فواید زالو درمانی

زالو درمانی از زمان های قدیم یکی از محبوب ترین درمان ها برای طیف گسترده ای از بیماری ها بوده است. امروزه، زالو دارویی (hirudotherapy) را به عنوان بخش از علم پزشکی می دانند و مطالعات بسیاری بر روی این نوع درمان صورت گرفته است به طوری که در سال ۲۰۰۴ سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) استفاده از زالو را برای مقاصد دارویی تایید کرد. تایید این عمل توسط پژوهشگران و محققان نشان از این دارد که زالو درمانی خواص بسیاری دارد و می تواند جنبه درمانی نیز داشته باشد. در ادامه از خواص زالو درمانی و کاربردهای متعدد آن بیشتر صحبت خواهیم کرد.

زالو درمانی و خواص درمانی آن

زالو درمانی در حدود ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح رایج بود. در طول این زمان، زالو درمانی تقریبا در تمام قسمت های جهان استفاده می شد. در اوایل قرن نوزده، زالو درمانی آنقدر محبوبیت یافت که گونه زالوها در معرض خطر قرار گرفتند. استفاده از این درمان در قرن ۲۰ متوقف شد چرا که مقررات پزشکی مدرن، هنوز این روش را علمی و بهداشتی اعلام نکرده بود.

در اواسط قرن ۲۰، از زالو در اعمال جراحی و درمان بیماری های عروقی، میگرن و آرتریت استفاده شد. زالویی که امروزه استفاده می شود زالو دارویی به نام medicinalis است. بزاق این نوع از زالو حاوی حدود ۶۰ پروتئین مختلف است. این ویژگی باعث می شود طیف گسترده ای از کاربردهای زالو مانند استفاده از آن برای تغذیه، کمک به حفظ غلظت مناسب خون و افزایش جریان خون در اندام های آسیب دیده مورد استفاده قرار گیرد. در ادامه به لیستی از کابردهای زالو درمانی که امروزه رایج است اشاره خواهیم کرد.

بیماری های قلبی عروقی

بیماری های قلبی عروقی یک گروه از اختلالات مزمن و موثر بر سیستم قلبی و عروقی از جمله قلب، رگ ها و شریان ها است. زالو درمانی پزشکی (Hirudotherapy) می تواند به عنوان یک درمان جایگزین برای اختلالات قلبی و عروقی باشد زیرا بزاق زالو جریان خون را بهبود بخشد و در بهبود پردردی (افزایش حساسیت به درد) در بافت همبند ایفای نقش می کند.

با توجه به مطالعه ای که در سال ۲۰۱۱ در Alternative Medicine Review منتشر شده است، زالو درمانی موجب بهبود توانایی راه رفتن، کاهش درد و ورم ساق پا می شود و می تواند پوست بدن را در بیماران مبتلا به فلبیت (بیماری که در آن یکی از وریدهای عمقی پا توسط یک لخته خون تحت تاثیر قرار می گیرد) به رنگ طبیعی درآورد. بزاق زالو در درمان بیماری های قلبی عروقی نقش مهمی دارد، زیرا حاوی رقیق کننده طبیعی خون است که با لخته شدن آن مبارزه می کند.

عمل های جراحی (ترمیمی و سرپایی)

ممکن است در جراحی ها، رگ های کوچک بدن خونریزی داشته باشند. این خونریزی گاها منجر به مرگ سلول های بافت می شود. بسیاری از پزشکان بر این باورند که استفاده از زالو دارویی می تواند در سلامت بافت در حین عمل جراحی کمک کند. زالو همچنین ممکن است به بهبود جریان خون بعد از عمل جراحی کمک کند.

سرطان

در سال ۲۰۰۸، سرطان حدود ۱۳ درصد از تمام مرگ و میر های جهان را تشکیل داده بود. انتظار می رود این نرخ هشدار دهنده در طول دو دهه آینده به ۱۳٫۲ میلیون مرگ و میر در سال ۲۰۳۰ افزایش یابد. تحقیقات نشان می دهد که ترکیبی از بسیاری از داروهای ضد انعقاد، مهار کننده های پروتئاز (داروهای ضد ویروسی) و دیگر اجزای موجود در بزاق زالو ممکن است آن را به یک داروهای ضد سرطان تبدیل کند. گزارش شده است که یک ترکیب در بزاق زالو شناخته شده به عنوان ghilanten که ممکن است رشد سرطان پستان، ملانوم، سرطان ریه و سرطان پروستات را سرکوب کند.

Hirudin ماده ای است که به طور طبیعی در غدد بزاقی زالو وجود دارد. این ماده ویژگی ضد انعقاد خون داشته و ممکن خواص ضد سرطان نیز داشته باشد. یک تحقیق ثبت شده در اروپا نشان داد که تزریق hirudin مصنوعی به طور موثر می تواند از شکل گیری سلولی تومور های مختلف از جمله سلول های سرطان پستان، سرطان ریه، سرطان مثانه، سارکوم بافت نرم، سرطان کولورکتال، لنفوم و سرطان خون جلوگیری کند.

