میوزیت یک اصطلاح چتری برای گروهی از بیماری های عضلانی است که می تواند موجب التهاب و آسیب عضلانی شود. این التهاب روی عضلاتی که برای حرکت استفاده می کنید، مانند بازو، کمر، گردن و عضلات پا تاثیر می گذارد. از لحاظ فنی هیچ درمانی برای میوزیت وجود ندارد، اما بسیاری از افراد مبتلا می توانند علائم خود را کنترل کنند.

تشخیص میوزیت ممکن است بر اساس موارد زیر است:

  • نشانه ها
  • آزمایش خون
  • عکس اشعه ایکس قفسه سینه و ریه
  • الکترومیوگرافی (برای بررسی فعالیت الکتریکی ماهیچه ها)
  • MRI
  • بیوپسی عضلانی یا پوستی

علائم و نشانه های میوزیت

انواع مختلفی از میوزیت وجود دارد و علائم آن ممکن است در میان انواع بیماری ها متفاوت باشد. علائم رایج برای اکثر فرم های میوزیت، شامل موارد زیر هستند:

  • احساس خستگی یا ضعف بعد از ایستادن، راه رفتن یا بالا رفتن از پله ها
  • سکندری و زمین خوردن
  • مشکل در بلعیدن یا تنفس
  • درد و ضعف بعد از فعالیت عضلات
  • ضعفی که در طول زمان بدتر می شود

علائم اختصاصی

علائم خاصی نیز برای هر دسته اصلی از میوزیت وجود دارد این علائم عبارتند از:

پلیموسیت. علائمی شامل ضعف عضلانی در هر دو طرف بدن دارد. با گذشت زمان باعث افزایش ضعف می شود. این عارضه می تواند ایستادن، بلند کردن اشیاء و یا بردن دست به بالای سر را دشوار کند. علائم دیگر عبارتند از:

  • ضعف تنفسی
  • آرتریت یا درد مفاصل
  • مشکل در صحبت کردن یا بلع
  • غیر طبیعی شدن ریتم قلب

درماتومیوزیت. این بیماری بسیار شبیه پلی م یوزیت است، اما علائم پوستی نیز دارد. بثورات قرمز یا نارنجی ممکن است بر روی صورت، گردن یا سینه، کم و شانه، زانو، مچ پا، آرنج و پلک ها ظاهر شود. بثورات ممکن است پوست پوسته، خشک و خشن باشد. افراد مبتلا به درماتومیوزیت ممکن است دچار درد شدید زیر پوست (کلاسیسوز) شوند. آنها ممکن است از التهاب چربی (پانکیکولیت) نیز تحت تاثیر قرار بگیرند. ضعف عمدتا بر بدن، گردن و ران تاثیر می گذارد. درد مفصلی و التهاب (آرتریت) نیز ممکن است رخ دهد.

میوزیت بدن درگیر. این وضعیت باعث ضعف آهسته عضلانی می شود که عمدتا بر ران، مچ و انگشت تاثیر می گذارد. همچنین می تواند مشکل بلع را ایجاد کند. بسیاری از افراد مبتلا به میوزیت بدن در معرض زمین خوردن هستند.

سایر علائم

میوزیت نوجوانان. این بیماری بر کودکان تاثیر می گذارد، هرچند ممکن است به دوران بزرگسالی نیز برسد. این باعث ضعف عضلانی در سراسر بدن می شود. برای بیماران نشستن، لباس پوشیدن، شانه کردن موها، بالا رفتن از پله ها و فعالیت های دیگر سخت است. آنها ممکن است اغلب احساس ضعف یا خستگی کنند. علاوه بر این، اکثر افراد مبتلا به میوزیت نوجوانان مبتلا به بثورات می شوند. بثورات قرمز یا نارنجی است و اغلب روی آرنج، زانو و کمر دیده می شوند. بثورات خفیف در اطراف چشم نیز رایج است.

میوپاتی نکروز دهنده خود ایمنی. این نوع میوزیت نادر است و موجب ضعف در بدن می شود. شروع علائم می تواند ناگهانی باشد، نه به تدریج، و فقط چند روز یا چند هفته می تواند شدید باشد. سایر علائم عبارتند از:

  • کاهش وزن
  • درد عضلانی
  • خستگی

علل و عوامل خطر

در بسیاری از موارد میوزیت علت مشخصی ندارند. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن شروع به حمله به عضلات، مفاصل، رگ های خونی و بافت همبند خود می کند. این موارد را میوزیت خود ایمنی در نظر می گیرند. میوپاتی سمی در واکنش به داروها اتفاق می افتد.

