متاسفانه باید بگوییم هر فردی که دچار هذیان شود بدون فوت وقت باید تحت درمان پزشکی قرار گیرد. فرد هذیان گو، دچار ابر تیره ای در ذهن خود شده است. افراد را نا آشنا می داند و بر موقعیت مکانی و زمانی خود به درستی آگاه نیست. هذیان در چند دقیقه کوتاه می آید ولی ممکن است تا چند روز نیز باقی بماند و متاسفانه باید گفت علت دقیق آن نیز هنوز برای پزشکان نامعلوم است.

نکته جالب در مورد این بیماری آن است که مبتلایان به حمله هذیان، لحظاتی را در این بین در دنیای واقعی می گذرانند و دوباره به دنیای خود ساخته ذهنی باز می گردند.

اگر چه علت دقیق این بیماری مشخص نشده است اما مواردی از جمله تب، مصرف بیش از حد الکل و مواد مخدری از جمله کوکائین و ماری جوانا و حتی در مواردی ضربه وارده به سر می توانند منجر به ایجاد هذیان شود. از دیگر دلایل این بیماری باید به عوارض جانبی بعضی از داروها که برای درمان زخم معده و التهاب تجویز می شوند مانند سایمتیدین و کورتیکو استروئیدها اشاره کرد. بیماری هایی مانند التهاب آپاندیس، حمله قلبی، دیابت و صرع نیز ممکن است منجر به هذیان شوند.

با بیمار هذیان گو چگونه رفتار کنیم؟

در درجه اول باید بدانید که به احتمال زیاد ذهیان، نشانه ای از یک مشکلی می باشد که تهدید کننده سلامت بدن است. پس بیمار هذیانی را فورا نزد پزشک ببرید. چرا که ممکن است به خود و اطرافیانش آسیب بزند. در یک مرکز درمانی کنترل و بهبود او ساده تر انجام می شود. اما تا رسیدن به مرکز درمانی رعایت موارد زیر ضروری است:

از دادن مواد خوراکی به بیمار اجتناب کنید

اجازه ندهید بیمار چیزی بخورد و یا حتی بیاشامد. ممکن است پزشک بخواهد معده او را شستشو داده تا داروهای احتمالی خورده شده را تخلیه کند. همچنین ممکن است مشکل به دلیل التهاب آپاندیس و یا سایر مورادی ایجاد شده باشد که نیاز به جراحی باشد. در این حالت مصرف مواد خوراکی کار جراحی را مشکل کرده و ممکن است به تعویق بیاندازد.

علت رخ دادن هذیان و درمان آن چیست؟
علت رخ دادن هذیان و درمان آن چیست؟

اطراف بیمار را بررسی کنید

اگر بیمار به دلیل مصرف چیزی مانند مخدرها دچار هذیان شده باشد ممکن است بتوانید نشانه های آن را در اطراف او بیابید. بهتر است این نشانه ها را نیز با خود به مرکز درمانی برده و به پزشک، پرستا و یا مسئول بخش اورژانس اطلاع دهید.

حواستان به بیمار باشد

طبیعی است که یک بیمار هذیانی حتی اگر برای لحظاتی به حال طبیعی باز گردد نباید تنها گذاشته شود. پس باید مراقب او باشید تا به خودش آسیب نزند. در موارد بسیاری پیش می آید که بیمار پس از بازگشت به حالت طبیعی درخواست تنها ماندن و قدم زدن به تنهایی را دارد. هرگز این اجازه را به او ندهید.

با فرد هذیانی آرام صحبت کنید

هیچ کس به اندازه خود بیمار از وضعیت موجود دچار وحشت نمی شود. پس با لحنی آرام و مطمئن با او صحبت کنید. به او اطمینان دهید که مراقبش هستید و ترکش نمی کنید. همچنین تا جای ممکن اطراف بیمار را خلوت کنید. شلوغی باعث ترس بیمار می شود. فقط یک نفر را مسئول صحبت کردن با فرد کرده و در نزدیکی او قرار دهید.