علائم و درمان های موثر بر روی اضطراب

اضطراب یک احساس عمومی از نگرانی است. با این تعریف ساده مشخص می شود که هر کس در زندگی خود حداقل یک بار تجربه اضطراب را داشته است. اما اصطلاح دیگری به نام اختلال اضطراب فراگیر (GAD) داریم که افراد مبتلا به آن احساس نگرانی را فراتر از نگرانی عمومی دارند. در این حالت نگرانی حاصل از اضطراب در زندگی آن ها اختلال ایجاد می کند.

علائم و نشانه های اضطراب

علائم این نوع از نگرانی عبارتند از:

  • تنش عضلانی به صورت لرزش
  • احساس بی قراری
  • ضربان سریع قلب، تاکی کاردی
  • تنفس سریع و یا مشکل تنگی نفس
  • ناراحتی معده
  • مشکل در تمرکز
  • سردرد
  • تعریق
  • خستگی
  • کج خلقی
  • بی خوابی

علت این اختلال چیست؟

بسیاری از چیزها می توانند موجب اضطراب شوند. به عنوان مثال، عوارض برخی از داروها ممکن است باعث شود شما مضطرب شوید و یا یک بیماری ممکن است نگرانی شدید در شما ایجاد کند. دانشمندان در مورد ابتلا به GAD نیز هنوز به اطلاعات دقیقی دست نیافته اند اما تصور می کنند که تغییر در برخی از مواد شیمیایی در مغز از جمله سروتونین و نوراپی نفرین، که انتقال دهنده های عصبی نامیده می شوند، ممکن است در این اختلال درگیر باشند. ژن، محیط و وضعیت زندگی  نیز ممکن است به GAD کمک کند. در واقع، مطالعات متعدد نشان می دهد که اضطراب والدین آغاز کننده اضطراب در دوران کودکی است.

معمولا برای تشخیص این حالت در بدن روانپزشکان از آزمایشات زیر استفاده می کنند:

  • معاینه فیزیکی
  • آزمایش خون یا ادرار
  • نوار قلب برای رد کردن وجود مشکلات قلبی
  • پر کردن پرسشنامه سلامت روان

برای اینکه GAD تشخیص داده شود، یک فرد باید معیارهای زیر را دارا باشد:

  • نگرانی بیش از حد که حداقل ۶ ماه ادامه داشته باشد
  • مشکل در کنترل نگرانی
  • نگرانی زیاد فرد با حداقل ۳ نشانه از نشانه های زیر همراه باشد:
  1. بی قراری
  2. خستگی
  3. تحریک پذیری
  4. مشکل در تمرکز
  5. داشتن تنش عضلانی
  6. داشتن مشکلات خواب
  • اضطراب با زندگی روزانه فرد تداخل داشته باشد.
  • این نگرانی به وضعیت های روانی دیگر مانند حمله هراس مربوط نباشد.
  • اضطراب به وضعیت جسمی دیگری مانند سوء مصرف مواد مربوط نباشد.

گزینه های درمانی

درمان این نگرانی به علت ایجاد آن بستگی دارد. اگر شرایط جسمی باعث ایجاد اضطراب شده است، با درمان مشکل جسمی نگرانی شما هم از بین خواهد رفت. اما اگر نگرانی مربوط به مشکل فیزیکی نباشد، مشاوره، آموزش راهبردهای مقابله ای و تکنیک های حل مسئله توصیه می شود.

در سال ۲۰۰۷، بررسی مطالعات نشان داد که درمان شناختی رفتاری GAD برای کنترل اضطراب، بسیار موثرتر از سایر روش ها است. در درمان شناختی رفتاری، فرد می آموزد که چگونه افکار اضطرابی خود را تغییر داده و با افکار افراد سالم جایگزین کند.

تکنیک های تمدد اعصاب، مانند تنفس عمیق نیز از دیگر روش های درمان است. گاهی اوقات، نیز داروهای زیر می توانند تا زمانی یادگیری این تکنیک ها شما را آرام نگه دارد.

درمان های دارویی

بنزودیازپین ها: گروهی از داروها هستند که به کاهش اضطراب کمک کرده و اثرات آرام بخش دارند. آنها به سرعت موثر هستند اما ممکن است اعتیاد آور باشند. به همین خاطر تنها برای استفاده کوتاه مدت تجویز می شوند. این داروها ممکن است خواب آلودگی، یبوست و تهوع ایجاد کنند. از این داروها در زمانی که فرد باردار است و یا اختلال روان پریشی دارد استفاده نمی شود. بنزودیازپین ها شامل داروهای زیر می باشند:

  • آلپرازولام (زاناکس)
  • کلرودیازپوکساید (لیبریوم)
  • کلونازپام
  • دیازپام (والیوم)
  • لورازپام (آتیوان)

بوسپیرون: این دارو یک داروی ضداضطراب است که باعث خواب آلودگی یا وابستگی نمی شود. با این حال، باید برای احساس اثر دارو آن را به مدت ۲ هفته استفاده کنید. عوارض جانبی این دارو می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • بی خوابی
  • عصبانیت
  • سرگیجه سبک
  • ناراحتی معده
  • حالت تهوع
  • اسهال
  • سردرد

داروهای ضد افسردگی: داروهای ضد افسردگی گروهی از داروها هستند که بر روی مواد شیمیایی مغز مشابه داروهای ضداضطراب عمل می کنند. برای همین خاطر هم داروهای ضد افسردگی که گاهی اوقات برای درمان اضطراب مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

