آلرژی به لباس

استفاده از کلاه دستباف و جوراب شلواری پشمی ممکن است گه گاهی باعث خارش پوست شود. اما گاهی این خارش می تواند نشان دهنده مشکل دیگری باشد. خارش ناشی از لباس یک نوع درماتیت تماسی است. این عارضه زمانی اتفاق می افتد که پوست شما چیزی را لمس می کند که موجب تحریک و التهاب آن می شود. نام دیگر آلرژی به لباس یا همان درماتیت تماسی، درماتیت اگزما است.

علائم درماتیت تماس یا آلرژی به لباس

دو نوع درماتیت تماسی وجود دارد، آلرژیک و تحریک کننده. اما علائم و نشانه های این دو نوع درماتیت تقریبا یکسان هستند:

  • ترک پوستی یا لایه لایه شدن پوست
  • خشکی پوست
  • برجستگی خارش دار یا تاول
  • قرمزی و تورم
  • داغ شدن پوست

اگر چه علائم و نشانه های این دو نوع درماتیت تماسی، شبیه هستند، اما معمولا توسط عوامل مختلفی ایجاد می شوند.

درماتیت تماسی آلرژیک

پاسخ آلرژیک زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن به مبارزه با چیزی که با آن در تماس است، واکنش نشان می دهد. برای بعضی از افراد موادی مانند پشم، لاستیک یا لاتکس می توانند چنین پاسخی را ایجاد کنند. این مواد معمولا در برخی از لباس ها از جمله موارد زیر یافت می شوند:

  • برس
  • دستکش
  • شلوار
  • پیراهن
  • کفش
  • کمربند

یکی دیگر از آلرژن های رایج، نیکل است که می تواند در جواهرات و انواع اکسسوری ها یافت شود. برای مثال، گوشواره ها اغلب حاوی نیکل هستند. دستبند، دکمه ها و زیپ ها نیز نیکل دارند. آلرژی به نیکل اغلب از طریق عرق کردن بدتر می شود. این مشکل برای برخی از افراد در ماه های گرم تابستان تشدید می شود.

درماتیت تماسی تحریک کننده

بعضی از مواد طبیعی و مواد شیمیایی می تواند باعث تحریک پوست شوند. این مواد لزوما باعث واکنش آلرژیک نمی شوند. به همین دلیل است که درماتیت تماسی تحریک کننده بسیار شایع تر از درماتیت تماسی آلرژیک است. در حالی که این درماتیت می تواند توسط موادی مانند پشم یا لاتکس نیز به وجود آیند، احتمالا علت ایجاد آن:

  • رنگ های لباس
  • نرم کننده های پارچه
  • پودر لباسشویی
  • صابون
آلرژی به لباس
آلرژی به لباس

هستند. سایر مواد شیمیایی قوی و اسیدها نیز می توانند باعث درماتیت تماسی تحریک کننده شوند. تنها راه اطمینان از این که نوع درماتیت شما آلرژیک است یا تحریک کننده، صحبت کردن با متخصص پوست است. برای تشخیص مناسب بهتر است اطلاعات زیر را در اختیار پزشک قرار دهید:

  • لباس و مواد شوینده که استفاده کرده اید
  • لوازم آرایشی که استفاده کرده اید
  • سابقه پزشکی
  • نوع سرگرمی ها و شغلتان
  • حیوانات خانگی که نگه می دارید
  • محصولات مراقبت از پوست که استفاده می کنید

برای کشف دقیق موادی که باعث ایجاد آلرژی به لباس می شوند، ممکن است نیاز باشد آزمایش حساسیت انجام دهید. در این آزمایش متخصص پوست مقدار کمی از مواد مورد نظر را به پوست تزریق می کند. اگر حساسیت داشته باشید، علائم بالا در عرض چند روز ظاهر می شوند.

درمان مشکل

تقریبا همانند علائم و نشانه ها، درمان هر دو نوع درماتیت تماسی، تقریبا مشابه هستند. وقتی متوجه شدید که چه چیزی باعث ایجاد این واکنش در شما می شود، بهترین کار این است که از آن ماده دور بمانید. اگر نیکل در زیب شلوارتان باعث ایجاد آلرژی به لباس در شما شده است زیپتان را پلاستیکی کنید.

اگر لاتکس در سوتین شما باعث قرمزی و سوزش می شود، لباس زیر غیر لاستیکی بپوشید.

هنگامی که پوشیدن لباس هایی که باعث ایجاد تحریک در شما می شوند را متوقف کنید، پوست در عرض ۱ تا ۳ هفته بهبود پیدا می کند. می توانید با متخصص پوست درباره آنتی هیستامین ها، مرطوب کننده ها یا کرم های کورتیکواستروئید که می توانند به کاهش علائم کمک کنند، مشورت کنید.