اسپوندیلوز گردن ؛ علل، عوامل خطر، نشانه ها، تشخیص و روش های درمان

اسپوندیلوز سرویکس که به نام آرتریت گردن و یا اسپوندیلوز گردن نیز شناخته می شود، یک بیماری معمول و مرتبط با سن است که بر روی مفاصل و دیسک های موجود در گردن تاثیر می گذارد. این بیماری باعث می شود که غضروف و استخوان های موجود در ستون فقرات گردنی شما دچار سایش یا پارگی شود. در حالی که اسپوندیلوز گردن عمدتا به دلیل افزایش سن رخ می دهد، اما گاهی می تواند به علت عوامل دیگری نیز به وقوع بپیوندد.

با توجه به گزارش متخصصان کلینیک مایو، این بیماری در بیش از ۸۵ درصد افراد بالای ۶۰ سال، علیرغم این که برخی از آن ها علائمی ندارند، وجود دارد. برای برخی از بیماران ممکن است درد مزمن و شدید و سفتی گردن ایجاد کند. با این حال، بسیاری از افراد مبتلا قادر به انجام فعالیت های روزمره طبیعی خود خواهند بود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد بیماری اسپوندیلوز گردن و اطلاع از علل، عوامل خطر، نشانه ها، تشخیص و روش های درمان این بیماری با ما تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت همراه شوید.

علت ایجاد اسپوندیلوز گردن چیست؟

متاسفانه استخوان ها و غضروف های محافظ کننده که در گردن قرار دارند بسیار مستعد سایش و پاره شدن هستند. وقتی این اتفاق رخ می دهد عارضه ای به نام اسپوندیلوز گردن به وجود خواهد آمد. علل احتمالی این بیماری عبارتند از:

اسپور استخوان (خار استخوان)

گاهی بدن برای ایجاد ستون فقرات قوی تر سعی می کند استخوان اضافی را در این ناحیه از بدن رشد دهد. این استخوان اضافی می تواند بر روی مناطق ظریف ستون فقرات، مانند نخاع و عصب فشار وارد کرده و درد به وجود آورد.

دیسک های خشک شده  ستون فقرات

بین استخوان های ستون فقرات بخشی به نام دیسک وجود دارد. دیسک ها کوسن های ضخیم و پدال مانند هستند که شوک ناشی از بلند کردن بار، چرخیدن روی ستون فقرات و فعالیت های دیگر را به خود جذب می کنند. مواد ژل مانند داخل این دیسک ها می توانند در طول زمان خشک شوند. این خشکی باعث می شود که استخوان های ستون فقرات نخاعی با یکدیگر در تماس بوده و درد ایجاد کند. با توجه به گزارش متخصصین کلینیک مایو، این روند می تواند حدود ۴۰ سالگی شروع شود.

فتق دیسک

دیسک های ستون فقرات از ماده ژل مانند خود توسط یک غشا محافظت می کنند. اگر این غشا دچار تورم شود ممکن است بر روی نخاغ و اعصاب فشار وارد شده و علائمی مانند بی حسی دست و سیاتیک را ایجاد کند.

صدمه

اگر در طول زندگی خود، به دلایل مختلفی مانند تصادف با خودرو دچار آسیب گردنی شده باشید، ممکن است روند پیری که منجر به اسپوندیلوز گردن می شود تسریع شود.

سفتی رباط ها

رباط ها، طناب های سفتی هستند که استخوان های ستون فقرات را به هم متصل می کنند. این رباط ها بر روی حرکت گردن شما تاثیر می گذارند و اگر سفت شوند، ممکن است در ایجاد حرکت دچار مشکل و درد شوید.

حرکات تکراری

برخی از مشاغل و سرگرمی ها مانند کارهای ساختمانی شامل حرکات تکراری یا سنگین هستند. این کارهای می توانند بر روی ستون فقرات تاثیر گذاشته و در نتیجه سایش و پارگی اولیه ایچاد کنند.

