نشانه ها، علل، درمان و روش های پیشگیری از عفونت ویروسی نیوکاسل در پرندگان

بیماری نیوکاسل، یک عفونت ویروسی است که معمولا در گوشت مرغ دیده است. گاهی نیز پرندگان خانگی از این عفونت تاثیر می پذیرند. عفونت ویروسی نیوکاسل در پرندگان باعث می شود که ریه و مجاری هوایی در پرندگان دچار اختلال شود. متاسفانه هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد و سرعت گسترش آن از حیوان آلوده به حیوان سالم بسیار زیاد است. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت پیرو مطالب قبلی در مورد نگهداری از حیوانات خانگی در مورد عفونت ویروسی نیوکاسل در پرندگان بحث کرده، علل، نشانه ها و درمان آن را نیز بیان می کنیم.

علائم عفونت ویروسی نیوکاسل در پرندگان

علائم بیماری نیوکاسل در طیور عبارتند از:

  • کاهش اشتها
  • کاهش وزن
  • عطسه
  • ترشحات بینی
  • ترشحات چشم
  • مشکلات تنفسی
  • اسهال (این اسهال معمولا به رنگ زرد روشن یا سبز رنگ است)
  • کاهش توانایی حیوان برای ایجاد هماهنگی بین اندام های مختلف
  • اسپاسم عضلانی
  • تکان خوردن سر

مراحل پیشرفته بیماری نیوکاسل می تواند علائم زیر را ایجاد کند:

  • تشنج
  • انجام حرکات غیر ارادی
  • فلج پاها و یا بال
  • پیچ خوردگی گردن
  • قرار گیری سر در موقعیت غیر طبیعی
  • اتساع مردمک چشم پرنده

با این حال دامپزشکان معتقدند که همه پرندگان ممکن است این علائم را از خود بروز ندهد. گاهی نیز پیش می آید که بدون ایجاد علائمی خاص حیوان می میرد.

دوره کمون (زمان بین قرار گرفتن در معرض آلودگی و ایجاد علائم) ۴ تا ۷ روز است. به طور کلی، علائم این بیماری علاوه بر موارد ذکر شده در بالا شامل علائم موثر بر روی سیستم عصبی مرکزی نیز می باشد. به این ترتیب ممکن است حیوان به افسردگی، لرز و فلج جزئی نیز مبتلا شود. ضمن این که شروع علائم نیمه حاد منجر به مرگ ناگهانی، بسته به گونه ویروس و گونه پرنده، متفاوت است.

علل ابتلا به این بیماری چیست؟

علت بیماری نیوکاسل ویروسی است که با ترشحات تنفسی موجود در هوا، غذا، آب، مدفوع، و محیط های آلوده پخش می شود. با این حال، ارتباط مستقیم با پرندگان آلوده به ویروس، علت اصلی ابتلا به این بیماری است.

بیماری نیوکاسل چگونه منتقل می شود؟

سلول های قرمز خون، این ویروس را به سرعت در سراسر بدن گسترش می دهند. این ویروس بسیار مسری است و در مدفوع و ترشحات بینی وجود داشته و از طریق تماس مستقیم، از طریق هوا، و یا بر روی سطوح آلوده مانند کف کفش، مواد غذایی، و یا ظروف و قفس آلوده گسترش می یابد. این ویروس که در پوست تخم در تماس با بافت یا مواد غذایی آلوده وجود دارد، از طریق نفوذ به تخم، می تواند جنین را آلوده کند.

عامل این بیماری می تواند چند هفته در محیط گرم و مرطوب و به طور نامحدود در مواد یخ زده زنده بماند.

درمان بیماری نیوکاسل در پرندگان

هیچ درمان یا واکسنی برای این بیماری وجود ندارد. اما تزریق سرم تقویت کننده سیستم ایمنی بدن برای محفاظت از پرندگان در معرض خطر، می تواند میزان ابتلا را کاهش دهد. هنگامی که پرندگان علائم را نشان می دهد، این روش نیز بی اثر است. متاسفانه، در مورد این بیماری آگاهی کافی وجود ندارد. به همین خاطر، با ایجاد یک آلودگی در محل هایی مانند مرغداری ها، میزان مرگ و میر ۱۰۰ درصد است.

پیشگیری از بیماری نیوکاسل در پرندگان

با توجه به ایجاد قرنطینه های مخصوص در کشورهای توسعه یافته، این بیماری در آن کشورها تقریبا کنترل شده است. اما هنوز به طور کامل در جهان ریشه کن نشده است. پروتکل ها و توصیه های زیر به کاهش بروز بیماری نیوکاسل در پرندگان کمک می کند:

  • تمام پرندگان، قبل از ورود به کشور باید ۳۰ روز در قرنطینه باشند.
  • اگر قصد دارید پرنده ای را وارد مرغداری خود کنید حتما بین ۳۰ روز تا ۶ هفته آن را قرنطینه نگهداری کرده و برای ورود به محل زندگی او از لباس و کفش مجزا استفاده کنید.
  • از کارگان بخواهید که از کفش و لباس استریل شده برای ورود به محل زندگی طیور استفاده کنند.
  • ظورف غذا، ابزار، تجهیزات و وسایل نقلیه ای که برای نگهداری از حیوان استفاده می کنید را ضد عفونی کنید.
  • هر کسی را به محل نگهداری از طیور راه ندهید.
  • از لانه گزینی پرندگان وحشی در کنار مرغداری خود جلوگیری کنید.
  • پرندگانی که می میرند را به درستی دفن کرده و محل زندگی او را ضد عفونی کنید.
  • پرندگانی که بیمار می شوند را برای انجام آزمایش، به آزمایشگاه ببرید.