فسفر ماده معدنی ضروری است که عمدتا برای رشد و ترمیم سلول ها و بافت های بدن استفاده می شود. طبق گزارش محققان مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، تمام سلول های بدن حاوی فسفر هستند. اما ۸۵ درصد این ماده در استخوان ها و دندان ها یافت می شوند. همراه با کلسیم، فسفر ساختار و قدرت این بخش های بدن را بیشتر می کند. فسفر برای انواع فرآیندهای بیوشیمیایی که شامل تولید انرژی و تنظیم pH است نیز مورد نیاز می باشد. پیشنهاد می کنیم که برای آشنایی بیشتر با عملکرد اصلی فسفر در بدن با ما تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت همراه شوید.
عملکرد اصلی فسفر در بدن
تولید انرژی
فسفر معمولا در بدن به عنوان فسفات یافت می شود. فسفات ها در تولید انرژی به عنوان اجزای ATP یا آدنوزین تری فسفات نقش مهمی ایفا می کنند. ATP برای بسیاری از عملکردهای بدن مورد استفاده قرار می گیرد. به طور ساختاری، ATP شامل آدنوزین (یک ترکیب ارگانیک) و سه مولکول فسفات است. هنگامی که اتصال بین فسفات و آدنوزین قطع می شود، انرژی آزاد می شود و سپس فعالیت سلولی آغاز می شود. به گفته برخی از محققان، انرژی آزاد شده از ATP به سرعت مورد استفاده قرار می گیرد. بنابراین بدن شما در هر بازه زمانی به مقداری کمی از این ماده نیاز دارد.
سنتز پروتئین
فسفر جزء اسید دز اکسید ریبونوکلئیک، یا DNA و ریبونوکلئیک اسید یا RNA (مولکول های طولانی که اطلاعات ژنتیکی را که برای پروتئین استفاده می شود، حمل می کنند) است. سنتز در هسته سلولی یعنی جایی که بخشی از DNA به عنوان یک الگو برای تولید RNA به کار گرفته می شود، آغاز می شود. سپس RNA دستورالعمل های خاصی را برای ساخت پروتئین های مورد نیاز بدن، به ریبوزوم ها (پروتئین تشکیل شده از اسیدهای آمینه) حمل می کند. بدون فسفر کافی، تولید پروتئین بدن کاهش می یابد و در نهایت بر روی سلامت کلی تاثیر می گذارد.
عملکردهای ثانویه
فسفر همچنین به عنوان یک قابض عمل کرده و برای حفظ PH طبیعی در خون، اسیدها را خنثی می کند. بسیاری از آنزیم ها و هورمون ها نیز حاوی فسفر به عنوان یکی از اجزای ساختاری خود هستند. هموگلوبین، پروتئین مهم انتقال دهنده اکسیژن در جریان خون نیز، برای عملکرد درست، به فسفر موجود در ساختار خود بستگی دارد.
منابع غذایی مورد نیاز
منابع غذایی غنی از فسفر عبارتند از غذاهای پروتئینی مانند:
- گوشت
- ماهی
- تخم مرغ
- شیر
- آجیل
- حبوبات
- غلات
نوشیدنی های گازدار نیز مقدار قابل توجهی از فسفر را در رژیم غذایی ما تامین می کنند. گوردون وردلو و آن اسمیت در کتاب “Contemporary Nutrition” گزارش می دهند که بین ۲۰ تا ۳۰ درصد فسفر رژیم غذایی ما از مواد افزودنی موجود در غذاهای فرآوری شده تهیه می شود. Medicine’s Recommended Dietary Allowance توصیه می کند که بزرگسالان باید روزانه ۷۰۰ میلی گرم فسفر استفاده کنند. حد بالای مصرف این ماده معدنی در رژیم غذایی نیز حدود ۴ گرم در روز است. مصرف بالای این ماده می تواند برای بدن خطرناک باشد.
احتیاط
از آنجا که فسفر در انواع مختلفی از غذاها یافت می شود، کمبود آن، به جز در بیماری هایی که بر جذب تاثیر می گذارند، مانند دیابت یا بیماری کرون، نادر می باشد. در کودکان، کمبود فسفر بر رشد طبیعی استخوان و دندان تاثیر می گذارد. طبق گزارش محققان مرکز پزشکی دانشگاه مریلند، بسیاری از افراد دو برابر بیشتر از آن چه که باید از کلسیم استفاده کنند، فسفر مصرف می کنند. مصرف مقادیر مساوی از هر دو ماده معدنی برای جلوگیری از کمبود کلسیم در استخوان ها ضروری است. بنابراین در صورتی که مصرف فسفر افزایش یابد، باید به منظور جلوگیری از ناهنجاری های استخوانی، میزان مصرف کلسیم نیز بیشتر شود.