به طور کلی، علل میوزیت عبارتند از:

  • ویروس هایی مانند HIVH / AIDS، HTLV-1 یا ویروس Coxsackie B
  • عفونت هایموقت ناشی از یک ویروس، قارچ یا باکتری
  • داروهایی مانند داروهای ضد بیهوشی، پنی سیلامین (برای کاهش مس در بدن)، اینترفرون آلفا (داروهای سرطان یا هپاتیت)، داروهای زیمر، داروهای کربیمازول (داروهای تیروئید)، فنیتوین (داروهای تشنج) هورمون رشد و داروهای استاتین (برای کنترل کلسترول)
  • واکنش های آلرژیک به دارو یا مواد سمی
  • آسیب دیدگی

عوامل خطر

عوامل خطر این بیماری نیز عبارتند از:

  • سن
  • پلی میوزیت معمولا بزرگسالان ۳۰ تا ۶۰ را تحت تاثیر قرار می دهد
  • درماتومیوزیت بر بزرگسالان و کودکان تاثیر می گذارد و شایع ترین علت میوزیت در کودکان است
  • میوزیت نوجوانان عمدتا کودکان ۲ تا ۱۵ ساله را تحت تاثیر قرار می دهد
  • میوزیت ذاتی بدن در بین بزرگسالان بالای ۵۰ ساله شایع است
  • میوپاتی نکروز دهنده خود ایمنی می تواند بر افراد سالم تاثیر بگذارد، اما در بزرگسالان نیز شایع است
  • جنسیت
  • قرار گرفتن در معرض استاتین ها
  • درمان سرطان
  • ابتلا به HIV
  • سایر بیماری های بافت همبند مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید، سندرم سیجنر و اسکلرودرمی
میوزیت ؛ نشانه ها، علل، درمان و ۶ راه طبیعی برای کنترل آن
میوزیت ؛ نشانه ها، علل، درمان و ۶ راه طبیعی برای کنترل آن

درمان های متعارف

با توجه به گزارش National Institutes of Neurological Disorders and Stroke، درمان های متعارف برای میوپاتی مزمن التهابی عبارتند از:

  • داروها، مانند دوزهای بالای کورتیکواستروئیدها
  • برای افرادی که به دوره ی اول دارو واکنش نشان نمی دهند، ممکن است داروهای سرکوب کننده ایمنی برای کاهش التهاب استفاده شود.
  • برخی از افراد ممکن است دوزهای دوره ای از داروهای سرکوب کننده ایمنی دریافت کنند تا علائم شان را خنثی کنند.
  • در مواردی که داروهای اصلی جواب ندهند، ژل هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک یا درمان های بیولوژیکی ممکن است کار کند.
  • هیچ استاندارد داروئی برای میوپاتی نکروز دهنده خود ایمنی وجود ندارد. کورتیکواستروئید ها و سرکوب کننده های سیستم ایمنی بدن اغلب برای این بیماران مفید است.
  • پماد موضعی برای بثورات و برآمدگی های پوستی.
  • اقدامات محافظتی برای پوست مانند جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آفتاب، استفاده از کرم های ضد آفتاب و پوشیدن لباس های پوشیده، و حتی جراحی برای برداشتن برآمدگی کلسیمی زیر پوست که باعث درد و عفونت می شود.
  • درمان فیزیکی برای جلوگیری از آتروفیک عضلانی و حفظ قدرت و انعطاف پذیری
  • کار درمانی، ارتوپدی و استفاده از ابزار برای کمک به انجام فعالیت های روزمره
  • داروهای هدفمند برای علائم خاص مانند مشکلات بلع

۶ درمان طبیعی برای میوزیت

استفاده از فیزیوتراپی و کار درمانی

درمان های فیزیکی و شغلی اغلب توسط پزشکان برای درمان میوزیت توصیه می شوند. این درمان ها می توانند تفاوت های عمده ای را در چگونگی عملکرد و مراقبت از خود به وجود آورند.

ورزش و استراحت استراتژیک

با وجودی که فعالیت بدنی باعث خستگی و ضعف بسیاری از افراد مبتلا به میوزیت می شود، اما داشتن فعالیت بدنی یک جزء کلیدی برای درمان این بیماری است. استراحت بیش از حد و یا خوابیدن می تواند بیماری را بدتر کند.

انجام درست برنامه های ورزشی موجب تقویت استقامت و قدرت عضلانی و کاهش التهاب و فعالیت های بیماری می شود. ورزش کردن ممکن است مفید باشد، در صورتی که تمرین استقامتی شدید را انجام دهید.

گرما درمانی

حرارت درمانی می تواند طیف گسترده ای از درمان هایی باشد که بر روی گرم کردن عضلات به روش های مختلف تمرکز می کنند. در بسیاری از موارد، پزشکان، گرما درمانی را پس از انجام ورزش و یا زمانی که احساس خستگی یا درد می کنند، توصیه می کنند. اعتقاد بر این است که حرارت برای از بین بردن درد و آرام کردن ماهیچه ها مفید است. همچنین ممکن است جریان خون را بهبود بخشد و تورم را کاهش دهد.

