افراد مبتلا به اختلال علائم جسمی وسواس خاصی بر روی احساسات و علائم جسمی مانند درد، تنگی نفس یا ضعف دارند. این اختلال قبلا به نام اختلال somatoform یا اختلال سوپرافت شناخته می شد. متخصصان معتقدند که این افراد دارای بیماری هستند که تشخیص داده نمی شود و علیرغم اطمینان از پزشک، بیمار هیچ معیار بهداشتی برای نشانه های خود ندارید.

این روند ممکن است منجر به استرس عاطفی شدید شود. زیرا بیمار احساس می کند پزشک و اطرافیان خود اعتقاد ندارند که علائم آن ها واقعی هستند. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت می خواهیم در مورد نشانه ها، علل، عوامل خطر و روش های درمان اختلال علائم جسمی بیشتر صحبت کنیم.

علائم اختلال علائم جسمی

علائم اصلی اختلال نشانه های جسمی این است که شما احساس می کنید یک بیماری دارید، اما در واقع این چنین نیست. این بیماری فرضی می تواند از خفیف تا شدید متفاوت بوده و به طور کلی بسیار خاص باشد.

ویژگی های دیگر این اختلال عبارتند از:

  • داشتن علائمی که به هیچ بیماری شناخته شده ای مرتبط نیستند.
  • علائم مربوط به یک بیماری شناخته شده وجود دارد، اما بسیار شدید تر از حد طبیعی است.
  • اضطراب ثابت یا شدید در مورد بیماری وجود دارد.
  • فکر کردن به این که احساسات جسمی طبیعی نشانه هایی از بیماری هستند.
  • نگرانی در مورد شدت علائم خفیف، مانند آبریزش بینی
  • اعتقاد به این که دکتر معاینه یا درمان مناسب را تجویز نکرده است.
  • نگرانی از این که فعالیت بدنی به بدن شما آسیب برساند
  • بررسی مرتب بدن برای مشاهده هر گونه علائم فیزیکی بیماری
  • عدم پاسخ به درمان های پزشکی یا حساسیت بسیار به عوارض جانبی داروها
  • تجربه ناتوانی شدیدی نسبت به آنچه که معمولا با این بیمار تجربه می شود

افراد مبتلا به اختلال علائم جسمی واقعا معتقدند که یک بیماری زمینه ای دارند، بنابراین تشخیص علائم اختلال علائم جسمی ار علائم یک بیماری واقعی دشوار است. با این حال، اختلال علائم جسمی باعث ایجاد یک نگرانی وسواس مانند نسبت به نشانه هایی است که اغلب در زندگی روزمره ایجاد می شوند.

چه چیزی باعث اختلال علائم جسمی می شود؟

محققان در مورد علت دقیق اختلال نشانه های جسمانی مطمئن نیستند. با این حال، به نظر می رسد با موارد زیر ارتباط داشته باشد:

  • صفات ژنتیکی، مانند حساسیت به درد
  • منفی نگری، یک ویژگی شخصیتی است که شامل احساسات منفی و تصورات بد است
  • مشکل در برخورد با استرس
  • کاهش آگاهی عاطفی، که می تواند تمرکز را به جای مسائل عاطفی به سمت مسائل فیزیکی بکشد
  • رفتارهای آموخته شده، مانند توجه بیش از حد به بیماری یا بی تحرکی از ترس ایجاد درد

هر یک از این صفات، یا ترکیبی از آن ها، می تواند موجب اختلال علائم جسمی شود.

چه کسی می تواند به اختلال علائم جسمی مبتلا شود؟

در طول سال ها، محققان برخی از عوامل خطر احتمالی را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به اختلال علائم جسمی را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:

  • ابتلا به اضطراب یا افسردگی
  • تشخیص یا بهبودی پس از یک بیماری جدی
  • داشتن سابقه خانوادگی خطر ابتلا به بیماری های جدی
  • داشتن سابقه تجربیات تهاجمی در گذشته
اختلال علائم جسمی ؛ نشانه ها، علل، عوامل خطر و روش های درمان
اختلال علائم جسمی ؛ نشانه ها، علل، عوامل خطر و روش های درمان

اختلال علائم جسمی چگونه تشخیص داده می شود؟

قبل از اینکه اختلال علائم جسمی تشخیص داده شود، پزشک کار خود را با یک معاینه کامل فیزیکی شروع می کند تا بتواند علائم بیماری فیزیکی را بررسی کند. اگر هیچ مدرکی از بیماری زمینه ای پیدا نکند، به احتمال زیاد شما را به رواشناس یا روانپزشک معرفی می کند که با پرسش هایی درباره موارد زیر تشخیص شروع شود:

  • علائم، از جمله اینکه چه مدت آن ها را داشته اید
  • سابقه خانوادگی
  • منابع استرس
  • سابقه سوء مصرف مواد

پزشک ممکن است از شما درخواست کند که پرسشنامه ای را درباره علائم و شیوه زندگی خود پر کنید. این پزشک بیشتر بر روی این که چگونه در مورد علائم خود فکر می کنید تمرکز می کند نه خود علائم واقعی.

