سیتوتوکسیک

درمان سرطان با استفاده از داروهایی که به عنوان ضد سرطان یا سیتوتوکسیک شناخته می شوند، انجام می گیرد. درمان با این داروها معمولا به عنوان شیمی درمانی شناخته می شود و در حال حاضر بیش از ۱۰۰ دارو در این زمینه استفاده می شود. این داروها ممکن است به DNA سلول های سرطانی آسیب برساند، یا از تشکیل شدن DNA جدید جلوگری کنند؛ و یا تجزیه یک سلول به دو سلول را متوقف کنند. بعضی از داروهای سیتوتوکسیک ممکن است به بیش از یک روش عمل کنند. این مطلب پیام سلامت به بررسی انواع مختلف داروهای سیتوتوکسیک در دسترس می پردازد.

عوامل آلکیله کننده Alkylating Agents

این داروها به طور مستقیم به DNA سلول حمله می کنند؛ و به ماده ژنتیکی مورد نیاز برای رشد و تکثیر سلول ها آسیب می رساند. عوامل آلکیله کننده شامل سیس پلاتین (پلاتینول) و آنتی بیوتیک ها – داونوروبیسین (Cerubidine)، دوکسوروبیسین (آدریامایسین، دوکیل) و اتوپید (Toposar، Etopophos)، هستند. این عوامل برای درمان انواع سرطان ها از جمله لوسمی، لنفوم، بیماری هوچکین و ریه، سرطان تخمدان و سرطان سینه استفاده می شود.

آنتی متابولیت ها Antimetabolites

DNA و یک نوع دیگر از مواد سلولی به نام RNA از مولکول هایی تشکیل می شوند که مانند بلوک های ژنتیکی عمل می کنند. داروهای آنتی متابولیت مانع از تکثیر سلول های سرطانی در این مولکول ها می شوند. بعضی از داروهای آنتیبابولیت شامل متوترکسات (Trexall، Otrexup)، Fluorouracil (Adrucil، Efudex)، هیدروکسی اوره (Hydrea، Droxia) و Merkaptopurine (Purinethol)، در دسته داروهای شیمی درمانی قرار می گیرند. این داروها برای درمان لوسمی، سرطان سینه و سرطان تخمدان، سرطان روده، و همچنین دیگر انواع سرطان ها کاربرد دارند.

مهار کننده های میتوز Inhibitors of Mitosis

Mitosis فرآیندی است که از طریق آن ماده ژنتیکی یک سلول تکرار و تجزیه می شود تا دو سلول از یک سلول اصلی تشکیل شود. در این مرحله داروهایی که این فرآیند را متوقف کنند باعث مرگ سلول می شوند. داروهایی که میتوز را متوقف می کنند عبارتند از: وینبلاستین، وین کستین (Vincasar PFS، Marqibo) و پیتایکسل (Abraxane، Onxo). این داروها برای درمان سرطان های پستان و ریه، میلوما، لنفوم و لوسمی، کاربرد دارند.

مهارکننده های Topoisomerase

Topoisomerases مولکول های موجود در سلول ها هستند که به کپی کردن DNA کمک می کند تا سلول بتواند تکثیر شود. نمونه هایی از مهارکننده های توپوایزومراز شامل اتوپید (اتوپوفوس)، تنیپوزید (وومون) و میتوکندرون می باشند. این داروها برای درمان لوسمی، سرطان ریه، سرطان تخمدان و سرطان روده استفاده می شود.