عوارض جانبی دفلازاکورت

افرادی که واکنش های شدید آنافیلاکتیک و آلرژیک دارند یا دارای انواع خاصی از بیماری های التهابی مانند آرتروز یا آسم هستند؛ ممکن است از درمان با دفلازاکورت استفاده کنند. این دارو یک نوع کورتیکواستروئید است که با محدود کردن توانایی بدن برای تولید سیگنال های درد و سیگنال های التهابی عمل می کند. از سال ۲۰۱۰، این دارو در ایالات متحده به فروش نمی رسد؛ با این حال، یک کورتیکواستروئید مشابه با نام پردنیزون موجود است. اگرچه این دارو در بسیاری از کشورها هنوز استفاده می شود. بیماران قبل از شروع درمان باید از عوارض جانبی دفلازاکورت مطلع شوند. در این مطلب پیام سلامت به این موضوع می پردازیم.

ضایعات پوستی

به گفته بیماران بریتانیایی دریافت کننده درمان با دفلازاکورت، این دارو ممکن است ضایعات غیر طبیعی پوست مانند آکنه، کبودی یا علائم کششی ایجاد کنند. آکنه یک اصطلاح است که برای توصیف ضایعات پوستی کوچک، که از مایع یا چرک پر شده است، به کار می رود؛ که به علت التهاب غدد تولید کننده چربی در پوست ایجاد می شود. آکنه ممکن است برای بیمار از نظر ظاهری ناراحت کننده باشد؛ و ممکن است لمس آن دردناک باشد. بیماران مبتلا به علائم کشش ممکن است خطوط طولانی و نازک رنگی روی پوست را در سراسر ران، شکم یا سینه مشاهده کنند. کبود شدن هم ممکن است سبب ظهور تکه های قرمز، آبی یا بنفش روی پوست پس از آسیب های جزئی مانند خوردن به لبه صندلی یا میز شود.

عفونت های مکرر

کورتیکواستروئیدها، مانند داروهای ضدافسردگی، عملکرد طبیعی سیستم ایمنی بدن بیمار را تحت تاثیر قرار می دهند. در نتیجه، بیماران ممکن است در طول درمان با این دارو در مبارزه با عفونت ها دچار مشکل شوند. در نتیجه بیماران ممکن است دچار عفونت های مکرر مانند آنفولانزا، سرماخوردگی یا پنومونی شوند؛ و یا ممکن است طول بکشد تا پوست آنها بعد از جراحت و خراش، بهبود یابد.

ناراحتی معده

پس از مصرف دوز روزانه دفلازاکورت، بیماران ممکن است دچار ناراحتی معده، تهوع یا تغییرات اشتها شوند.

ضعف ماهیچه یا استخوان

درمان با دفلازاکورت ممکن است باعث از بین بردن استخوان یا عضلات شود؛ که منجر به کاهش قدرت عضلانی و ضعف استخوان در بیماران می شود. همچنین از دست دادن استخوان بیش از حد ممکن است منجر به پوکی استخوان شود. پوکی استخوان، بیماری استخوانی است که استخوان های بیمار را بیشتر در معرض شکستگی قرار می دهد.

سندرم کوشینگ

بیمارانی که از این دارو بیش از حد یا برای مدت زمان طولانی استفاده می کنند، ممکن است شرایطی به نام سندرم کوشینگ را تجربه کنند. قرار گرفتن در معرض کورتیکواستروئیدها به صورت مداوم باعث افزایش سطح کورتیزول (یک هورمون طبیعی) می شود که این سمئله باعث ایجاد سندرم کوشینگ می شود. به گفته موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی، علائم مرتبط با این بیماری عبارتند از خستگی شدید، افزایش قند خون، کبودی، درد پشت و یا بدن، ضعف، افزایش فشار خون یا افزایش وزن بالا. بیمارانی که علائم سندرم کوشینگ را در دوره درمان با داروی دفلازاکورت نشان می دهند، باید به دنبال ارزیابی و مراقبت بیشتر توسط پزشک باشند.

ناهنجاری چرخه قاعدگی یا هیرسوتیسم

محققان وبسایت NetDoctor هشدار می دهند که زنان دریافت کننده درمان با دفلازاکورت ممکن است بی نظمی های غیر معمول سیکل قاعدگی را تجربه کنند. زنان در این شرایط ممکن است دوره های قاعدگی کوتاه وقطع کلی قاعدگی را تجربه کنند. اگر این عوارض جانبی رخ دهد، باید با پزشک صحبت کنید.

همچنین این دارو ممکن است در زنان یائسه و یا افراد مبتلا به هیرسوتیسم، رشد بیش از حد یا غیر طبیعی مو را در سراسر صورت یا بدن ایجاد کنند.

تاخیر رشد در کودکان

کودکان مصرف کننده این دارو ممکن است وزن کمتری داشته باشند و یا در مقایسه با کودکان سالم، کوتاه تر از رشد قدی طبیعی باشند. در این زمینه برای اطفال، بازبینی مکرر فیزیکی برای اطمینان از برآورده شدن نقاط عطف رشد و رشد مناسب، مهم است.