بیماری ازدیاد ویتامین، هیپرویتامینوز

هیپرویتامینوز بیماری است که بر اثر استفاده بیش از حد از برخی ویتامین ها ایجاد می شود. ویتامین ها ترکیبات شیمیایی هستند و به همان میزان که کمبود آنها موجب اختلال در بدن می شود کمبود آن نیز می تواند بیماری ایجاد کند که به هیپرویتامینوز مرسوم هستند. هیپرویتامینوز، معمولا بر اثر استفاده بیش از حد از ویتامین های محلول در چربی که در کبد ذخیره می شود، ایجاد می شوند. البته هیپرویتامینوز می تواند بر اثر استفاده از ویتامین های محلول در آب نیز ایجاد شود ولی به دلیل این که ویتامین های محلول در چربی ، معمولا بیش تر از ویتامین های محلول در آب در بدن باقی می ماند می توانند منجر به مسمومیت شوند. این درحالی است که هیپرویتامینوزی که بر اثر استفاده از ویتامین ای محلول در آب ایجاد می شود مثل انواع B3 و B6 آن با قطع داروها و مکمل های مصرفی، به سرعت درمان می شود.

شایع ترین انواع هیپرویتامینوز

هیپرویتامینوز A
مصرف بیش از حد ویتامین A در بدن حالتی شبیه به مسمومیت ایجاد می کند که به هیپرویتامینوز A معروف است. این بیماری عوارضی مانند لاغری ، خشکی و ترک پوست بدن، بی اشتهایی، شکنندگی ناخن ها، ریزش موها، ورم لثه ها، زخم گوشه دهان، بزرگی کبد، کم خونی و برخی از ناراحتی های عصبی را به همراه دارد. در صورت مشاهده این عوارض باید سریعا منابع و ویتامین های حاوی ویتامین A را قطع کنید.
هیپرویتامینوز D
ویتامین D در جذب کلسیم بدن نقش مهمی دارد و با افزایش این ویتامین در بدن طبیعتا سطح کلسیم در خون نیز بالا می رود. افزایش کلسیم نیز منجر به علائمی نظیر ضعف، خستگی، افسردگی و اختلال حافظه، نقرس، تورم مفاصل، پرادراری، فشار خون بالا، بیماری برگشت معده و مری، یبوست، تورم لوزالمعده و ایجاد سنگ کیسه ی صفرا می شود.
هیپرویتامینوز K
بیلی‌روبین پیگمان هایی است که از تجزیه هموگلوبین تولید می شود و عامل رنگ زرد ادرار و رنگ قهوه ای مدفوع است. در صورتی که میزان ویتامین K در بدن بیش از حد شود سبب بالا رفتن بیلی‌روبین خون می شود. یکی دیگر از علائم این عارضه بزرگ شدن کبد است. در صورتی که مکمل های مصرفی توسط بیمار با دیدن این علائم قطع نشود می تواند منجر به مرگ شود.