عوارض دیابت

دیابت به عنوان یک مشکل همه گیری و جهانی شناخته شده و نرخ رشد آن به شدت در حال افزایش است به طوری که انتظار می رود تا سال ۲۰۳۰ با ۳۶۶ میلیون بیمار دیابتی در جهان مواجه باشیم.

هیچ کار تحقیقاتی نشان نمی دهد که زالو درمانی برای درمان دیابت مورد استفاده قرار گرفته و موثر بوده است. اما ممکن است برای درمان عوارض ناشی از آن، از جمله آترواسکلروز کرونری، افزایش سطح چربی خون، قند خون، اختلالات چسبندگی پلاکت ها، فشار خون بالا، استرس اکسیداتیو، التهاب و فاکتورهای انعقادی موثر باشد.

بزاق زالو دارویی از لخته شدن خون در بیماری دیابت جلوگیری می کند. این ماده توانایی متصل شدن به ترومبین، (آنزمی در پلاسماست که باعث لخته شدن خون می شود) را دارد. علاوه بر این، زالو دارنده فاکتورهای انعقادی دیگری است که ممکن است بتوان از آن ها برای درمان بیماران دیباتی استفاده کرد.

بیماران مبتلا به دیابت ممکن است کاهش جریان خون در اندام های خود و در نتیجه قانقاریا را تجربه کنند. جالب است بدانید با افزایش جریان خون و کاهش لیپیدمیا (چربی بیش از حد در خون) و فشار خون می توان قانقاریا را درافراد دیابتی کنترل کرد.

بیماری های عفونی

نرخ ابتلا به بیماری های عفونی در حال افزایش است و این در حالی است که پزشکان با چالشی به نام استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها مواجه شده اند این چالش به نام مقاومت در برابر عوامل ضد میکروبی نیز شناخته می شود. زالو می تواند برای درمان بیماری های عفونی نیز استفاده شود.

با توجه به تحقیقات که در Chemotherapy منتشر شده است، عصاره زالو دارویی حاوی پروتئینی به نام destabilase است که خواص ضد باکتریایی برای مبارزه با باکتری دارد. این خواص ضد باکتری با از بین بردن اجزای سلولی باکتری، گونه های مختلف عفونت های باکتریایی را درمان می کند.

آرتروز

بیماران مبتلا به آرتروز بهبود شگفت انگیزی طی ۲۴ ساعت پس از استفاده از زالو در زانوهای خود گزارش کرده اند. در تمام طول دوره مطالعه، مشاهده شده است که درد و سفتی زانو حتی پس از اولین جلسه استفاده از زالو درمانی کاهش داشته است، و پس از آخرین پیگیری، کاهش معنی داری در علائم، شامل درد، سفتی و حساسیت به لمس به وجود آمده است. محققان نتیجه گرفتند که زالو درمانی می تواند یک درمان علامتی موثر برای استئوآرتریت زانو باشد.

مشکلات گوش

استفاده از زالو درمانی برای درمان وزوز گوش، عفونت حاد و مزمن گوش میانی (التهاب گوش) و از دست دادن شنوایی ناگهانی، موفقیت آمیز بوده است. در چنین مواردی، تنها دو زالو استفاده می شود این زالوها یکی در پشت گوش و یکی دیگر در کنار فک و مقابل گوش قرار داده می شود. درمان کامل پس از ۲ الی ۳ بار در فواصل ۳ الی ۴ روز گزارش شده است.

بهداشت دهان و دندان

برخی از گزارش نشان می دهد زالو درمانی در کاهش تورم زبان که می تواند با عوارض تهدید کننده ای مانند انسداد راه های هوایی همراه باشد موثر بوده است. این درمان در بیماری های لثه و آبسه ملتهب که در آن چند زالو به طور مستقیم روی آبسه انداخته می شود نیز جواب داده است.

زالو درمانی و هشدارها

لازم است بدانید بین ۲ الی ۳۶ درصد از بیماران پس از استفاده از زالو درمانی عوارضی مانند عفونت را تجربه کرده اند اما هیچ گزارشی از انتقال بیماری از زالو وجود ندارد. با این حال، بعضی از گونه های عفونت ایجاد شده در برابر برخی از آنتی بیوتیک ها نظیر پنی سیلین  مقاومت نشان داده اند.

در برخی از افراد نیز پس از استفاده از  زالو درمانی عوارضی مانند خارش، تاول و آسیب به بافت نیز مشاهده شده است. اگر چه زخم حاصل از گزش زالو معمولا به سرعت التیام می یابد، اما گاهی اوقات نیز ممکن است نشانه هایی بر روی پوست بر جای بگذارد و نکته آخر این که هرگز زالو درمانی را خود سرانه انجام ندهید و حتما برای انجام آن با پزشک مشورت کرده و از مراکز معتبر و بهداشتی استفاده کنید.