پرخوری عصبی اختلالی در غذا خوردن است که به عنوان یک الگوی مخرب غذا خوردن و پاکسازی روده برای کنترل وزن توصیف می شود. دو مورد از مهمترین رفتارهای پرخوری عصبی عبارتند از خوردن غذای زیاد و تمیز کردن روده (استفراغ خود به خودی). اما اثر پرخوری عصبی بر روی بدن شما بسیار بیشتر از آن است که تصور می کنید. اثر پرخوری عصبی بر روی بدن خلاصه نمی شود. بلکه بر روی روحیه شما نیز مشاهده شده و عواقب عاطفی عظیمی ایجاد کرده که منجر به بیماری های شدید و کشنده می شود.
هنگامی که شما به پرخوری فکر می کنید، به احتمال بیشتری نیز به مرحله دوم یعنی پاکسازی روده فکر می کنید. با این حال، این تنها علامت اختلال پرخوری عصبی نیست. پرخوری عصبی می تواند خود را از طریق اثرات جانبی زیر نشان می دهد.
این رفتار علاوه بر استرس ذهنی، فشار زیادی را روی بدن وارد می کند. بر خلاف بی اشتهایی، که نوع دیگری از اختلالات خوردن است لزوما منجر به کاهش وزن قابل توجهی نمی شود. اما اثرات آن بر روی بدن بسیار واقعی است.
در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت در مورد اثر پرخوری عصبی بر روی بدن و سیستم های مختلف آن صحبت خواهیم کرد.
اثر پرخوری عصبی بر روی بدن
سیستم عصبی مرکزی (سلامت روانی و عاطفی)
در حالی که اکثرا پرخوری عصبی را به عنوان اختلال خوردن می شناسند، اما می توان آن را به عنوان اختلالی در سلامت روانی نیز دانست. این رفتار موجب ایجاد چرخه ای از نگرانی های روانی می شود. شما ممکن است افسردگی، اضطراب یا رفتارهای وسواسی-اجباری را تجربه کنید. نوسان خلقی و تحریک پذیری ممکن است به دلیل کمبود ویتامین ها یا رفتارهایی که همراه با پرخوری عصبی می آیند رخ دهد. به عنوان مثال، نظارت دائمی بر روی غذاهایی که می خورید و یا وزنتان می تواند وسواس ایجاد کند. گاهی نیز پیش می آید که فرد مخفیانه غذا می خورد و سپس از مسهل استفاده می کند. افراد پرخور به منظور دستیابی به وزن ایده آل خود، ممکن است در معرض سوء مصرف مواد نیز قرار بگیرند.
ورزش اجباری و یا مشغله ای که در مورد ظاهر بدن ایجاد می شود از علائم رایج آثار پرخوری عصبی بر روی روان است. این افراد، وقت زیادی را برای فکر کردن درباره غذاها و نحوه کنترل آن ها صرف می کنند. در حقیقت، افراد مبتلا به پرخوری ممکن است کاملا بر روی خوردن غذا و کنار گذاشتن سایر فعالیت هایی که از آن لذت می برند، متمرکز شوند. حفظ این راز به چرخه استرس و اضطراب کمک می کند. با گذشت زمان، مخفی نگه داشتن این راز از دوستان و عزیزان می تواند احساس گناه ایجاد کند. این حس همچنین ممکن است با احساس خجالت و شرم نیز همراه باشد. اقدام به خودکشی به عنوان یک نقطه عطف در استرس ناشی از تصویر بدنی شناخته می شود.
دستگاه گوارش
چرخه پرخوری و پاکسازی روده در نهایت به قدری ادامه پیدا می کند که به دستگاه گوارش آسیب وارد می شود. اثر پرخوری عصبی بر روی بدن نه تنها از لحاظ جسمی، بلکه موجب ضعف و خستگی عمومی می شود. گلو درد، شکم درد یا هر دو ممکن است اولین عارضه جانبی فیزیکی پرخوری عصبی باشد. همانطور که اختلال پیشرفت می کند، استفراغ مزمن ناشی از آن باعث ایجاد علائم مختلفی در دستگاه گوارش می شود که از دهان شروع شده و تا پایان دستگاه گوارش ادامه پیدا می کند. به مرور زمان، مقدار بالای اسید معده باعث آسیب رساندن به دندان ها و ایجاد فرسایش مینای دندان، حساسیت دندان و التهاب لثه می شود. گونه های یا فک ها پف می کند و ممکن است غدد بزاقی نیز متورم شود.
