علل، علائم، آزمایش و درمان حساسیت به گربه

تخمین زده شده است که یک سوم مردم آمریکا حساسیت به گربه دارند. مشخص کردن علت آلرژی وقتی که حیوانی در خانه شما زندگی می کند شما می تواند مشکل باشد. دلیلش این است که خانه شامل آلرژن های دیگر مانند غبار است که می تواند علائم مشابه حساسیت به گربه ایجاد کند.

بیشتر افراد زمانی که متوجه می شوند که به گربه خانگیشان حساسیت دارند، ترجیح می دهند که به جای بیرون کردن گربه از خانه؛ علائم را تحمل کنند. در ادامه این مطلب می خواهیم در مورد علل و علائم حساسیت به گربه صحبت کنیم.

چه عواملی باعث حساسیت به گربه می شوند؟

به طور کلی سیستم ایمنی بدن شما پادتنی را برای مبارزه با ماده ای که ممکن است به بدن صدمه بزند، مانند باکتری ها و ویروس ها از خود ترشح می کند. بدن افرادی که به ماده ای حساسیت دارند، این ماده را به اشتباه مضر فرض کرده و در برابر ورود آن به بدن، از خود آنتی بادی برای مبارزه تولید می کند. این فرایند همان چیزی است که باعث علائم آلرژی مانند خارش، آبریزش بینی و آسم می شود.

آلرژنی که موجب حساسیت به گربه می شود می تواند شوره بدن گربه (پوست مرده)، غدد بزاقی، و حتی ادرار او باشد. تنفس شوره حیوانات خانگی و یا تماس با آلرژن های ناشی از غدد بزاقی یا ادرار می تواند واکنش های آلرژیک ایجاد کند.

ذرات شوره بدن گربه مهمترین و کوچکترین آلرژنی است که موجب ایجاد حساسیت به گربه می شود. اندازه این ذرات ۲٫۵ الی ۱۰ میکرومتر است. این ذرات کوچکتر از غبار و شوره سگ می باشد. در واقع شوره بدن گربه به حدی کوچک است که می تواند در هوا، دیوار، فرش، اثاثه یا لوازم داخلی و لباس حل شده و وارد ریه فرد شود. این مواد حساسیت زا می توانند در خانه  معلق باقی بماند و حتی پس از ماه ها که حیوانات از خانه خارج شد، موجب ایجاد حساسیت شوند.

علائم حساسیت به گربه

برای ابتلا به حساسیت به گربه نیازی نیست که خودتان گربه در خانه داشته باشید. ذرات شوره بدن این حیوان می تواند از طریق لباس و بدن سایر افراد به خانه و بدن شما منتقل شود. اگر سطح آلرژن های گربه کم باشد، حساسیت ایجاد شده چند روز بیشتر دوام ندارد.

علائم آلرژی به گربه معمولا بلافاصله پس از تماس با شوره گربه، بزاق و یا ادرار او، خود را نشان می دهد. این علائم می تواند باعث تورم و خارش غشاء اطراف چشم و بینی شده و معمولا به التهاب چشم و گرفتگی بینی منجر می شوند. اگر بدنتان توسط گربه خراش برداشته شده باشد، پوست اطراف خراش، قرمز می شود. برخی افراد ممکن است خارش پوست صورت، گردن، و یا قسمت بالای قفسه سینه را تجربه کنند.

اگر آلرژن گربه به ریه فرد وارد شود، آنتی بادی بسته به شدت آلرژیک، نشانه هایی مانند تنگی نفس، سرفه، خس خس سینه و ترکیبی از آن ها ایجاد خواهد کرد. حساسیت به گربه همچنین می تواند به آسم مزمن منجر شود. ۳۰ درصد از افراد مبتلا به آسم، معمولا بعد از تماس با گربه به حمله آسم دچار می شوند.

تشخیص حساسیت به گربه

دو راه برای تست آلرژی به گربه وجود دارد: آزمون پوستی و آزمایش خون. تست پوستی، حساس تر و خاص تر از آزمایش خون است. هر دو آزمایش باید توسط پزشک متخصص آلرژی انجام شود.

