مفید هستند را نیز دریافت می کنید. میگو کالری نسبتا کمی دارد. از هر ۸۵ گرم این آبزی، ۶۰ کالری یافت می شود. علاوه بر این با خوردن میگو مواد معدنی و ویتامین های زیادی نیز به بدن وارد می شود. بنابراین متخصصان خوردن میگو را به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم می دانند و توصیه می کنند ۲ بار در هفته و هر بار ۵ الی ۱۰ عدد میگو متوسط همراه با سبزیجات مصرف کنید.