اختلال اضطراب عمومی (GAD)

افرادی که به اختلال اضطراب عمومی یا GAD مبتلا هستند، نوعی نگران بی اختیار گونه ای در مورد اتفاقات و موقعیت های متداول و روزمره دارند. این اختلال گاهی اوقات به عنوان اضطراب مزمن عصبی نیز شناخته می شود.

GAD متفاوت از احساس اضطراب است. با وجود این اختلال در بدن در مورد چیزهایی که در زندگی معمولا اتفاق می افتد مانند پرداخت مالیات، هر چند وقت یک بار احساس اضطراب می کنید. فردی که دارای GAD است، ممکن است چندین بار در روز یا چندین بار در ماه نگران کنترل وضعیت مالی خود باشد. این احساس می تواند حتی زمانی رخ دهد که دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. شخص مبتلا به اختلال اضطراب عمومی اغلب آگاه است که هیچ دلیلی برای نگرانی در مورد این موضوع وجود ندارد.

گاهی اوقات افراد با این وضعیت فقط نگران هستند، اما قادر به بیان آنچه که در مورد آن نگران هستند نمی باشند. آنها گزارش می دهند که احساس می کنند می خواهد اتفاق بدی بیفتد اما نمی دانند آن اتفاق چیست و نمی توانند خود را آرام کنند.

این نگرانی بیش از حد و غیر واقعی می تواند ترسناک باشد و در روابط و فعالیت های روزانه فرد تداخل ایجاد کند. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت می خواهیم بیشتر در مورد علائم، علل و عوامل خطر، روش های تشخیص و روش های درمان اختلال اضطراب عمومی (GAD) صحبت کنیم.

علائم اختلال اضطراب عمومی

علائم GAD عبارتند از:

  • مشکل در تمرکز کردن
  • مشکل خواب
  • تحریک پذیری
  • خستگی و بی حالی
  • تنش عضلانی
  • دل درد های مکرر و یا اسهال
  • عرق کردن
  • لرز
  • سریع شدن ضربان قلب
  • علائم عصبی، مانند بی حسی یا سوزن سوزن شدن قسمت های مختلف بدن

تشخیص  GAD از دیگر مسائل مربوط به سلامت روان

اضطراب یک علامت رایج در بسیاری از بیماری های روانی مانند افسردگی و ترس های مختلف است. GAD از این بیماری ها به روش های مختلفی متفاوت است.

افراد مبتلا به افسردگی گاهی اوقات احساس اضطراب می کنند، و افرادی که فوبیا دارند در مورد یک چیز خاص نگران هستند. اما افراد مبتلا به GAD نگران چند موضوع مختلف در مدت زمان طولانی (شش ماه یا بیشتر) هستند و ممکن است نتوانند منبع نگرانی خود را شناسایی کنند.

علل و عوامل خطر ابتلا به اختلال اضطراب عمومی (GAD)

علل و عوامل خطر برای ابتلا به GAD عبارتند از:

  • سابقه خانوادگی ابتلا به اضطراب
  • قرار گرفتن در معرض بیماری های مزمن مختلف، از جمله بیماری های شخصی و خانوادگی
  • استفاده بیش از حد از کافئین یا تنباکو، که می تواند اضطراب موجود را بدتر کند
  • قرار گرفتن در معرض سوء استفاده در دوران کودکی

طبق گفته محققان کلینیک مایو، زنان دو برابر بیشتر از مردان احتمال ابتلا به GAD را دارند.

روش های تشخیص اختلال اضطراب عمومی (GAD)

GAD با غربالگری که برای تایید تشخیص سلامت روان انجام می شود تشخیص داده می شود. در این غربالگری پزشک از شما سوالاتی در مورد علائم و اینکه چه مدت این علائم را داشته اید سوال می کند. اگر پزشکی که به آن مراجعه کرده اید پزشک عمومی است، احتمالا او شما را به پزشک متخصص در امر روانشناسی مانند روانشناس یا روانپزشک ارجاع می دهد.

پزشک همچنین می توانید آزمایش های پزشکی خاصی را انجام دهد تا تعیین شود که آیا یک بیماری زمینه ای یا سوء مصرف مواد باعث نشانه های شما شده است یا خیر؟ متخصصین معتقدند که اضطراب به بیماری های زیر مرتبط است:

  • بیماری ریفلاکس گوارشی (GERD)
  • اختلالات تیروئید
  • بیماری قلبی
  • یائسگی

اگر پزشک مظنون به این نکته باشد که یک مشکل پزشکی یا سوء مصرف مواد باعث اضطراب در شما شده است، ممکن است آزمایشات بیشتری را انجام دهد. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • آزمایش خون، برای بررسی سطح هورمون هایی که ممکن است بیماری تیروئید را نشان دهند
  • آزمایش ادرار برای بررسی سوء مصرف مواد
  • تست ریفلاکس معده، مانند تصویر برداری اشعه ایکس از سیستم گوارش و یا تست آندوسکوپی برای نگاه کردن به مری جهت بررسی GERD
  • آزمایش اشعه ایکس و تست ورزش برای بررسی بیماری های قلبی
اختلال اضطراب عمومی (GAD)
اختلال اضطراب عمومی (GAD)

اختلال اضطراب عمومی چگونه درمان می شود؟

درمان رفتاری شناختی

این درمان مستلزم معاینات منظم بیمار توسط متخصص بهداشت روانی است. هدف این است که بیمار در این پروسه بتواند تفکر و رفتار خود را تغییر دهد. این رویکرد در ایجاد تغییر دائمی در بسیاری از افراد دارای اضطراب موفق بوده است. درمان رفتاری شناختی اولین درمان برای اختلالات اضطرابی در زنان حامله است. افراد دیگر نیز از مزایای بلند مدت درمان رفتاری شناختی برای اضطراب بهره مند می شوند.

