فیبریلاسیون بطنی که به طور بلقوه می تواند کشنده باشد؛ انقباضات بی اثر، ناهماهنگ و بسیار سریع بطن، به دلیل سیگنال های الکتریکی بشدت نامنظم است. با این مطلب پیام سلامت همراه ما باشید.
مطلب پیشنهادی: همه چیز درباره بیماری های قلبی
- فیبریلاسیون بطنی باعث بیهوشی بیمار در کسری از ثانیه می شود؛ و اگر اختلال به سرعت در درمان نشود، مرگ بیمار محتمل است.
- برای تشخیص این بیماری و علت ایست قلبی الکتروکاردیوگرافی کمک کننده است.
- احیاء قلبی ریوی (CPR) باید در عرض چند دقیقه پس از حمله شروع شود. و باید آن را با دفیبریلاتور (شوکر الکتریکی قفسه سینه) برای بازگرداندن ریتم طبیعی قلب دنبال کرد.
در فیبریلاسیون بطنی در واقع خون از قلب پمپاژ نمی شود. بنابراین می توان گفت با نوعی ایست قلبی مواجه هستیم. و ایست قلبی نیز در صورت عدم درمان فوری کشنده است.
شایع ترین علت فیبریلاسیون بطنی یک اختلال قلبی، از جمله نبود جریان خون کافی به عضله قلب به علت بیماری عروق کرونر است. به عنوان در زمان حمله قلبی و کاردیومیوپاتی رخ می دهد. علل دیگر شامل موارد زیر است: که در زمان حمله قلبی و کاردیومیوپاتی رخ می دهد.
از دیگر علل رخ دادن فیبریلاسیون بطنی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- شوک ناشی از فشار خون بسیار کم، که می تواند از بیماری عروق کرونر و سایر اختلالات منجر شود
- شوک الکتریکی
- غرق شدن
- سندرم QT طولانی که با توجه به سطح بسیار پایین پتاسیم در خون (هیپوکالمی) رخ می دهد
- داروهایی که جریان الکتریکی را در قلب تحت تاثیر قرار می دهند (مانند مسدود کننده های کانال سدیم یا کانال های پتاسیم. از جمله برخی از داروهای مورد استفاده در درمان آریتمی)
- سندرم بروگادا و اختلال در کانال های یونی قلب
علائم فیبریلاسیون بطنی
فیبریلاسیون بطنی در ابتدا باعث بیهوشی در کمتر زا یک ثانیه می شود. و در صورت عدم درمان، فرد معمولا تشنج کوتاه دراد و سپس شل شده و پاسخی به محرک های محیطی نمی دهد. در صورتی که در کمتر از ۵ دقیقه بیمار احیا نشود؛ با نرسیدن اکسیژن به مغز، مغز شروع به ترخیب می کند. و در نهایت منجر به مرگ بیمار می شود.
تشخیص فیبریلاسیون بطنی
ایست قلبی زمانی که یک فرد به طور ناگهانی می افتد، رنگ پریده می شود، تنفسش قطع می شود، و هیچ پالس، ضربان قلب، فشار خون قابل تشخیصی ندارد؛ رخ داده است. در این حالت فیبریلاسیون بطنی به عنوان علت ایست قلبی توسط نوار قلب یا همان اکوکاردیوگرافی تشخیص داده می شود.
درمان فیبریلاسیون بطنی با احیاء قلبی ریوی
اولین قدم درمان این مشکل پیشگری از وقوع آن است. به فیبریلاسیون بطنی باید به عنوان یک مورد اورژانسی شدید توجه شود. احیاء قلبی ریوی (CPR) باید در اسرع وقت آغاز شده؛ و آن را توسط دفیبریلاتور (شوک الکتریکی قفسه سینه) دنبال کرد. پس از انجام مراحل احیاء داروهای ضد آریتمی ممکن است برای کمک به حفظ ریتم طبیعی قلب برای بیمار تجویز شود.
هنگامی که فیبریلاسیون بطنی در افرادی که دچار شوک و نارسایی قلبی نیستند رخ می دهد، پس از چند ساعت ریتم نرمال در ۹۵٪ از آن ها، پدیدار می شود. البته شوک و نارسایی قلبی امکان آسیب شدید بطن را بیشتر می کنند. اگر بطن به شدت آسیب ببیند، حتی در قلبی که سریع احیاء شده میزان موفقیت تنها ۳۰ درصد است و ۷۰ درصد از افراد بدون بدست آوردن عملکرد طبیعی قلب می میرند.
همچنین افرادی که از حالت فیبریلاسیون بطنی با موفقیت احیا شده و زنده مانده اند؛ هنوز در معرض خطر هستند. گاهی فیبریلاسیون بطنی یک اختلال برگشت پذیر ایجاد می کند؛ که قابل درمان است. در غیر این صورت، برای بسیاری از افراد در جهت پیشگری از تکرار مشکل، یک دفیبریلاتور قلبی (ICD) از طریق جراحی کاشته می شود. ICD ها به طور مستمر بر نرخ و ریتم قلب نظارت دارند؛ و به طور خودکار فیبریلاسیون بطنی را تشخیص داده و با ارائه یک شوک آریتمی ایجاد شده را به یک ریتم طبیعی تبدیل می کنند. در چنین افرادی اغلب داروهایی هم برای جلوگیری از عود دوباره بیماری داده می شود.