باکتری های استرپتوکوک عامل اصلی بیماری ها هستند. انواع مختلفی از استرپتوکوک اورئوس، از جمله استرپتوکوک پنومونیه، استرپتوکوک گروه A و استرپتوکوک گروه B قرابت های متفاوتی را در بخش های مختلف بدن نشان می دهد.
عفونت استرپتوکوک از شدت خفیف تا بالقوه خطرناک رخ می دهد. تشخیص و درمان زودهنگام این عفونت، خطر عوارض جدی ناشی از عفونت های شدید را کاهش می دهد.
در این مطلب پیام سلامت با انواع عفونت استرپتوکوک آشنا می شویم.
عفونت استرپتوکوک پنومونیه
استرپتوکوک پنومونیه، همچنین به نام S. pneumoniae و pneumococcus شناخته می شود. این عفونت یک علت شایع عفونت باکتریایی است. مرجع پزشکی “اصول و عملکرد بیماری های عفونی” در این زمینه اشاره می کند که پنوموکوک (همان عفونت استرپتوکوک پنمونیه) معمولا باعث ایجاد پنومونی، سینوزیت، مننژیت و عفونت گوش میانی می شود.
سایر عفونتهایی که به طور بالقوه ناشی از استرپتوکوک پنمونیه ایجاد می شود شامل اندوکاردیت (عفونت قلب)، آرتروز سپتیک (عفونت مشترک)، استئومیلیت (عفونت استخوان)، سلولیت (یک عفونت پوستی عمیق) و پریتونیت (عفونت حفره شکم) هستند.
باکتری های پنوموکوک دارای کپسول هایی هستند که باکتری را احاطه کرده اند. کپسول با فاگوسیتوز، یک پاسخ سیستم ایمنی شامل مصرف و کشتن باکتری های مهاجم می باشد. از بین بردن این رویکرد دفاعی مهم سیستم ایمنی، حمله بافتی مورد نیاز برای ایجاد عفونت را تضمین می کند. واکسن پنوموکوک به طور قابل توجهی کاهش خطر ابتلا به عفونت استرپتوکوک پنمونیه را کاهش می دهد.
عفونت استرپتوکوک گروه A
باکتری استرپتوکوک گروه A، همچنین به نام استرپتوکوک پیکوژنز شناخته می شود. این باکتری معمولا پوست و گلو را استعمال می کند. کلونیزاسیون یک حالت حامل است که در آن باکتری ها بدون ایجاد بیماری در یک محل زندگی می کنند. با این حال، تغییرات ظریف در وضعیت سلامتی حامل ممکن است شرایطی را برای استعمار کردن باکتری ها برای حمله و بیماری ایجاد کند.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها گزارش می دهند که عفونت های شدید گروه A شامل استرپتوکوپاتی و پاتوژن (یک عفونت سطحی پوست) که باعث ایجاد عفونت های پوستی عمیقتر از جمله سلولیت و ریزش مو می شود، هستند.
فاشیست نکروتیزی یا گانگرن استرپتوکوکی جدی ترین عفونت های پوستی گروه A است. این عفونت با سرعت بالای پیشرفت از پوست به بافت های زیرین گسترش می یابد و باعث از بین رفتن گسترده بافت ها می شود. تخریب بافت می تواند منجر به تخریب یا قطع عضو شود. دکتر کنت تادار در “کتاب باکتری شناسی آنلاین Todar” یادآوری می کند که عفونت های دیگر ناشی از استرپتوکوک گروه A عبارتند از لوزه ها، عفونت گوش میانی، سینوزیت، پنومونی، آرتروز روده، استئومیلیت، مننژیت، اندوکاردیت و عفونت عضلانی.
عفونت استرپتوکوک گروه B
استرپتوکوک گروه B که به آن Streptococcus agalactiae نیز گفته می شود؛ عامل مهم عفونت در نوزادان و زنان باردار است. باکتری ها معمولا رکتوم زن و واژن لانه می کنند. در طی بارداری، باکتری ها ممکن است به بافت های مرتبط با بارداری حمله کنند. هر دو زن باردار و کودکش ممکن است به این عفونت آلوده باشند.
دکتر کریستینا فورس و همکارانش در مقاله ای که در سال ۲۰۰۸ در “مجله انجمن پزشکی آمریکا” منتشر شده، گزارش دادند که حدود ۵۰ درصد حاملگی های مرتبط با عفونت استرپتوکوک گروه B از اندام های تولید مثل یا بافت های مربوط به بارداری باعث مرگ جنین می شود.
علاوه بر عفونت در دوران بارداری، نوزادان این افراد نیز ممکن است در طول فرآیند تبه دنیا آمدن، به طور بالقوه در معرض عفونت خون، مننژیت یا پنومونی باشند.