تنگی نفس در دوران بارداری

آیا تنگی نفس در دوران بارداری شایع است؟

تنگی نفس در دوران بارداری بسیار شایع است. حدود سه چهارم از زنان بارداری که هرگز پیش از این احساس تنگی نفس نکرده اند در برخی از مواقع احساس تنگی نفس می کنند. شما ممکن است شروع به احساس تنگی نفس در سه ماهه اول بارداری یا سه ماهه دوم کنید. این موضوع در ابتدا ترسناک به نظر می رسد. اگر شما وزن زیادی در دوران بارداری به دست آورده اید و یا دوقلو یا چند قلو باردارید، ممکن است احساس تنگی نفس بیشتری داشته باشید.

چرا بارداری باعث تنگی نفس می شود؟

تنگی نفس در دوران بارداری به دلیل تغییرات طبیعی است که در بدن شما رخ می دهد. بدن تلاش می کند تا خود را با وضعیت جدید یعنی حمل نوزاد وفق دهد. در اوایل حاملگی، اطراف قفسه سینه شما پهن تر می شود و ممکن است لباس های قدیمی که اندازه شما بودند سخت تر تن شما شوند. دلیل این است که قفسه سینه شما به سمت بالا و به سمت بیرون حرکت می کند تا  ظرفیت ریه بیشتری در اختیار شما قرار دهد. هورمون پروژسترون حاملگی هم چنین باعث می شود بدن، خود را وفق دهد تا اکسیژن در جریان خون را از طریق ریه ها جذب کند. در نتیجه، بدن شما نسبت به سطح دی اکسید کربن که نفس می کشید بسیار حساس تر می شود. این تغییرات به این معنی است که بدن شما کار بهتری در پردازش اکسیژن و دی اکسید کربن انجام می دهد. شما در همان سطحی نفس می کشید که پیش از بارداری نیز نفس می کشیدید، اما هر بار بسیار عمیق تر نفس می کشید و ممکن است به همین دلیل شما احساس تنگی نفس می کنید. برخی افراد باردار از این تغییرات آگاه تر هستند و نسبت به دیگران احساس نفس تنگی بیشتری می کنند. در اواخر سه ماهه سوم، اندازه جنین در حال رشد نیز می تواند باعث تنگی نفس شما گردد. در این مرحله، رحم به سمت بالا به صفحه ماهیچه نهفته در زیر قفسه سینه فشار وارد می کند(دیافراگم). که پس از آن در ریه های شما فشار ایجاد می شود. اگر تا این مرحله تنگی نفس نداسته اید، احتمالا در این مرحله، مقداری احساس تنگی نفس خواهید کرد. اگر چه  ممکن است در هنگام بالا رفتن از چند پله از نفس نفس زدن لذت نبرید، نگران نباشید. این نوع از تنگی نفس در دوران بارداری نرمال و کاملا بی ضرر است.

تنگی نفس در دوران بارداری چه مدت طول خواهد کشید؟

اگر برای اولین بار باردار شده اید، کودک شما به احتمال زیاد حدود هفته ۳۶ بارداری در لگن جا به جا می شود. این زمانی است که تنگی نفس شما ممکن است تسکین یابد. اگر شما یک کودک پیش از این به دنیا آورده اید، کودک ممکن است تا پایان بارداری وارد لگن نشود. اگر هنوز مدت زمانی مانده تا جنین به لگن سرازیر شود، برخی از ورزش های سبک را امتحان کنید. عدم تناسب باعث می شود شما احساس تنگی نفس کنید. بنابراین یک تمرین ملایم می تواند به شما کمک کند، در بلند مدت کمتر احساس تنگی نفس کنید. ورزش ملایم به این معنی است که در حین انجام تمرینات قادر به صحبت کردن باشید بدون این که نفس کم آورید. به علت تغییرات زیادی که در حین بارداری در بدن شما رخ داده است کودک شما مقدار زیادی از اکسیژن را، در حالی که شما ورزش می کنید می گیرد. پس از تولد نوزاد، سطح هورمون پروژسترون کاهش پیدا می کند، که بلافاصله فشار بر روی دیافراگم و رحم را از بین می برد. با این حال، ممکن است چند ماه طول بکشد که تغییرات در قفسه سینه و سیستم تنفسی شما به حالت قبل از بارداری بازگردد.

تنگی نفس در دوران بارداری
تنگی نفس در دوران بارداری

چه زمانی باید در مورد تنگی نفس در دوران بارداری نگران باشم؟

برخی از تنگی نفس ها در دوران بارداری شایع است. اما اگر شما متوجه علایم دیگر، مانند علایم زیر شدید باید بلافاصله با پزشک یا مامای خود تماس بگیرید:

  • احساسی که ضربان قلب شما، نامنظم می زند. (تپش قلب)
  • تنگی نفس شدید، یا احساس ضعف بعد از فعالیت زیاد دارید.
  • درد قفسه سینه، به خصوص اگر زمانی که بدن را قوس می دهید، شروع می شود.
  • اشکال در تنفس را در شب یا زمانی که دراز کشیده اید دارید.

تنگی نفس و خستگی همچنین می تواند نشانه کمبود سطح آهن ( کم خونی ) باشد. اگر به کم خونی مبتلا هستید، بدن شما برای تامین اکسیژن به اندازه کافی برای شما و کودک، باید سخت تر کار کند. اگر اخیرا آزمایش خون نداده اید از مامای خود بخواهید یک آزمایش خون برای شما تجویز کند. اگر شما مبتلا به آسم هستید، در مورد بیماری خود با دکتر یا مامای صحبت کنید. خطرات ناشی از عدم کنترل آسم برای شما و کودک، بسیار بیشتر از خطرات ناشی از مصرف دارو آسم در دوران بارداری می باشد.

آیا تنگی نفس من به نوزادم صدمه خواهد زد؟

تا زمانی که شما علائم نگران کننده دیگری ندارید، احساس تنگی نفس در دوران بارداری کاملا طبیعی است، و به کودک شما صدمه نمی زند. حتی اگر این چنین هم نباشد، شما در واقع تنفس عمیق و کارآمد دارید، به طوری که کودک شما می تواند خون دارای اکسیژن مورد نیازش را دریافت کند.