هر ساله در ایالات متحده حدود ۳۴،۰۰۰ بیمار به علت اندوکاردیت عفونی در بیمارستان بستری می شوند. در حالی که اندوکاردیت، بیماری است که بر روی پوشش داخلی قلب تاثیر می گذارد، اما زیاد رایج نیست و عوامل زیادی وجود دارد که می توانند شانس ایجاد این بیماری را افزایش دهند. به عنوان مثال،
- داشتن بیماری لثه
- داشتن عفونت های باکتری یا ویروسی مختلف در بدن
- ضعیف شدن سیستم ایمنی یا ابتلا به اختلال خود ایمنی
- داشتن دستگاه ضربان ساز در بدن
- یا استفاده از داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی و دیورتیک
می تواند حساسیت بدن را به این بیماری افزایش دهد.
بسته به علت اصلی این بیماری، گاهی التهاب قلب به آرامی ایجاد می شود و اغلب بدون علامت (اندوکاردیت مزمن) است. در حالی که برخی مواقع به صورت ناگهانی اتفاق می افتد و به سرعت خطرناک می شود (آندوکاردیت حاد).
آیا می توان این بیماری را بهبود دارد؟ در اغلب اوقات، بله. با این حال، در برخی موارد، اندوکاردیت به قدری شدید است که به نارسایی قلبی و سکته مغزی منجر می شود.
در حالی که آنتی بیوتیک ها و گاهی عمل جراحی اصلی ترین درمان برای اندوکاردیت می باشند، روش های طبیعی نیز می توانند به کاهش خطر ابتلا به عوارض این بیماری کمک کنند.
- رعایت بهداشت دهان و دندان
- رعایت رژیم غذایی سالم
- آبرسانی به بدن
- محدود کردن مصرف دارو
- اجتناب از قرار گرفتن در معرض سم
از جمله این روش های می باشند.
اندوکاردیت چیست؟
تعریف اندوکاردیت التهاب است و به طور معمول به نام عفونت اندوکاردیوم شناخته می شود که درون پوشش داخلی محفظه ها و دریچه های قلب ایجاد می شود. شایع ترین نوع این بیماری، آندوکاردیت باکتریایی یا اندوکاردیت عفونی است که توسط باکتری وارد شده به قلب از دیگر قسمت های بدن از طریق جریان خون به وجود می آید.
اندوکاردیت یکی از سه نوع اصلی التهاب قلب است. دو نوع دیگر التهاب موثر برقلب عبارتند از:
- میوکاردیت (التهاب عضله قلب)
- پریکاردیت (التهاب بافت اطراف قلب)
همه این مشکلات قلبی در مردان شایع تر هستند. مطالعات نشان می دهند که اندوکاردیت و پریکاردیت در مردان دو برابر زنان دیده می شود. ژنتیک، سن بالاتر، سابقه پزشکی و سبک زندگی بر خطر ابتلا به اندوکاردیت تاثیر می گذارد.
علائم و نشانه ها یاندوکاردیت
آیا اندوکاردیت دردناک است، و این بیماری همیشه علائم واضحی دارد؟ علائم به طور گسترده ای بستگی به شدت التهاب قلب دارد. شایع ترین نشانه های اندوکاردیت عبارتند از:
- تب و لرز
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- غیر طبیعی یا سریع شدن ضربان قلب
- وجود خون در ادرار
- بزرگ شدن طحال که می تواند باعث اختلال گوارشی در هنگام خوردن غذا و درد و حساسیت در سمت چپ بالای شکم شود
- ایجاد تورم در بازوها یا پاها (ادم محیطی)
- ظاهر شدن نقاط قرمز یا بنفش روی پوست دست ها یا پاها
- درد شکم
- کاهش اشتها
- کاهش وزن
- خستگی و درد عضلات، مفاصل و کمر
- تعریق شبانه
- بسته به جایی که عفونت شروع شده، خونریزی لثه یا علائم دیگری عفونت دهان و دندان
- اگر علت بیماری ویروس باشد، علائمی مانند سرفه، آبریزش بینی یا علائم گوارشی نیز وجود دارد
عوارض ناشی از اندوکاردیت
علائم اندوکاردیت باکتریایی چیست؟
اندوکاردیت عفونی یا همان باکتریایی باعث می شود بسیاری از علائم شرح داده شده در بالا، به ویژه آنهایی که با تب همراه هستند، به وجود آیند. اندوکاردیت باکتریایی به عنوان یک بیماری جدی محسوب می شود زیرا ممکن است به دریچه های قلب آسیب برساند و در صورتی که به درستی درمان نشود، ممکن است کشنده باشد.
