مشکلات زناشویی با منشا دیابت

یکی از مهم ترین چالش های زندگی فرد دیابتی، تحت تاثیر قرار گرفتن روابط زناشویی است. همانطور که می دانید دیابت با افزایش غیر طبیعی قند خون شناخته می شود. بیماری دیابت که امروزه بسیاری از افراد را درگیر کرده است و روز به روز در حال افزایش است تاثیرات قابل توجهی را بر جنبه های مختلف زندگی بیماران دارد.

دیابت مانند یک بچه نافرمان است که همراه با فرد زندگی می کند، اگر فرد مبتلا با این فرزند نافرمان مدارا کند و او را کنترل کند، این بیماری هم با او کنار می آید، ولی اگر بخواهد آن را نادیده بگیرد، مطمئنا از بیمار، انتقام خواهد گرفت. دیابت توجه خاص خود را می طلبد، اگر به جای این که مقابل او بایستیم، او را بپذیریم و در کنارش باشیم و اصولی را که برای آن وجود دارد رعایت کنیم، تقریبا سبک زندگی عادی خواهیم داشت.

دیابت می تواند بسیاری از اعضا و دستگاه های بدن را درگیر کند و یکی از این دستگاه ها دستگاه جنسی بیمار است که می تواند مشکلات بسیاری را در زمینه زناشویی برای وی بوجود آورد. بطور مثال در دیابت های طولانی مدت، رشته های عصبی درگیر می شوند و همین درگیری اعصاب می تواند تحریک و عملکرد جنسی را مختل کند معمولا در غیاب درگیری عصبی هم ممکن است در دیابت، عملکرد جنسی دچار اختلال شود.

پژوهشگرانی در شیگاکو می گویند مردان مبتلا به دیابت علاوه بر اینکه احتمال بیشتری دارد که عدم ابراز علاقه به جنس مخالف داشته باشند بلکه ممکن است اختلالات نعوظ را هم تجربه کنند. این دانشمندان که آزمایشات خود را بر روی حدود ۲۰۰۰ نفر در سنین ۵۷ تا ۸۵ ساله انجام دادند کشف کردند که حدود ۷۰ درصد مردان و ۶۲ درصد زنان مبتلا به دیابت فقط حدود دو تا سه بار در ماه میل به فعالیت جنسی دارند.

این مطالعات همچنین نشان می دهند که مردان دیابتی احتمال بیشتری دارد که عدم ابراز علاقه به داشتن رابطه جنسی داشته باشند. همچنین مردان احتمال بیشتری دارد که به اختلالات نعوظ دچار شوند. زنان و مردان مبتلا به دیابت با درصد بالاتری نسبت به افراد سالم دچار مشکلات ارگاسم می شوند و فقط ۱۹ درصد از زنان و ۴۷ درصد از مردان در مورد مشکلات جنسی خود با پزشک مشورت می کنند.

پژوهشگران می گویند نقش بیماری های جسمی در بروز اختلالات جنسی، بیشتر در آقایان و عمدتا در اختلال نعوظ، بررسی شده بود؛ چنان که تحقیقات نشان داده است که بیش از ۷۰ درصد موارد اختلال در نعوظ در مردان، به دلیل بیماری های جسمی، شامل دیابت، بیماری های کلیه، مصرف الکل، بیماری های عصبی، MS، بیماری های عروقی، تصلب شرائین و مانند آن رخ می دهد.

آگاهی داشتن خانواده ها از تاثیر دیابت و سایر بیماری های جسمی ایجادکننده اختلالات زناشویی، سبب می شود که به محض بروز اولین علائم، برای پیگیری و درمان آن، و گرفتن خدمات مشاوره ای، مراجعه کنند و نگذارند مشکل از آن چیزی که هست، پیچیده تر شود و نهایتا به فرو پاشیدن بنیان خانواده بینجامد. متاسفانه در کشور ایران نه تنها مردم در مورد رابطه بین بیماری های جسمی و اختلالات جنسی اطلاعات درستی ندارند، بلکه متخصصان غدد و دیابت، و سایر متخصصان هم آن چنان که باید در این مورد بیماران شان را آموزش نمی دهند و مشاوره های لازم را به آنها نمی دهند و در صورت ردیابی مشکل ویژه جنسی، آنها را به مراجع معتبر ارجاع نمی دهند.

قند خون، پمپ انسولین و تمایل جنسی

در بسیاری از زنان مبتلا به دیابت نگرانی از افت قند خون یا هیپوگلایسمی به هنگام مقاربت، زندگی در زمان حال را برای آنان دشوار می کند. در حقیقت افت قندخون در هنگام مقاربت کلاً لذت ارتباط جنسی را زایل می کند. به همین علت بهتر است قبل از اقدام به مقاربت یک شیرینی یا یک تکه ی کوچک بستنی میل کنند. اگر ارتباط جنسی غیر مترقبه در نیمه های شب داشتید بلافاصله بعد از آن یک ماده ی حاوی قند نظیر آب میوه با پالپ میوه یا شیر بنوشید.

البته نکته خوب در باره مشکلات زناشویی با منشا دیابت این است که این مشکلات نیز با کنترل دیابت تا حد زیادی کنترل شد و از شدت آن کاسته می شود. به طوری که افراد دیابتی بسیاری با کنترل بیماری خود، زندگی جنسی سلامی دارند.