احتمالا مبتلا به اختلال علائم جسمی تشخیص داده می شوید اگر:

  • یک یا چند نشانه فیزیکی را تجربه کنید که موجب ناراحتی یا دخالت در فعالیت های روزمره شما می شوند
  • بیش از حد و یا بی حد و حصر در مورد علائم جدی خود فکر می کنید و این فکر کردن باعث می شود برای ارزیابی سطح سلامت خود بیش از حد زمان و انرژی صرف کنید.
  • علائم اختلال علائم جسمی را شش ماه یا بیشتر تجربه می کنید، حتی اگر این علائم به مرور زمان تغییر کنند.

اختلال علائم جسمی چگونه درمان می شود؟

درمان اختلال علائم جسمی معمولا شامل درمان، دارو یا ترکیبی از هر دو است که برای بهبود کیفیت زندگی و تسکین اضطراب بیش از حد نسبت به سلامت جسمی به کار برده می شوند.

روان درمانی

روان درمانی، که همان مشاوره است، اولین گام در درمان اختلال علائم جسمی است. درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی روان درمانی مناسب برای این اختلال می باشد. این روش درمان شامل کار با یک درمانگر برای شناسایی افکار و الگوهای منفی یا غیر منطقی است.

هنگامی که این افکار را شناسایی می کنید، درمانگر با شما کار خواهد کرد تا راه هایی را برای مقابله با آن ها یاد گرفته و کارآیی بیشتر در موقعیت های استرس زا داشته باشید. در این درمان شما می توانید راه های مختلفی برای مدیریت اضطراب و همچنین سایر بیماری های روانی مانند افسردگی یاد بگیرید.

داروها

داروهای ضد افسردگی نیز می توانند به درمان اختلال علائم جسمی و کاهش اضطراب کمک کنند. این درمان ها هنگامی که با برخی از انواع روان درمانی ترکیب می شوند، بهتر عمل می کنند. اگر پزشک برایتان دارو تجویز کرده است، بایدبه موقع آن را مصرف کنید. همانطور که با استفاده از ابزارهای جدید روش های مقابله با اضطراب خود را یاد می گیرید، ممکن است بتوانید دوز داروی مصرفی خود را به تدریج کاهش دهید.

مهم است بدانید که بسیاری از داروهای ضد افسردگی، زمانی که برای اولین بار استفاده می شوند، عوارض جانبی دارند. اگر اختلال علائم جسمی دارید، مطمئن شوید که از تمام عوارض جانبی احتمالی دارو ها مطلع هستید. زیرا گاهی این عوارض نیز در بیماران مبتلا به اختلال علائم جسمی موجب ایجاد اضطراب می شود. در نظر داشته باشید که ممکن است مجبور شوید چند دارو را امتحان کنید تا داروی مناسب برایتان پیدا شود.

آیا عوارضی ناشی از این اختلال وجود دارد؟

اختلال علائم جسمانی بدون درمان می تواند منجر به عوارض جانبی زیادی شود. نگرانی ثابت در مورد وضعیت سلامت بدن می تواند فعالیت های روزانه را بسیار دشوار کند.

افراد مبتلا به این اختلال اغلب وقت زیادی را صرف درمان علائم خود می کنند و وقت کافی برای روابط خود نمی گذارند. به عنوان مثال، دوستان نزدیک و اعضای خانواده او ممکن است فرض کنند شما دروغ می گویید و دلتان نمی خواهد با آن ها ارتباط داشته باشید. ویزیت های مکرر نیز می تواند هزینه های زندگی بیمار را بالا ببرد. تمام این عوارض اضطراب روی بیمار را افزایش می دهند.

زندگی با اختلال علائم جسمی

اختلال علائم جسمانی ممکن است احساسات بسیار غریبی را ایجاد کنند، اما با درمان مناسب و در برخی موارد مصرف دارو، می توانید کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشید. اگر مطمئن نیستید که باید از کجا شروع کنید، بهتر است ابتلا به مشاور مراجعه کنید.

علائم شما ممکن است هرگز به طور کامل از بین نرود اما می توانید یاد بگیرید که چگونه آنها را به طور موثر مدیریت کنید تا زندگی روزانه طبیعی داشته باشید.