سایر عوارض ناشی از اندوکاردیت، به خصوص اگر درمان نشده و شدید باشد، عبارتند از:
- آریتمی قلبی (ضربان نامنظم قلب)
- لخته شدن خون
- افزایش خطر ابتلا به سکته مغزی یا نارسایی قلبی
- سپسیس (عفونت خون)
گاهی اوقات آمبولی یا لخته ای از باکتری ها یا قارچ ها بر روی دریچه های قلب آسیب دیده شکل می گیرد و سپس به مغز می رسد و می تواند منجر به سکته مغزی، مننژیت یا عفونتی به نام آبسه مغزی شود.
آمبولی همچنین می تواند به طور بالقوه به ریه ها، طحال و کلیه ها منتقل شود و سبب آسیب ریوی یا آبسه ریه یا مسدود شدن جریان خون ارسالی به اندام ها شود. اگر اندوکاردیت باکتریایی باعث مشکلات کلیوی شود، خون در ادرار و هماچوری رخ می دهد.
اگر عفونت به آنتی بیوتیک پاسخ ندهد، مشکلات کلیوی ناشی از اندوکاردیت می تواند به طور بالقوه خطرناک شود. اندوکاردیت عفونی همچنین می تواند به آمبولی ریوی منجر شود و اغلب علائم تنفسی مشابه پنومونی، مانند سرفه، خونریزی و درد قفسه سینه را به وجود آورد.
علل و عوامل خطر ابتلا به اندوکاردیت
عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی اولین دلیل ایجاد التهاب داخل قلب است. این ها به علت ورود پاتوژن هایی مانند باکتری ها یا قارچ ها به جریان خون ایجاد می شوند و به بافت ها و اندام های مختلف منتقل می شوند. علائم اندوکاردیت معمولا در حدود یک یا دو هفته پس از آنکه فرد مبتلا به عفونت ویروسی یا باکتریایی شد، ظاهر می شوند.
التهاب ناشی از سیستم ایمنی بدن است و در واکنش به مواردی مانند عفونت ویروسی یا باکتریایی یا سایر بیماری هایی که به قلب آسیب می رسانند، توسعه می یابد. التهاب روش بدن برای اصلاح و بهبودی خود است. هرچند که می تواند مشکلاتی در بدن ایجاد کند. هنگامی که عفونت علت اندوکاردیت باکتریایی است، معمولا عفونت از دهان شروع شده و سپس به قلب می رسد. گاهی اوقات باکتری ها می توانند از پوست، سیستم تنفسی یا دستگاه ادراری نیز وارد قلب شوند.
علت ایجاد این بیماری
علل اندوکاردیت و عوامل خطر آن عبارتند از:
- داشتن یک عفونت باکتریایی یا ویروسی که می تواند به قلب سرایت کند. استافیلوکوک اورئوس شایع ترین نوع باکتری است که باعث ایجاد اندوکاردیت می شود. عفونت های ویروسی که می توانند اندوکاردیت را ایجاد کنند عبارتند از:
- آدنوویروس
- کوکسایس وی ویروس
- ویروس هرپس
- ویروس آنفلوآنزا
- پارو ویروس B19
- سالمندان بیشتر در معرض خطر ابتلا به اندوکاردیت ناشی از باکتری هستند.
- وجود مشکلات در در دریچه های قلب مانند نقص مادرزادی قلب
- داشتن دریچه قلب مصنوعی یا دستگاه ضربان ساز
- داشتن بیماری خود ایمنی که می تواند به قلب آسیب برساند، مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس اریتماتوز.
- مصرف بیش از حد الکل، که می تواند منجر به کاهش عملکرد قلب و افزایش خطر ابتلا به نارسایی قلبی شود.
- استفاده از مواد مخدری مانند کوکائین و آمفتامین
- عدم رعایت بهداشت دهان و دندان که خطر ابتلا به اندوکاردیت باکتریایی را افزایش می دهد.
- درمان هایی مانند همودیالیز، داشتن کاتتر وریدی، انجام پرتودرمانی برای درمان سرطان ها یا درمان بیماری های قلبی ایسکمیک
- ابتلا به بیماری های زیر
- سرطان
- دیابت
- اختلال در خوردن غذا (پرخوری ای کم خوری)
- بیماری کلیوی
- اچ آی وی یا ایدز
- تروما
- آسیب دیدن قفسه سینه یا مری
- اختلالات پوستی مانند عفونت های مکرر.