رژیم غذایی

به طور کلی، افراد مبتلا به میوزیت به رژیم متعادل نیاز دارند درست مثل همه افراد. افراد مبتلا به میوزیت ممکن است نیاز باشد که بعضی از این توصیه های تغذیه ای زیر را رعایت کنند:

  • دانه هایی مانند برنج قهوه ای یا وحشی، نان یا ماکارونی سبوس دار، جو، کوینوا و ذرت انرژی و ویتامین ها و مواد معدنی حیاتی را ارائه می دهند.
  • مصرف مقدار زیادی میوه، سبزیجات، حبوبات، آجیل و دانه ها. این مواد مجموعه ای از مواد مغذی، آنتی اکسیدان ها و فیبر را فراهم می کنند.
  • مصرف گوشت بدون چربی، ماهی و مرغ
  • تمرکز بر روی چربی های سالم و جلوگیری از مصرف چربی های جامد مانند روغن جامد یا کره
  • مصرف مقدار زیادی کلسیم. کلسیم برای سلامت استخوان و عضله بسیار مهم است. محصولات لبنی روی، سلنیوم و ویتامین های مورد نیاز برای سلامتی بدن را نیز ارائه می دهند.
  • رژیم غذایی خود را بر اساس عوارض جانبی دارو یا علائم بیماری تنظیم کنید.
  • با افزایش میزان مصرف کلسیم و ویتامین D می توانید با استئوپروز مبارزه کنید.
  • تورم، احتباس مایعات و فشار خون بالا عوارض جانبی شایع میوزیت و داروهای خاص آن هستند. می توانید برای کاهش این علائم از رژیم کم سدیم، رژیم DASH یا یک محدودیت ساده در میزان مصرف سدیم پیروی کنید.
  • قند خون بالا یا دیابت ناشی از کورتیکواستروئیدها نیاز به رژیم غذایی کم شکر و فاقد کربوهیدرات های تصفیه شده دارد.
  • افزایش وزن و افزایش اشتها نیز می تواند اثر جانبی این بیماری باشد. در این شرایط غذاهای کم چرب و کم قند مانند سبزیجات خام و میوه ها، محصولات لبنی کم چرب، دانه های کامل و پروتئین های بدون چربی را انتخاب کنید.

مراقبت از پوست

افرادی که درماتوموئوزیت دارند، ممکن است علایم پوستی داشته باشند. بنابراین باید اقدامات زیر انجام شود:

  • استفاده از کرم ضد آفتاب دارای SPF 50+
  • استفاده از این کرم حدود ۳۰ دقیقه قبل از خارج شدن از منزل
  • پوشیدن لباس های پوشیده و آستین دار
  • استفاده از روغن نارگیل یا یک روغن طبیعی دیگر برای درمان خشکی پوست
  • استفاده از لوازم آرایش ضد حساسیت
  • استفاده از صابون ها ملایم

مکمل

از آنجا که میوزیت به آسیب عضلانی منجر می شود، بدن شما نیاز به مقدار زیادی مواد مغذی و بلوک های ساختمانی برای ترمیم بافت های خود دارد. چندین ویتامین، ماده معدنی و مکمل وجود دارد که ممکن است برای افراد مبتلا به میوزیت مفید باشد. قبل از استفاده از این مکمل ها باز پزشک مشورت کنید زیرا برخی از این مکمل ها ممکن است تداخل دارویی داشته باشند. ممکن است با داروها ارتباط برقرار کنند:

  • کراتین. اعتقاد بر این است که به طور طبیعی در پروتئین هایی مانند گوشت و ماهی یافت می شود که به ساخت عضله کمک می کند. تحقیقات نشان می دهد که می تواند قدرت عضلانی را در میوزیت و دیگر اختلالات پیشرفته عضلانی افزایش دهد.
  • روغن ماهی. این مکمل ممکن است التهاب را کاهش دهد. با این وجود ممکن است خون را رققی کند. پس اگر از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید یا به جراحی نیاز دارید ممکن است مصرف آن خطرناک باشید.
  • کلسیم و ویتامین D. از آنجا که مصرف کورتیکواستروئیدها و اجتناب از نور خورشید می تواند منجر به کمبود کلسیم و ویتامین دی و پوکی استخوان در افراد مبتلا به میوزیت شود، لازم است سطح کلسیم و ویتامین D خود را حفظ کنید.
  • کوآنزیم Q10. افراد مبتلا به بیماری های التهابی عضلانی CoQ10 در بدنشان کم است.
  • گلوکوزامین. این مکمل ممکن است به ترمیم غضروف، عضلات، تاندون و لیگامان کمک کند. همچنین ممکن است درد مفصلی را، به ویژه هنگامی که همراه با کندرویتین مصرف می شود، کاهش دهد.