  • دولوکستین
  • اس سیتالوپرام
  • فلوکستین
  • پاروکستین
  • ونلافاکسین

مهارکننده های اختصاصی باز جذب سروتونین (SSRIs): مطالعات مختلف بر روی بررسی تحمل و اثربخشی دارو ها بر روی اضطراب نشان داد که SSRI ها تقریبا دو برابر درمان دارونما موثر است. SSRI هایی که گاهی اوقات برای درمان اضطراب مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

  • سرترالین
  • فلوکستین
  • فلووکسامین
  • سیتالوپرام
  • پاروکستین

طب مکمل و جایگزین

تکنیک های ذهن و بدن، تغذیه، ورزش، و گیاهان ممکن است به کاهش اضطراب کمک کنند. آرامش پیشرونده عضلانی، تنفس دیافراگمی، بیو فیدبک، مدیتیشن، و خود هیپنوتیزمی می تواند به آرامش و کاهش اضطراب کمک کند. موسیقی درمانی، تصاویر بصری و آروماتراپی نیز ممکن است به کاهش اضطراب کمک کند.

ورزش

مطالعات متعدد نشان می دهد که ورزش در کاهش اضطراب موثر است. یک مطالعه در سال ۲۰۰۷ نشان داد که ورزش منظم و شدید، مانند دویدن و یا فوتبال، می تواند اثر مثبت بر اضطراب داشته باشد.

تغذیه

اگر چه هیچ رژیم غذایی برای از بین بردن اضطراب وجود ندارد، اما خوردن وعده های غذایی سالم بدن را به خوبی تغذیه کرده و قوی نگه می دارد. کافئین احساس بی قرار ایجاد می کند پس افراد مضطرب باید از خوردن غذاهای کافئین دار، الکل و مصرف نیکوتین اجتناب کنند. خوردن سبزیجات تازه، غلات کامل و میوه ها برای درمان شما مفید است. قند خون با خوردن وعده های غذایی کوچک و مکرر حاوی پروتئین، کربوهیدرات های پیچیده و چربی های سالم ثابت مانده و اضطراب کنترل می شود.

داروهای گیاهی

داروهای گیاهی نیز می توانند در کاهش اضطراب مفید باشند. اما اگر در حال استفاده از دارو هستید، حتما قبل از استفاده از این گیاه ها با پزشک مشورت کنید.

والرین (سنبل الطیب): گیاهی است که برای بی خوابی استفاده می شود. اما گاهی برای درمان اضطراب نیز کاربرد دارد. برخی از مطالعات نشان می دهد که والرین به کاهش اضطراب کمک می کند. اما یک بررسی نشان داد والرین در کاهش اضطراب اجتماعی بهتر از دارو عمل نمی کند. والرین اغلب با بادرنجبویه و یا گل راعی برای درمان اضطراب خفیف تا متوسط ترکیب می شود.

والرین ممکن است با داروهای دیگر مانند بنزودیازپین ها و باربیتورات ها که دارای اثر آرام بخشی هستند و داروهای ضد افسردگی و آنتی هیستامین تداخل ایجاد می کند. از این گیاه نباید در دوران بارداری و شیر دهی استفاده کرد. همچنین افرادی که مشکلات کبدی دارند نباید سنبل الطیب مصرف کنند. این گیاه ممکن است بر روی جذب برخی از داروها از جمله داروهای ضد افسردگی و جلوگیری از بارداری تاثیر بگذارد.

گل ساعت: در تعداد کمی از مطالعات نشان داده شده است که، گل ساعت می تواند اضطراب و نیاز بدن را به برخی از بنزودیازپین ها کم کند. با این حال، مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا از تاثیر گذاری این گل مطمئن شویم. گل ساعت ممکن است با داروهای دیگر مانند بنزودیازپین ها، باربیتورات ها، مواد مخدر، داروهای ضد افسردگی و آنتی هیستامین ها که دارای اثر آرام بخش هستند تداخل ایجاد کند.

کاوا کاوا: گاهی اوقات برای اضطراب خفیف تا متوسط پیشنهاد می شود. اما سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) در مورد اثر کاوا کاوا بر روی کبد هشدار داده است. در موارد نادر، استفاده از این گیاه آسیب جدی بر روی کبد ایجاد کرده است.

سایر گیاهان: گیاهان دیگری نیز وجود دارند که گاهی اوقات برای اضطراب پیشنهاد می شوند. این گیاهان شامل زنجبیل، بابونه و شیرین بیان می باشند. زنجبیل می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد. به خصوص اگر هم زمان از داروهای رقیق کننده، مانند کلوپیدوگرل (پلاویکس)، وارفارین (کومادین) یا آسپرین استفاده می کنید. زنجبیل ممکن است با برخی از داروهای درمان فشار خون تداخل ایجاد کند.

اگر نارسایی قلبی، بیماری های قلبی، بیماری کلیوی، بیماری های کبدی و یا فشار خون بالا دارید از شیرین بیان استفاده نکنید. همچنین اگر از دیورتیک، داروهای ضد انعقاد و یا ضد افسردگی مانند پروزاک استفاده می کنید، نباید شیرین بیان مصرف کنید. بابونه ممکن است با تعدادی از داروها، از جمله رقیق کننده های خون تداخل داشته باشد. افرادی که در معرض خطر سرطان های حساس به هورمون مانند پستان، رحم، تخمدان، یا پروستات هستند، از مصرف بابونه خودداری کنند. برخی از افراد نیز ممکن است به بابونه آلرژی داشته باشند.