اسید نیز می تواند:
- باعث تحریک و یا پاره شدن مری شود.
- پارگی مری ایجاد خون در استفراغ می کند.
- تحریک معده ایجاد می شود.
- باعث سوزش سر دل، و ریفلاکس اسید می شود.
- باعث التهاب، آسیب معده، اسهال، یا یبوست می شود.
وارد کردن انگشت در گلو یکی از روش های رایج برای استفراغ در این افراد است. انجام بیش از حد این کار می تواند باعث ایجاد تماس در پشت گلو (در ناحیه گردن) شده و این ناحیه را زخمی کند و از طرفی اسید بالا آمده از معده نیز می تواند به انگشت آسیب وارد کند.
روش دیگری که برخی از افراد برای از بین بردن کالری اضافی مصرفی استفاده می کنند، مصرف دیورتیک ها، قرص های رژیمی یا ملین ها می باشد. استفاده بیش از حد از این محصولات می توانند حرکت روده را دشوار کند. استفاده نادرست از دیورتیک ها نیز ممکن است به کلیه ها آسیب برساند. حرکات بیش از حد و تحریک شده روده نیز می تواند باعث ایجاد هموروئید شود.
سیستم گردش خون
پاکسازی مکرر روده می تواند موجب از دست دادن آب بدن شود. کاهش آب بدن به ضعف عضلات و خستگی شدید منجر می شود. همچنین می تواند الکترولیت ها را از تعادل خارج کرده و فشار بر روی قلب شما وارد کند. این عارضه می تواند ضربان قلب نامنظم (آریتمی) ایجاد کرده و در برخی موارد شدید، عضله قلب ضعیف شده و نارسایی قلبی ایجاد می شود. الکترولیت هایی که از طریق استفراغ از بدن خارج می شود حاوی پتاسیم، منیزیم و سدیم هستند. پرخوری عصبی می تواند باعث فشار خون پایین، ضربان ضعیف و کم خونی شود. نیروی محض استفراغ حتی می تواند عروق خونی را که در چشم قرار دارد، پاره کند.
سیستم تناسلی
کمبود های تغذیه ای در افراد مبتلا به پرخوری عصبی و استفراغ می تواند منجر به عدم تعادل هورمونی شود. خستگی می تواند میل جنسی را از بین ببرد. ضمن این که پرخوری می تواند با چرخه قاعدگی تان تداخل داشته یا آن را کاملا متوقف کند. اگر تخمدان ها دیگر تخمک آزاد نکنند، بارداری با اسپرم خالی امکان پذیر نیست. زنانی که در رفتارهای ناشی از پرخوری عصبی درگیر می شوند، عوارض جانبی بیشتری برای خودشان و نوزادانشان ایجاد می کنند. این عوارض عبارتند از:
- فشار خون بالا در مادر
- دیابت بارداری
- سقط جنین
- زایمان زودرس
- زایمان بریچ
- خطر بالای زایمان سزارین
- کم وزنی نوزاد در هنگام تولد
- نقائص مادر زادی هنگام تولد
- زایمان نوزاد مرده
- مشکلات شیردهی
- افسردگی پس از زایمان
استفاده از دیورتیک ها یا ملین های مضر در دوران بارداری ممکن است برای نوزاد ضرر داشته باشد.
دستگاه پوششی
سیستم پوششی شامل مو، پوست و ناخن ها می شود. این قسمت های نیز نسبت به اثر پرخوری عصبی بر روی بدن ایمنی ندارند. از دست دادن آب بدن ناشی از استفراغ مکرر بدان معنی است که بدن شما آب کافی ندارد و این عارضه باعث می شود که مو، پوست و ناخن خشک شود. حتی ممکن است ریزش مو را نیز تجربه کنید. خشکی پوست و ناخن نیز یکی از اثرات جانبی طولانی مدت پرخوری عصبی است. پوست شما ممکن است خشن و پوسته پوسته شده و ناخن ها نیز شکننده شوند.