آزمون حساسیت پوستی

این آزمون در مطب دکتر انجام می شود و هر گونه واکنش بدن در همان جا بررسی خواهد شد. در این تست پزشک با استفاده از سوزن کوچکی خراشی بر روی پوست ایجاد می کند. سپس مقدار بسیار کمی از مواد آلرژن را وارد زخم می کند. برای انجام این آزمایش معمولا چند ماده اصلی که احتمال حساسیت به آن ها زیاد است را تست می کنند.

در حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه صبر می کنند. محل تزریق ممکن است دچار تورم یا قرمزی شود. حساسیت به گربه معمولا باعث قرمزی و بر آمدگی های خارش دار می شود. این اثرات ناخوشایند به طور کلی ۳۰ دقیقه پس از آزمون باقی خواهند ماند.

آزمایش خون

برخی از افراد قادر به انجام تست آلرژی نیستند. اغلب افراد که دچار ناراحتی پوستی هستند؛ این محدودیت را دارند. در این مورد باید آزمایش خون داده شود. در این آزمایش، خون برای وجود آنتی بادی آلرژن های شایع، مانند شوره گربه مورد بررسی قرار می گیرد.

درمان حساسیت به گربه

اجتناب از آلرژن ها، اولین راه درمان است. اما زمانی که این کار ممکن نیست، داروهای زیر می تواند کمک کننده باشد:

  • آنتی هیستامین ها (مانند بنادریل یا Claritin)
  • کورتیکواستروئیدها (مانند Flonase یا Nasonex)
  • اسپری ضد احتقان
  • کرومولین سدیم (مانع از انتشار مواد شیمیایی در سیستم ایمنی بدن می شود و ممکن است علائم را کاهش دهد)
  • تعدیل کننده های لوکوترین

لاواژ بینی یک درمان خانگی برای علائم حساسیت به گربه است. در این روش از آب نمک (سالین) برای شستشو بینی، کاهش احتقان، ترشحات پشت بینی و عطسه استفاده می شود. محلول های آب نمک در قالب سرم های آماده، در بازار موجود است. علاوه بر این شما می توانید محلول آب نمک را در خانه با ترکیب ۱/۸ قاشق چای خوری نمک با ۸ اونس آب مقطر تهیه کنید.

حساسیت به گربه در نوزادان

حساسیت به گربه در میان نوزادان موضوعی است که مورد بحث دانشمندان است. مطالعات اخیر به نتایج متناقض منتهی شده است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ نشان داد که نوزادانی که در خانه گربه دار زندگی می کنند، احتمال بیشتری دارد که در طول چهار سال اول زندگی آلرژی بگیرند.

از سوی دیگر، مطالعه ای در سال ۲۰۱۱ نشان داد که نوزادانی که در طول سال اول زندگی با گربه زندگی می کنند، آنتی بادی هایی در بدنشان منتشر می شود که احتمال آلرژی به حیوانات خانگی را کاهش می دهد.

پزشکان برای کودکانی که حساسیت دارند توصیه می کنند که، اسباب بازی های پارچه ای را با اسباب بازی های پلاستیکی یا قابل شستشو جایگزین کنید. این اسباب بازی ها علایم خفیف تری ایجاد می کنند.

اجتناب، بهترین راه برای جلوگیری از آلرژی به گربه است.  اگر گربه شما نر است، بهتر است او را عقیم کنید. نرهای عقیم شده، آلرژن کمتری تولید می کنند.

راه های دیگر که می توانید به کمک آن حساسیت به گربه را کم کنید عبارتند از:

  • از ورود گربه به اتاق خواب اجتناب کنید.
  • دست خود را پس از تماس با گربه بشویید.
  • دیوارها، کف و موکت های خانه را به صورت دوره ای بشویید.
  • برای اتاق از فیلتر هوا استفاده کنید.
  • ار ماسک در خانه استفاده کنید.
  • بیش از یک بار در هفته گربه را حمام کنید.