آشنایی با اختلال پرخوری و تفاوت آن با پرخوری طبیعی

اختلال پرخوری همان پرخوری گاه به گاه است. افراد مبتلا به این اختلال در غذا خوردن، باید این کار را به طور منظم، حداقل یک بار در هفته در طی یک دوره ۳ ماه یا بیشتر انجام دهند تا بتوان گفت که مبتلا به این اختلال هستند.
افرادی که اختلال پرخوری دارند در کنترل میزان خوراک خود ناتوان هستند. آنها اغلب، تا زمانی که احساس بیماری کنند از خوردن دست بر نمی دارند. احساس گناه، شرم، نفرت، غم و اندوه پس از خوردن از جمله احساسات این افراد است. احساس خجالت در مورد رفتار خود در برابر دیگران نیز می تواند از جمله احساست احتمالی این افراد باشد.

اختلال پرخوری متفاوت از پرخوری است

پرخوری و اختلال پرخوری یکسان نیست، اگرچه برخی از علائم آنها مشترک هستند. افراد مبتلا به پرخوری عصبی نیز به طور مرتب پرخوری می کنند. آنها ممکن است احساسات منفی مانند از دست دادن کنترل، شرم، و یا احساس گناه را داشته باشند. تفاوت کلیدی این دو در این است که افراد مبتلا به پرخوری ممکن است بعد از این خوردن غذا از ابزارهای مختلفی نظیر ورزش کردن، استفراغ، قرص های مسهل استفاده کنند که به این عمل، پاکسازی نیز می گویند. اما در افراد مبتلا به اختلال پرخوری معمولا عمل پاکسازی را انجام نمی گیرد.

چه کسی در خطر اختلال پرخوری است؟

هر کسی صرف نظر از نژاد، جنس، سن، و یا وزن می تواند در معرض اختلال پرخوری قرار گیرد. البته تحقیقات نشان داده است که زنان بیشتر از مردان در خطر اختلال هستند. حدود ۲ درصد از مردان و ۳٫۵ درصد از زنان در ایالات متحده مبتلا به اختلال پرخوری است. در ضمن ۱٫۶ درصد از مردان در سنین نوجوانی دچار این اختلال می شود.

رابطه اختلال پرخوری و اضافه وزن

در میان افراد مبتلا به اختلال، حدود دو سوم چاق هستند. یک مطالعه نشان داد که ۳۰٪ از افرادی که به دنبال کاهش وزن هستند دچار اختلال پرخوری می باشند. از طرفی افرادی که دچار اضافه وزن هستند بیشتر در معرض بیماری هایی نظیر بیماری های قلبی، فشار خون بالا و دیابت نوع ۲ قرار دارند.

آشنایی با اختلال پرخوری و تفاوت آن با پرخوری طبیعی
اختلال پر خوری

تاثیر این اختلال بر حالات روانی افراد

بسیاری از مردم که با اختلال پرخوری دست و پنجه نرم می کنند، از سایر مشکلات بهداشتی روانی، مانند افسردگی، اضطراب، اختلال دو قطبی، مشکلات و اختلالات مربوط به خواب و اعتماد به نفس پایین نیز رنج می برند.

چه عواملی باعث اختلال پرخوری می شوند؟

کارشناسان مطمئن نیستند که دقیقا چه چیزی باعث اختلال غذا خوردن می شود. ترکیبی از عوامل، از جمله ژنهای یک فرد و پس زمینه های ذهنی، ممکن است منجر به این اختلال شود. یک رژیم غذایی خاص، حوادث استرس زا پس از سانحه، مانند مرگ عزیزان نیز می تواند منجر به این اختلال شود.

درمان این اختلال چیست؟

صحبت کردن با یک روانپزشک یا مشاور در مورد مسائل عاطفی، رفتار درمانی شناختی (CBT) با هدف تغییر الگوهای فکری منفی، درمان فردی (IPT) برای مشکلات ارتباطی، مشورت با متخصص تغذیه برای یادگیری عادات غذا خوردن سالم و یادداشت کردن غذایی هایی که می خورید می تواند از جمله درمان های این اختلال باشد.
تقریبا هیچ درمان دارویی برای اختلال پرخوری وجود ندارد اما برخی از داروهای ضد افسردگی و یا داروهای ضد تشنج می تواند در کاهش میل خوردن موثر باشد. برای درمان این اختلال گاهی از رژیم های سخت استفاده می شود دقت کنید رژیم سخت هرگز نمی تواند درمان مناسبی برای افراد مبتلا به این اختلال باشد.