ضربان زودرس دهلیزی ضربان قلب اضافی ناشی از فعال سازی الکتریکی دهلیز از یک کانون غیر طبیعی است؛ که قبل از یک ضربان قلب نرمال رخ می دهد است. در این مطلب پیام سلامت همراه ما باشید.
مطلب پیشنهادی: همه چیز درباره بیماری های قلبی
در این حالت دیگر گره سینوسی ضربان ساز اصلی قلب نیست؛ بلکه چند کانون در دهلیزها وجود دارند که با سرعت های متفاوتی ضربان تولید می‌کنند. هر کدام از این کانون ها که زودتر ایمپالس خود را تولید کند، باعث سرکوب مقطعی بقیه کانون ها می شود.
در نتیجه ایمپالس از مسیر غیر طبیعی دهلیزها و از مسیر طبیعی بطن ها را دپولاریزه می کند؛ و ضربان بعدی از یک کانون دیگر نشات می گیرد.
ضربان زودرس دهلیزی در بسیاری از افراد سالم رخ می دهد و به ندرت باعث بروز علائم خاص می شود. این بیماری در میان افرادی که دچار اختلالات ریه هستند و همچنین در میان افراد مسن، شایع تر از جوانان است. این بیماری ممکن است با مصرف قهوه، چای، و یا الکل و با استفاده از برخی داروهای مرتبط با سرماخوردگی، تب یونجه و آسم، تشدید شود.
تعداد دفعات رخ دادن ضربان دهلیزی زودرس در افراد مختلف متفاوت بوده و می تواند از ۱۰ الی ۱۲ بار در یک شبانه روز، تا ۲۰ الی ۳۰ بار در دقیقه، در نوسان باشد.
این بیماری معمولا طی یک معاینه بالینی تشخیص داده شده و توسط نوار الکتروکاردیوگرافی تایید می شود.
درمان ضربان زودرس دهلیزی
داروهای ضد آریتمی اولین درمان این بیماری است. البته به ندرت و تنها هنگامی که این بیماری باعث تپش قلب غیر قابل تحمل شود، درمان ضروری است. داروهای ضد آریتمی از جمله پروپرانول در این زمینه بسیار موثر هستند.
همانطور که گفتیم خوشبختانه این خطر خاصی ندارد و به اصطلاح آن را خوش خیم می نامند. در نتیجه فقط در شرایط بسیار شدید که ایجاد علائم آزار دهنده برای بیار داشته باشد؛ درمان هایی تجویز می شود.
در موارد کمیاب تر در صورتی که ضربان زودرس یا نابجای دهلیزی شدید باشدغ و برای مدت طولانی ادامه یابد؛ می تواند موجب تاکی کاردی دهلیزی شود؛ که در این حالت قلب بیمار با حدود ۱۱۰ الی ۱۸۰ ضربه در دقیقه می تپد. رد این حالت نیز اعلب ردمان با داروهای بتابلوکر انجام می شود. هرچند در موارد مقاوم به درمان روش موثر و کم خطر ابلیشن با رادیوفرکونسی RF Ablation است. در این روش که به صورت جراحی انجام می شود. کانون غیر طبیعی ضربان ساز را به طور دائمی سوزانده و غیرفعال می کنند.