آرتریت زانو

آرتریت یک بیماری مفصلی است که می تواند در هر سنی، حتی در دوران کودکی رخ دهد. انواع مختلفی از آرتریت وجود دارد که می توانند بر روی تمام مفصل های بدن تاثیر بگذارند، اگرچه برخی از انواع آن، میل به تاثیر گذاری بر روی مفاصل خاصی در بدن را دارند. یکی از مفاصلی که بیشتر به آرتریت مبتلا می شود، مفصل زانو است. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت بیشتر در مورد انواع، علل، علائم و روش های درمان آرتریت زانو صحبت می کنیم.

آرتریت زانو چیست؟

آرتریت زانو التهابی است که در مفصل زانو ایجاد می شود. این بیماری معمولا با درد و سفتی مفصل همراه است. علاوه بر این، تورم، احساس گرما و قرمزی بیش از حد مفصل نیز در موارد احتمالی آرتریت زانو وجود دارد. اصطلاح آرتریت به التهاب مفصل اشاره دارد که می تواند علل مختلفی داشته باشد. با این حال، سه نمونه از شایع ترین انواع آرتریت که بر روی زانو تاثیر می گذارند عبارتند از:

  • استئوآرتریت (OA)
  • آرتریت روماتوئید (RA)
  • آرتریت بعد از آسیب

زانو یک مفصل پرکاربرد است که مستعد ابتلا به استئوآرتریت و آرتریت پس از آسیب است. مفصل زانو یک مفصل بزرگ است که باید بیشتر وزن بدن (سر، اندام فوقانی، پایین تنه و ران) را در موقعیت های مختلف مانند ایستادن، راه رفتن و حتی نشستن تحمل کند و همین موضوع این مفصل را بیشتر مستعد ابتلا به بیماری های مفصلی می کند. با این حال، آرتریت ممکن است گاهی ناشی از فشار و آسیب مفصلی باشد که بر اثر آرتریت روماتوئید رخ می دهد.

انواع و علل آرتریت زانو

التهاب پاسخ بدن به آسیب های بافتی یا دیگر صدمات است. علت این آسیب ها می تواند متنوع باشد. از طرفی پاسخ به این آسیب، باعث ایجاد انواع مختلفی از آرتریت از جمله آرتریت زانو می شود. التهاب طولانی مدت و شدید می تواند به بافت آسیب دائمی برساند. به ویژه اگر التهاب بدون درمان به حا خود رها شده باشد. همان طور که گفتیم انواع مختلفی از آرتریت وجود دارد. اما استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و آرتریت پس از سانحه، شایع ترین انواع آرتریت مؤثر بر روی زانو هستند.

استئوآرتریت زانو

استئوآرتریت (OA) یک بیماری شایع مفصلی است که حداقل ۵۰٪ بزرگسالان بالای ۶۵ سال را تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری ناشی از دژنراتیو است نه التهاب. استئوآرتریت زانو به علت سایش غضروف مفصل ایجاد می شود. با بالا رفتن سن، مفصل های بدن بیشتر دچار فرسایش شده و جایگزینی آن ها نیز دشوار می شود. در نهایت، غضروف مفصلی می تواند به طور کامل از بین برود و استخوان هایی که به کمک آن مفصل به هم وصل شده اند، روی هم سایش پیدا کنند. این سائیدگی دو مفصل ایجاد درد می کند.

چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به استئوآرتریت قرار دارد؟

افرادی که شرایط زیر را دارند بیشتر در معرض استئوآرتریت زانو هستند:

  • افراد بالای ۶۰ سال
  • زنان
  • کسانی که استعداد ژنتیکی این بیماری را دارند
  • افراد دارای اضافه وزن یا چاق
  • افرادی که قبلا آسیب دیدگی زانو داشته اند
  • افرادی که آسیب دیدگی تدریجی زانو را به دلیل استرس تجربه می کنند

آرتریت روماتوئید زانو

آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری خود ایمنی موثر بر روی مفاصل بدن است. این بیماری بیشتر به مفاصل کوچک مانند انگشتان دست آسیب می رساند. با این حال، می تواند مفاصل بزرگ مانند زانو را نیز درگیر کند. در بیماری آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن به بافت های سالم حمله می کند و موجب التهاب می شود. برخلاف استئو آرتریت، آرتریت روماتوئید معمولا در بزرگسالان جوان رخ می دهد و معمولا بیماران قبل از سن ۶۰ سالگی متوجه علائم آن می شوند.

آرتریت زانو
آرتریت زانو

چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتریت روماتوئید قرار دارد؟

افرادی که شرایط زیر را دارند بیشتر در معرض خطر آرتریت روماتوئید هستند:

  • افراد ۴۰ تا ۶۰ ساله
  • زنان
  • افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به آرتریت روماتوئید را دارند
  • افراد دارای اضافه وزن یا چاق
  • افرادی که سیگار می کشند

آرتریت پس از آسیب دیدگی زانو

آرتریت پس از سانحه نوعی آرتریت است که پس از آسیب دیدگی زانو رخ می دهد. این آسیب می تواند بیومکانیک مفصل زانو را تغییر دهد یا به ساختارهای درون آن مانند غضروف یا استخوان آسیب برساند. با توجه به این اثرات و رابطه سایش روزمره و پاره شدن مفصل، تخریب مفصل زانو در این بیماری مشابه به تخریب زانو در دیگر انواع آرتریت است. در این شرایط آرتریت ممکن است چند ماه یا چند سال پس از آسیب دیدگی زانو به وجود آید.

چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتریت پس از آسیب دیدگی زانو قرار دارد؟

هر شخصی ممکن است مستعد ابتلا به آرتریت پس از سانحه باشد، زیرا آسیب دیدگی زانو به دلایل مختلفی ایجاد می شود. زمین خوردن، وارد آمدن ضربه به زانو، تصادفات جاده ای و آسیب های ورزشی همگی می توانند به آرتریت پس از سانحه منجر شوند. اضافه وزن یا چاقی نیز باعث ایجاد فشار زیادی در مفصل زانو شده و می تواند این مفصل را آسیب دیده کند.

Pseudogout

Pseudogout بیماری شایعی نیست، اما در صورت وقوع، اغلب روی زانو ها تاثیر می گذارد. این بیماری مشابه نقرس است که به دلیل تجمع کریستال در مفصل ایجاد می شود. با این حال، نقرس ناشی از تجمع کریستال های اسید اوریک است و معمولا مفصل پا را درگیر می کند. اما Pseudogout به علت تجمع کریستال دی هیدرات کلسیم پری فسفات رخ داده و باعث التهاب مفاصل می شود. با این وجود حضور این کریستال ها در مفصل همیشه باعث التهاب و ایجاد علائم نمی شود.

چه کسی بیشتر در معرض خطر ابتلا به Pseudogout قرار دارد؟

افرادی که شرایط زیر را دارند بیشتر در معرض خطر Pseudogout هستند:

  • افراد مبتلا به اختلال در سطح مواد معدنی در بدن مانند هیپراکلسمی یا هیپومنیزمی
  • افراد مسن (۷۵ ساله و بالاتر)
  • افرادی که دارای استعداد ژنتیکی هستند
  • افرادی که سابقه آسیب مفصلی دارند
  • افراد مبتلا به اختلالات غدد درون ریز، به ویژه در غدد تیروئید و پارتیروئید

[quote font_size=”18″ color=”#37a02b”]

پیشنهاد می کنیم برای اطلاعات بیشتر، این مطالب را نیز بخوانید:

درد داخل زانو در زمان دویدن ؛ علل و روش های پیشگیری از این عارضه

نرمی کشکک یا همان کندرومالاسی زانو ؛ علل، عوامل خطر، نشانه ها، روش های تشخیص و درمان

همه چیز درباره آرتروز

[/quote]

علائم و نشانه های آرتریت زانو

علائم و نشانه های آرتریت زانو معمولا به زانو محدود می شوند. از طرفی علائم انواع مختلف آرتریت با هم همپوشانی نیز دارند. علائم و نشانه های آرتروز زانو ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • درد زانو که گاهی اوقات به ران یا پایین پا سرایت می کند. این درد معمولا ایستادن یا راه رفتن را سخت می کند و هنگام وارد کردن فشار روی اندام های تحتانی ممکن است بدتر شود. تغییر در شکل راه رفتن به علت درد ناشی از آرتریت زانو می تواند به مرور زمان باعث کمر درد شود.
  • سفتی زانو که موجب سخت شدن عمل خم یا صاف کردن پاها می شود. این محدودیت در دامنه حرکت ممکن است موقت یا دائمی باشد. این سفتی مفصل در بیماری هایی مانند آرتروز روماتوئید کمتر است. اما گاهی نیز همین بیماری ها، به مرور زمان روی مفصل فشار وارد کرده و خم و باز کردن زانو را دشوار می کنند.
  • تورم مفصل زانو یکی دیگر از علائم شایع آرتریت زانو است. درجه تورم ممکن است بسته به شدت آرتروز و همچنین فشارهایی که اخیرا به این مفصل وارد شده است، متفاوت باشد. در بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید، ممکن است در مفصل ندول هایی نیز وجود داشته باشد.
  • گرما و قرمزی پوست مفصل زانو به طور معمول یکی از علائم التهاب حاد است. این نشانه بیشتر در آرتریت حاد و یا بلافاصله بعد از آسیب دیدگی رخ می دهد. البته این علامت بیشتر در آرتریتی رخ می دهد که به دلیل دژنراتیو ایجاد شده است نه التهاب.

روش های درمان آرتریت زانو

درمان آرتریت زانو بستگی به علت و نوع آرتریت دارد. گزینه های درمانی این بیماری معمولا شامل درمان های پزشکی می شوند، اما در بعضی موارد پیشرفته و شدید ممکن است جراحی نیز انجام شود. ورزش دادن زانو، استفاده از ابزارهای حمایتی مانند زانو بند و فیزیوتراپی نیز ممکن است در درمان و مدیریت علائم این بیماری مفید باشد. آرتریت زانو در بیشتر مواقع مزمن است و نیاز به درمان و مدیریت طولانی مدت دارد.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID ها) معمولا برای کنترل التهاب و کاهش درد و همچنین علائم دیگر، صرف نظر از نوع آرتریت، مورد استفاده قرار می گیرند. داروهای ضد درد و کورتیکواستروئیدها، دیگر داروهای مورد استفاده برای کاهش علائم این بیماری هستند. با این حال، فراتر از این داروها، درمان هایی که پزشکان توصیه می کنند، بسته به شرایط بیمار، ممکن است متفاوت باشند.

منابع:

Knee Arthritis (Inflamed Joint Pain) – Types, Causes, Symptoms, Treatment