آلرژی به علف و چمن های هرز معمولا از گرد افشانی گیاهان ناشی می شود. اگر قدم زدن در پارک باعث می شود بینی تان احساس سوزش یا چشم هایتان احساس خارش پیدا کند، یعنی به علف و چمن آلرژی دارید.
با این حال، راه هایی وجود دارد که می توانید به کمک آن ها آلرژی به علف را مدیریت کنید و واکنش را به حداقل برسانید. برای یادگیری روش های پیشگیرانه و گزینه های درمان این نوع آلرژی، ادامه این مطلب مجله پیام سلامت را مطالعه کنید.
واکنش های آلرژیک هنگامی رخ می دهند که با یک ماده حساسیت زا تماس دارید یا آن را تنفس می کنید. آلرژی های گیاهی هنگامی رخ می دهند که ورود گرده انواع علف به بدن باعث حمله سیستم ایمنی بدن به مسیرهای تنفسی می شود. با توجه به شدت آلرژی، آلرژن می تواند واکنش های مختلفی در بدن ایجاد کند.
علائم آلرژی به علف
علائم آلرژی به گرده علف های هرز می تواند به سرعت یا بعد از یک دوره زمانی پس از تماس با آلرژن ایجاد شود. شایع ترین نشانه های این آلرژی عبارتند از:
- آبریزش یا گرفتگی بینی
- خارش گلو، دهان، پوست یا چشم ها
- باد کردن چشم ها
- خستگی
- سردرد یا فشار سینوسی
- عطسه کردن
- آبریزش چشم ها
- کهیر
- سرفه
اگر دچار مشکل تنفسی هستید، با پزشک مشورت کنید. اما اگر مشکل تنفسی شدید دارید به سرعت به پزشک مراجعه کنید.
شایع ترین گیاهان ایجاد کننده آلرژی
می توانید به گرده یک نوع علف یا گرده علف های زیادی آلرژی داشته باشید. شناسایی نوع علفی که سبب آلرژی می شود می تواند به شما کمک کند که از آن اجتناب کنید. شایع ترین گیاهانی که باعث آلرژی می شوند عبارتند از:
- جانسونگورس
- ریهگرا
- چمن برمودا
- چمن بهاری شیرین
- علف آبی کنتاکی
- چمن تیموتی
- چمن باغی
روش های درمان آلرژی به علف
بهترین راه برای درمان آلرژی به علف این است که از آلرژن های ایجاد کننده آن اجتناب کنید. برای اجتناب از این آلرژی مراحل زیر را انجام دهید:
کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژن
در گام اول سعی کنید از قرار گرفتن در معرض علفی که باعث آلرژی می شود اجتناب کنید. اگر حیاط تان چمن دارد از شخص دیگری بخواهید که چمن ها را کوتاه کند. لباس محافظ بپوشید و از تماس پوست با چمن اجتناب کنید. همچنین باید بدانید که فصل انتشار علفی که به آن حساسیت دارید چه موقع است. در این فصول دهان و بینی خود را با ماسک بپوشانید.
از منزل خارج نشوید
سعی کنید در فصولی که آلرژی شیوع دارد، از منزل کمتر خارج شوید. یا پس از خارج شدن از منزل و بازگشتتان لباس های خود را عوض کرده و دوش بگیرید. در فصولی که علف ها گرد افشانی می کنند، پنجره های خانه را ببندید. همچنین اگر حیوان خانگی در منزل دارید، پس از خارج شدن او از منزل، پاهایش را بشویید.
از دارو استفاده کنید
اگر حساسیت خفیف به چمن دارید، می توانید از داروهای ضد التهابی خارج از نسخه برای مبارزه با علائم استفاده کنید. اگر حساسیت شما شدیدتر یا مکرر است، پزشک ممکن است یکی از موارد زیر را تجویز کند:
- اسپری های کورتیکواستروییدی بینی
- داروهای ضد هیستامین تجویز شده
- واکسن های ایمونوتراپی
- ضد احتقان های تجویزی
چشم انداز بیماران مبتلا
اکثر علائم آلرژی به چمن را می توان به راحتی با اجتناب از تماس با آلرژن مدیریت کرد. نگه داشتن ضد هیستامین ها و ضد احتقان ها در خانه و در دسترس می تواند در شرایط اضطراری به شما کمک کند. اگر در معرض تنگی نفس شدید هستید، فورا به پزشک مراجعه کنید.