عوامل خطر منتهی به اسپوندیلوز گردن چیست؟

مهمترین عامل خطر برای اسپوندیلوز گردنی، پیری است. شانس ابتلا به اسپوندیلوز سرویکس اغلب با تغییرات ایجاد شده در مفاصل گردن که با افزایش سن در ارتباط است، افزایش می یابد. فتق دیسک، کم آبی بدن و خشک شدن دیسک ها، و ایجاد خارهای استخوانی تماما نتیجه پیری هستند.

عوامل دیگری نیز وجود دارند که می توانند مانند پیری خطر اسپوندیلوز گردن را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:

  • آسیب وارده به گردن
  • فعالیت های مربوط به کار که بر روی گردن فشار وارد می کنند. مانند بلند کردن بار سنگین.
  • قرار دادن گردن در موقعیت های نامناسب به مدت طولانی یا انجام حرکات تکراری در طول روز (استرس تکراری)
  • عوامل ژنتیکی (سابقه خانوادگی اسپوندیلوز گردنی)
  • سیگار کشیدن
  • داشتن اضافه وزن و نداشتن فعالیت بدنی

علائم همراه با اسپوندیلوز گردن چیست؟

اکثر افراد مبتلا به اسپوندیلوز سرویکس علائم مهمی ندارند. اگر علائمی رخ دهد، ممکن است شدتشان از خفیف تا شدید متغییر بوده و به صورت ناگهانی رخ دهند. یکی از علائم رایج این بیماری احساس درد در اطراف تیغه شانه است. بیماران از درد امتداد دار در بازوها و انگشتان دست نیز شکایت خواهند کرد. درد ممکن است در موارد زیر افزایش یابد:

  • ایستادن
  • نشستن
  • عطسه کردن
  • سرفه کردن
  • چرخاندن گردن به عقب

یکی دیگر از نشانه های رایج اسپوندیلوز گردن، ضعف عضلانی است. ضعف عضلانی باعث می شود که بازوها نتوانند به راحتی چیزی را بلند کرده و یا اشیاء را به آغوش بکشند.

سایر نشانه های رایج عبارتند از:

  • سفتی گردن که روز به روز بدتر می شود
  • سردرد که عمدتا در پشت سر رخ می دهد
  • سوزن سوزن شدن یا بی حس بودن که عمدتا بر روی بازوها و شانه ها اثر می گذارد
  • نشانه هایی که اغلب کمتر اتفاق می افتد و شامل از دست دادن تعادل و از دست دادن کنترل مثانه و روده می شوند. این علائم به مراقبت پزشکی فوری نیاز دارند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر در ناحیه شانه، بازو یا در صورت خود بی حسی یا سوزن سوزن شدن را تجربه می کنید و دچار از دست دادن کنترل روده یا مثانه شده اید، با پزشک خود مشورت کنید و در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

اگر درد و ناراحتی با فعالیت های روزانه شما تداخل دارد، حتما به متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. اگر چه این بیماری اغلب به علت پیری رخ می دهد، اما درمان هایی وجود دارد که می توانند درد و سفتی را کاهش دهند.

تست ها و روش های تشخیص اسپوندیلوز گردن چیست؟

برای تشخیص اسپوندیلوز گردنی باید سایر شرایط بالقوه مانند فیبرومیالژیا رد شود. تست های تشخیصی شامل آزمون هایی برای تعیین دامنه حرکت و آسیب دیدگی اعصاب، استخوان ها و عضلات می شوند. معمولا از آزمایشات زیر برای تشخیص این بیماری استفاده می شود:

معاینه فیزیکی

پزشک با چند سوال در مورد علائم، پروسه تشخیص را شروع خواهد کرد. سپس، از طریق مجموعه ای از آزمون ها، معاینه را ادامه می دهد. این آزمون ها شامل تست رفلکس، بررسی ضعف عضلانی یا نقص حسی و تست دامنه حرکت گردن است. همه این تست ها به پزشک شما کمک می کند که اعصاب و نخاعی که تحت فشار بیش از حد قرار دارند را تشخیص دهد.

اگر با توجه به معاینه فیزیکی پزشک به اسپوندیلوز گردنی مشکوک شود از آزمایشات زیر استفاده می کند.

