اختلالات گوش ناشی از مصرف داروها با سمیت شنوایی

بسیاری از داروها می توانند در سیستم شنوایی انسان ایجاد اختلال کنند. سمیت شنوایی عنوانی است که به اختلالات گوش ناشی از مصرف داروها اطلاق می شود. در این مطلب پیام سلامت با این مشکل بیشتر آشنا می شود.

برخی داروهای سمی کننده گوش عبارتند از:

  • آنتی بیوتیک استرپتومایسین
  • توبرامایسین
  • جنتامایسین
  • نئومایسین
  • وانکومایسین
  • داروهای شیمی درمانی خاص (برای مثال، سیس پلاتین)
  • فوروزماید
  • آسپرین

البته در اینکه با مصرف این داروها شما دچار اختلالات شنوایی شوید به عوامل مختلفی بستگی دارد و لزوما هرکسی که این داروها را مصرف کند دچار چنین مشکلی نمی شود.

این عوامل عبارتند از:

  1. میزان مصرف دارو
  2. مدت زمان مصرف دارو
  3. کاهش عملکرد کلیه
  4. سابقه خانوداگی اختلالات گوش ناشی از مصرف داروها
  5. استعداد ژنتیکی ابتلا به اختلالات گوش ناشی از مصرف داروها
  6. مصرف همزمان بیش از یک داروی سمی کننده گوش

علائم اختلالات گوش ناشی از مصرف داروها

  • از دست دادن شنوایی
  • سرگیچه (احساس کاذب حرکت یا چرخش) و مشکلات تعادل در راه رفتن
  • وزوز، سر و صدا و یا صدای زنگ زدن در گوش

این علائم گاهی موقتی هستند و گاهی ممکن است به صورت دائمی روی بیمار باقی بماند.

جلوگیری از اختلالات گوش ناشی از مصرف داروها

افراد باید تا حد ممکن کمترین دوز موثر داروهای سمی کننده گوش را مصرف کنند و از مصرف بیش از حد، بی دلیل و بدون تجویز پزشک اجتناب نمایند.

نظارت دقیق بر سطح میزان وجود این داروها در خون نیز راه کار دیگری برای کنترل آن است؛ که با انجام آزمایش خون دوره امکان پذیر است.

سنجش میزان شنوایی روش دگیری برای کنترل بیماران است. این کار باید منظما انجاما شود. چراکه آثار این اختلالات معمولا در آخرین مراحل سمی شدن گوش برای بیمار محسوس می شود.

بهتر سات بدانید در زنان باردار نیز مصرف آنتی بیوتیک های سمی کننده گوش به دلیل آسیب دیدن جنین ممنوع است.

همچنین افراد مسن و افرادی که خود دارای مشکلات شنوایی هستند؛ بهتر است در صورت وجود اروهای با عملکرد مشابه، با داروهای سمی کننده گوش درمان نشوند.

درمان اختلالات سمیت شنوایی

اولین قدم توقف مصرف داروهای ایجاد کننده سمیت شنوایی است. مگر اینکه توقف مصرف این داروها زندگی فرد را به خطر انداخته و جایگزین منسابی نداشته باشند.

متاسفانه سمیت شنوایی درمان مشخصی ندارد و گوش مبتلا شده درمان پذیر نیست. هرچند در مواردی پس از گذشت مدتی خود به خود مشکل برطرف می شود.