- مصرف برخی از داروهایی که ممکن است سیستم ایمنی بدن را بیش از حد فعال کنند. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- آنتی بیوتیک هایی مانند پنی سیلین
- داروهای ضد افسردگی
- بنزودیازپین
- دیورتیک ها
- داروهای قلبی خاص (مانند آمیودارون، هیدرازین، متایدلوپا و پروکاریامین)
- برخی داروهای روانپریشی
- داروهای ضد تشنج
- احتمالا بعضی از واکسن ها
- قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به قلب حمله کند، مانند فلزات سنگینی مثل مس، سرب یا اشعه.
روش های تشخیص آندوکاردیت
برای تشخیص آندوکاردیت، پزشک نشانه هایی مانند تب، تنگی نفس، و غیره را بررسی کرده و آزمایشات تشخیصی زیر را تجویز می کند:
- اکوکاردیوگرافی (echo) برای یافتن مشکلات دریچه قلب، مشکلات ساختار یا عملکردی قلب یا ضخیم شدن پریکارد
- تست های ECG برای نشان دادن ریتم های غیر طبیعی قلب
- مطالعات تصویربرداری برای بررسی بزرگ شدن قلب یا انجام بیوپسی اندوکارد برای یافتن علائم التهاب مانند ادم، افزایش لنفوسیت ها و افزایش میکروپوگرافی
- توموگرافی کامپیوتری قلب (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی قلب (MRI) برای بررسی عوارض اندوکاریت
- کشت خون برای شناسایی باکتری، ویروس یا قارچ که باعث عفونت شده
- پروتئین واکنش سی (CRP) یا میزان رسوب گلوبل قرمز (ESR) برای تشخیص افزایش التهاب
- شمارش کامل خون برای بررسی سطح گلبول های سفید خون که ممکن است عفونت را نشان دهند
یک مطالعه نشان داد که مرگ و میر کلی به علت اندوکاردیت بین ۱۲ تا ۱۷ درصد است که نسبت به ۲۵ درصد در سال ۱۹۹۵ کاهش یافته است. شانس زنده ماندن بیمار بعد از شش به طور کلی حدود ۷۲ درصد است.
درمان های متعارف اندوکاردیت
در حالی که میوکاردیت و پریکاردیت گاهی اوقات می توانند خود به خود از بین بروند و همیشه به درمان نیاز ندارند، اما اندوکاردیت معمولا نیاز به درمان سریع دارد.
مهم این است که اندوکاردیت بلافاصله درمان شود، زیرا این اقدام احتمال عواقب جدی را کاهش می دهد. درمان بستگی به این دارد که اندوکاردیت چقدر شدید است و چه قسمت هایی از قلب را آلوده یا ملتهب کرده است.
درمان آندوکاردیت معمولا شامل موارد زیر است:
- آنتی بیوتیک ها با دوز بالا برای کمک به کنترل عفونت
- داروهای ضد قارچ برای درمان عفونت های قارچی و جلوگیری از بازگشت آنها
- رقیق کننده های خون برای درمان برخی از انواع اندوکاردیت
- در بعضی موارد، جراحی برای تنظیم دریچه قلب آسیب دیده و یا اختلال در عملکرد آن. جراحی قلب ممکن است شامل برداشتن بافتی از قلب باشد که آسیب دیده یا به شدت آلوده شده است. جراحی همچنین می تواند بخشی از قلب، مانند دریچه های آسیب دیده را بازسازی کند.
پیشگیری و ۴ درمان طبیعی برای علائم اندوکاردیت
رعایت بهداشت دهان و دندان
اگر در معرض خطر ابتلا به اندوکاردیت هستید، توجه به سلامت دهان و دندان بسیار مهم است زیرا باکتری های دهان می توانند وارد جریان خون شوند و به قلب شما برسند.
اگر سابقه بیماری لثه، بیماری قلبی یا سایر عوامل خطر را دارید، مطمئن شوید که به طور منظم معاینات دندانپزشکی را انجام می دهید. بعضی از پزشکان آنتی بیوتیک ها را پیش از انجام کار دندانپزشکی و برخی از انواع جراحی ها جهت محدود کردن خطر عفونت، تجویز می کنند. مراقبت از پوست نیز یکی دیگر از اقدامات پیشگیرانه است. شستشو پوست به صورت روزانه، دوش گرفتن و مراقبت از هر گونه زخم یا بریدگی را در دستور کار خود قرار دهید.
اجتناب از مصرف الکل و استفاده از مواد مخدر
شما می توانید خطر ابتلا به اندوکاردیت و سایر مشکلات مرتبط با قلب را با اجتناب از مصرف مواد مخدر تزریقی، آمفتامین و کوکائین، الکل و تنباکو کاهش دهید.