در جلسات درمان، شما یاد خواهید گرفت چگونه افکار اضطرابی خود را تشخیص دهید و آن ها را کنترل کنید. درمانگر به شما یاد می دهد زمانی که افکار ناراحت کننده رخ می دهد چگونه خود را آرام کنید.

پزشکان اغلب داروهای زیر را همراه با روش رفتاری شناختی برای درمان اختلال اضطراب عمومی تجویز می کنند.

درمان دارویی

اگر نیاز به دارو داشته باشید دو طرح درمان مختلف برای شما در نظر گرفته می شود. در طرح اول داروهایی که در کوتاه مدت مفیدند و در طرح دوم داروهایی که باید دراز مدت از آن ها استفاده کنید.

داروهای کوتاه مدت برخی از نشانه های فیزیکی اضطراب مانند تنش عضلانی و گرفتگی معده را تسکین می دهند. این داروها، داروهای ضد اضطراب نامیده می شوند. برخی از داروهای ضد اضطراب رایج عبارتند از:

  • الپرازولام (Xanax)
  • کلونازپام (کلونپین)
  • لورازپام (آتیمان)

داروهای ضد اضطراب را نباید به مدت زیادی استفاده کنید، زیرا خطر ابتلا به وابستگی به دارو و سوء استفاده به این ترتیب بالا می رود.

اما داروهایی که برای درمان دراز مدت اختلال اضطراب عمومی تجویز می شوند، داروهای ضد افسردگی نامیده می شوند. برخی از داروهای ضد افسردگی رایج عبارتند از:

  • بوسپیرون (Buspar)
  • سیتالوپرام (Celexa)
  • اسکلیتوپام (Lexapro)
  • فلوکستین (Prozac، Prozac Weekly، Sarafem)
  • فلووکسامین (Luvox، Luvox CR)
  • پاروکستین (Paxil، Paxil CR، Pexeva)
  • سرترالین (Zoloft)
  • ونلافاکسین (Effexor XR)
  • دس ونلاافکسین (Pristiq)
  • دولوکستین (Cymbalta)

این داروها به چند هفته زمان نیاز دارند تا اثر خود را بر روی بدن بگذارند. آنها همچنین می توانند عوارض جانبی مانند:

  • خشکی دهان
  • حالت تهوع
  • و اسهال

داشته باشند. این علائم در بعضی از افراد که مصرف این داروها را متوقف می کنند، رخ می دهد.

داروهای ترکیبی

همچنین در ابتدای درمان با داروهای ضد افسردگی، احتمال فکر کردن به خودکشی در بزرگسالان جوان وجود دارد. در صورت مصرف داروهای ضد افسردگی، با پزشک خود تماس بگیرید. حتما در این دوران هر گونه تغییرات خلقی یا افکاری که شما را نگران می کنند را به پزشک گزارش دهید.

پزشک ممکن است همزمان داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی را برای شما تجویز کند. اگر چنین است، احتمالا باید داروهای ضد اضطراب را فقط چند هفته، یعنی تا زمانی که دارو ضد افسردگی شروع به کار کند، استفاده کنید.

تغییر در سبک زندگی برای کمک به کاهش علائم GAD

بسیاری از افراد با تغییر در برخی از عادت های خاصی در سبک زندگی خود می توانند به درمان اختلال اضطراب عمومی امید پیدا کنند. این تغییرات شامل موارد زیر هستند:

  • ورزش منظم، رژیم غذایی سالم و خواب کافی و با کیفیت
  • یوگا و مراقبه (مدیتیشن)
  • اجتناب از مصرف محرک هایی مانند قهوه و بعضی از داروهای خارج از نسخه مانند قرص های رژیمی و قرص های کافئین
  • صحبت کردن با اعضای خانواده، دوستان و شریک زندگی در مورد ترس ها و نگرانی ها

الکل و اضطراب

نوشیدن الکل باعث می شود تقریبا بلافاصله احساس اضطراب کنید. به همین دلیل است که بسیاری از افرادی که از اضطراب رنج می برند به نوشتن الکل روی می آورند. این نوشیدن الکل به آن ها کمک می کند تا احساس خوبی داشته باشند.

با این حال، مهم است به یاد داشته باشید که الکل می تواند تاثیر منفی بر خلق و خو شما داشته باشد. در عرض چند ساعت بعد از نوشیدن، یا چند روز بعد، ممکن است احساس تحریک پذیری یا افسردگی داشته باشید. الکل می تواند در کارکرد داروهای مورد استفاده برای درمان اضطراب تداخل ایجاد کند. حتی ترکیب برخی از داروها و الکل می تواند کشنده باشد.

اگر متوجه شده اید که نوشیدن الکل در فعالیت های روزانه شما تداخل ایجاد کرده است، با پزشک خود در این مورد صحبت کنید. شرکت در گروه های پشتیبانی نیز می تواند تا حدودی حال شما را تغییر دهد.

چشم انداز افراد مبتلا به اختلال اضطراب عمومی

اکثر مردم می توانند اختلال اضطراب عمومی را با ترکیبی از درمان، دارو، و تغییر در سبک زندگی مدیریت کنند. اگر در مورد چیزهای ساده ای که دیگران با وجود آن ها پریشان نمی شوند، نگرانی دارید، با پزشک متخصص اعصب و روان صحبت کنید.