چهار مرحله آلرژی

اگرچه هیچ کس با آلرژی زاده نمی شود؛ اما برخی افراد مستعد ابتلا به آن هستند؛ و با قرار گرفتن در معرض آن آلرژن ها (عناصر ایجاد کننده حساسیت) در بدن آنها واکنش آلرژیک رخ می دهد.

اگر حساسیت فصلی بهاره داشته باشید؛ علائم حساسیت شما مدت کوتاهی بعد از اینکه در معرض کوچکترین میزان گرده قرار بگیرید، نمایان می شود. در واقع تنها چند دقیقه طول می کشد تا بینی شما شروع نشان دادن واکنش کند؛ و برای عطسه (و شاید خس خس) آماده شود.

علائم آلرژیک این واکنش ها را آلرژی نوع I یا “واکنش حساسیت فوری” می گویند. واکنش های آلرژیک به گرده، حشرات، شوره بدن حیوانات، قارچ، آلودگی های گرد و غبار، و سایر عوامل آلرژیک، نتیجه یک سری پاسخ های سیستم ایمنی بدن شما است.

مرکز بهداشتی دانشگاه پنسیلوانیا این نوع از واکنش های آلرژیک را به چهار مرحله تقسیم می کند؛ که در ادامه بررسی این چهار مرحله آلرژی می پردازیم.

[quote]بهترین راه برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک، شناسایی ماده ای است که باعث می شود آن را از بین ببرد و بروز حساسیت جلوگیری کند.[/quote]

مرحله اول: حساسیت

هیچ کس با آلرژی به دنیا نمی آید در عوض، اولین گام در راه ایجاد آلرژی زمانی اتفاق می افتد که یک فرد مبتلا به آلرژی به طور معمول با یک ماده بی ضرر مانند گرده گیاه، در معرض تماس قرار می گیرد.

اغلب چنین آلرژن هایی در ابتدا مخاط بینی را در بینی یا بخش دیگری از سیستم تنفسی تحت تاثیر قرار می دهند. سلول های ایمنی به نام سلول های پلاسما به وجود گرده ها یا سایر آلرژن ها با ایجاد یک آنتی بادی به نام ایمونوگلوبولین E (IgE) پاسخ می دهند. در واقع مولکول IgE به طور خاص آنتی ژن را تشخیص می دهد.

مرحله دو: آماده و در حال انتظار

آنتی بادی IgE روی سلول های سیستم ایمنی موجود در بافت های دستگاه تنفسی، دستگاه گوارش و پوست قرار می گیرد. این سلول های ایمنی بافت ماست سل نامیده می شوند. آنتی بادی IgE همچنین بر روی سلول های ایمنی با نام basophil در خون چسبانده می شود. سلول های ماست سل و بازوفیل ها با مولکول های IgE مجهز شده اند که به ویژه آنتی ژن خاص را تشخیص می دهند. البته این مولکول ها تا زمانی که شما در معرض آنتی ژن خاصی قرار نگیرید، کاری انجام نمی دهند.

بنابراین، اساسا، بدن شما آلرژن را دریافت می کند و آماده می شود تا دوباره وارد بدن شود. اما برای افرادی که آلرژی دارند، معمولا در عرض چند ثانیه پس از اولین تماس با آلرژن، حساسیت رخ می دهد.

مرحله سه: نبرد

به محض این که شما دوباره در معرض گرده قرار بگیرید؛ آنتی بادی IgE به سلول های ایمنی متصل به آلرژن، می پیوندد. این اتصال موجب می شود که سلول های ماست سل و بازوفیل ها به شکل یک نفوذ خطرناک به بدن شما حمله کنند. این سلول ها بیش از ۳۰ ماده شیمیایی شامل هیستامین را ترشح می کنند.

این مواد شیمیایی باعث التهاب، تورم، خارش، قرمزی و سایر علائم آلرژی می شوند.

مرحله چهارم: مرحله آخر

بعضی از افراد واکنش های تاخیری یا “مرحل آخر” واکنش های آلرژیک خود را ۴ تا ۲۴ ساعت پس از مرحله سوم انجام می دهند. در این افراد، انواع دیگر سلول های سیستم ایمنی به بافت های متاثر شده در مرحله سوم منتقل می شوند. به نظر می رسد این سلول های سفید خون توسط برخی از مواد شیمیایی که توسط سلول های ماست سل و بازوفیل ها منتشر می شوند، جذب می شوند.

متاسفانه مبتلایان مرحله آخر می توانند مجموعه ای از مواد شیمیایی را که ممکن است به بافت های اطراف آسیب برساند و واکنش را ادامه دهند، آزاد کنند.

جلوگیری از واکنش

بهترین راه برای جلوگیری از واکنش های آلرژیک، شناسایی ماده ای است که باعث می شود آن را از بین ببرد و به بهترین حالت ممکن از آن جلوگیری کند.

اگر این امکان وجود نداشته باشد؛ یک متخصص آلرژی می تواند داروهایی را تجویز کند که علائم شما را کاهش دهند. شما همچنین ممکن است از طریق دریافت ایمونوتراپی، واکنش آلرژیک خود را از بین ببرید یا شدت آن را کاهش دهید. ایمونوتراپی مجموعه ای از شات ها در طی چند سال است؛ که برای کاهش حساسیت سیستم ایمنی بدن به یک آلرژن خاص به کار می رود.