اگر داروهایی را مصرف کنید که خطر ابتلا به مشکلات قلبی را افزایش می دهند (مانند داروهای ضد افسردگی، دیورتیک ها، داروهای روانپریشی و غیره)، با پزشک مشورت کنید. ممکن است قادر به استفاده از دیورتیک های طبیعی تر مانند غذاها، گیاهان و مکمل ها باشید. این داروها مانع از تجمع مایع در بدن و کاهش التهاب می شوند.
مدیریت تب، درد و گرفتگی عضلات
برای کمک به درمان علائم تب، باید استراحت کنید. نوشیدن مقدار زیادی مایعات، مصرف غذاهای سهل الهضم، مصرف پروبیوتیک ها و گذاشتن حوله خیس روی پیشانی باعث کاهش تب می شوند.
ورزش ممکن است برای کاهش درد مفصلی و بهبود سطح انرژی مفید باشد. برای جلوگیری از هرگونه مشکل قلبی، تا زمانی که پزشک به شما اجازه نداده است، ورزش نکنید. زمانی که پزشک فعالبت بدنی را برایتان مناسب دانست از ورزش های زیر استفاده کنید:
- پیاده روی سریع
- دوچرخه سواری
- شنا
- یوگا
- باغبانی
- بلند کردن وزنه
اگر متوجه مشکل تنفسی، درد یا خستگی شدید، سعی کنید میزان فعالیت خود را کاهش دهید.
روش های دیگری که برای مقابله با درد مفصلی مناسبند عبارتند از:
- استفاده از روغن نعناع
- استفاده از کمپرس سرد و گرم
- ماساژ
- طب سوزنی
- درمان های ارتوپدی
روغن نعناع می تواند به صورت موضعی برای بهبود گردش خون و کاهش تنش عضلانی استفاده شود. در حالی که روغن اسطوخودوس برای ارتقا آرامش، کاهش فشار و خواب مفید است. مکمل منیزیم نیز می تواند برای آرام کردن عضلات سفت شده مناسب باشد. با این حال، اگر فشار خون پایین یا بیماری کلیوی دارید، ابتدا باید با پزشک مشورت کنید. اگر در معرض تنگی نفس و سرفه هستید، از بخور در خانه خود استفاده کنید، به ویژه شب ها.
آبرسانی به بدن و رعایت رژیم ضد التهابی
برای محافظت از قلب و حمایت از سیستم ایمنی بدن، رژمی غذاییتان را غنی از سبزیجات، میوه ها، فیبر، پروتئین و چربی های سالم کنید. مصرف روغن های گیاهی تصفیه شده، دانه های فرآوری شده، قند اضافه، چربی های ترانس، غذاهای سرخ شده و غذاهای بسته بندی شده را محدود کنید.
برخی از بهترین انتخاب ها عبارتند از:
- انواع سبزیجات برگ دار
- انواع توت ها
- هویج
- گوجه فرنگی
- کدو
- کلم بروکلی یا گل کلم
- مارچوبه
- آووکادو
- خربزه
- زغال اخته
- انگور
- قارچ
- تخم کتان
- تخم چیا
- بادام و دیگر آجیل ها
- روغن زیتون
- ماهی های وحشی
- شکلات تلخ
- لوبیا و حبوبات
- سبزیجات تازه
- چای سبز
سدیم (نمک) می تواند ادم و تورم را بدتر کند و علائم اندوکاردیت را تشدید کند. بهترین راه برای کاهش مصرف نمک این است که از غذاهای فرآوری شده، از جمله فست فودها، غذاهای یخ زده، غذاهای کنسرو شده، گوشت فرآوری شده، پنیر، ادویه جات، سوپ های آماده و محصولات پخته شده استفاده نکنید. مواد غذایی غنی از پروبیوتیک موجب افزایش عملکرد سیستم ایمنی و پرورش باکتری سالم در روده می شود.
اگر با آنتی بیوتیک درمان می شوید، ممکن است عوارض جانبی مانند اسهال، حالت تهوع و سرگیجه را تجربه کنید. در این حالت باید مقدار زیادی آب بنوشید و مصرف کافئین و الکل خود را محدود کنید. نوشیدنی های کافئین دار مانند قهوه یا چای باعث می شوند که قلب سریعتر ضربان داشته باشد اگر در معرض کاهش اشتها و کاهش وزن هستید، سعی کنید در طول روز وعده های غذایی کم حجم مصرف کنید.