آزمایشات تصویربرداری

  • اشعه ایکس می تواند برای بررسی اسپور های استخوان و سایر ناهنجاری ها استفاده شود.
  • سی تی اسکن می تواند تصاویری دقیق تر از گردن را به پزشک ارائه دهند.
  • MRI، که تصاویر را با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی تولید می کند، به پزشک کمک می کند تا اعصاب تحت فشار را پیدا کند.
  • در میلوگرام، برای برجسته کردن مناطق خاصی از ستون فقرات از رنگ مخصوص استفاده می شود. سپس CT اسکن یا اشعه ایکس برای ایجاد تصاویر دقیق تر از این مناطق گرفته می شود.
  • الکترومیوگرافی (EMG) برای بررسی اینکه آیا اعصاب شما در هنگام ارسال سیگنال به عضلات به طور معمول عمل می کنند یا خیر استفاده می شود. EMG فعالیت های الکتریکی اعصاب را اندازه گیری می کند.
  • آزمایش هدایت عصبی برای بررسی سرعت و قدرت سیگنال های عصبی استفاده می شود. این آزمایش با قرار دادن الکترود روی پوست و درست جایی که عصب واقع شده است انجام می شود.

تست های عصبی

گزینه های درمان اسپوندیلوز گردن چیست؟

درمان اسپوندیلوز سرویکس روی کاهش علائم، کاهش خطر ایجاد آسیب دائمی و بهبود کیفیت زندگی تمرکز دارد. روش های غیر جراحی معمولا بسیار موثر هستند.

فیزیوتراپی

پزشک ممکن است بیمار را به درمانگر فیزیوتراپی ارجاع دهد. فیزیوتراپی به شما کمک می کند تا ورزش های کششی عضلات گردن و شانه را انجام دهید. این ورزش ها باعث می شوند که درد بهتر و قابل تحمل تر شود. ممکن است این ورزش ها شامل استفاده از وزن برای افزایش فضای بین مفاصل گردن و کاهش فشار روی دیسک های گردنی و ریشه های عصبی نیز باشد.

داروها

اگر داروهای مسکن معمولی نتواند درد گردن را تسکین دهد پزشک ممکن است از برخی از داروها تجویزی استفاده کند. این داروها عبارتند از:

  • شل کننده های عضلانی، مانند سیکلوئنزاپرین، برای درمان اسپاسم عضلانی
  • داروهایی مانند هیدروکودون برای تسکین درد
  • داروهای ضد صرع مانند گاباپنتین برای کاهش درد ناشی از آسیب عصبی
  • تزریق استروئیدی، مانند پردنیزون، برای کاهش التهاب بافتی و درد

جراحی

اگر بیماری شدید باشد و به شیوه های دیگر پاسخ ندهد، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید. این جراحی می تواند شامل خلاص شدن از شر اسپور ها، درمان فتق دیسک و آزاد گردن رباط های سفت شده باشد. به این ترتیب نخاع و اعصاب فضای بیشتری در اختیار خواهند داشت. جراحی به ندرت برای اسپوندیلوز گردن ضروری است. با این وجود، ممکن است پزشک این روش درمان را در صورتی که درد شدید باشد و بر توانایی شما در حرکات دادن دست تاثیر بگذارد، توصیه کند.

درمان های خانگی

اگر بیماری خفیف باشد، می توانید چند روش را در خانه برای درمان آن امتحان کنید:

  • مصرف داروهای ضد درد مانند استامینوفن یا داروهای ضد التهابی مانند ادویل یا ناپروکسن
  • استفاده از پد گرم یا کمپرس سرد برای تسکین ماهیچه ها
  • انجام ورزش به صورت مرتب

برای تسکین موقتی، می توانید از گردن بندهای طبی استفاده کنید. اما دقت کنید که نباید این گردن بندها را به مدت طولانی استفاده کنند زیرا باعث تضعیف عضلات گردن می شوند.

چشم انداز بیماران

اسپوندیلوز سرویکس یک بیماری رایج و اغلب مرتبط با سن است که می تواند باعث سفتی گردن، ناراحتی و سردرد مرتبط با درد گردن شود. پزشک ممکن است قادر به معکوس کردن این بیماری نباشد، اما اغلب می تواند درمان های محافظه کارانه ای را برای غلبه بر ناراحتی و درد در نظر بگیرد.