حمله قلبی زمانی اتفاق می افتد که جریان خون در یکی از شریان های قلب توسط لخته خون یا پلاک مسدود می شود و عضله قلب شروع به مردن می کند. زنان بیشتر از مردان بعد از حمله قلبی جان خود را از دست می دهند. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت بیشتر در مورد نشانه ها، علل، روش های تشخیص و روش های درمان حمله قلبی در زنان صحبت می کنیم.
حمله قلبی چیست؟
حمله قلبی زمانی اتفاق می افتد که جریان خون به عضله قلب مسدود شده و سلول های عضله قلب شروع به مردن می کنند. بسیاری از مشکلات مختلف می توانند به ایجاد حمله قلبی کمک کنند. اما بیماری عروق کرونر شایع ترین علت ایجاد این عارضه است.
علائم حمله قلبی در زنان چیست؟
شایع ترین نشانه های حمله قلبی برای زنان و مردان درد و احساس ناراحتی در قفسه سینه و قسمت بالای بدن است. علائم دیگر این عارضه عبارتند از:
- تنگی نفس
- حالت تهوع
این علائم در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد.
تفاوت بین حمله قلبی و ایست قلبی چیست؟
حمله قلبی همانند ایست قلبی نیست. در حمله قلبی، بیمار نفس می کشد و ضربان دارد و معمولا هوشیار و بیدار است. اما در طی ایست قلبی، قلب متوقف می شود و ضربان ندارد. در ایست قلبی بیمار هوشیاری ندارد.
Defibrillator دستگاهی است که شوک الکتریکی را به قلب می فرستد تا ریتم طبیعی را بازیابی کند. این درمان باید در اسرع وقت ارائه شود. برای ایست قلبی باید CPR (احیا قلب و ریه) بلافاصله شروع شود. متخصصان انجمن قلب آمریکا می گویند که با استفاده از CPR، هر کسی می تواند به فردی که دچار ایست قلبی شده است، کمک کند.
چه چیزی باعث حمله قلبی در زنان می شود؟
بیماری عروق کرونر (CAD) بیشتر باعث ایجاد حمله قلبی در زنان می شود. در افرادی که مبتلا به CAD هستند، در دیواره های شریان هایی که خون را به قلب می فرستد، پلاک ایجاد می شود. این عارضه به نام آترواسکلروز شناخته می شود.
پلاک می تواند در شکل توده های چربی یا در شکل یک لایه نازک و صاف ایجاد شود. هر دو نوع پلاک خطرناک هستند و می توانند منجر به حمله قلبی شوند.
حمله قلبی ممکن است در صورتی که سرخرگ بسته شود، رخ دهد. این عارضه اسپاسم کرونر نامیده می شود. اسپاسم کرونر عارضه نادری است و اغلب در زنان جوان بیشتر از زنان یا مردان مسن اتفاق می افتند.
چگونه می توانم بدانم که آیا در معرض خطر حمله قلبی هستم یا خیر؟
حمله قلبی ممکن است برای هر کسی، زن یا مرد، جوان یا پیر رخ دهد. بعضی از افراد به علت داشتن مشکلاتی خاص در بدن، سابقهخانواده، سن و عاداتی که بدن را بیشتر در معرض خطر قرار می دهند، بیشتر به این بیماری مبتلا شوند. به این عوامل، عوامل خطر گفته می شود.
شما نمی توانید برخی عوامل خطر مانند سن، نژاد یا قومیت یا سابقه خانوادگی را تغییر دهید. اما خبر خوب این است که می توانید بسیاری از عوامل خطر، مانند فشار خون بالا، دیابت، سیگار کشیدن و خوردن غذاهای ناسالم را تغییر دهید یا کنترل کنید.
همه زنان باید از خطر حمله قلبی در بدن خود مطلع باشند و اقدامات لازم را برای جلوگیری از بیماری قلبی انجام دهند. زنان بومی آفریقایی-آمریکایی، اسپانیایی و آمریکایی یا زنان بومی آلاسکا اغلب بیشتر از زنان سفید پوست، عوامل خطری برای ابتلا به حمله قلبی را دارند. این عوامل خطر عبارتند از:
- چاقی
- فقدان فعالیت بدنی
- فشار خون بالا
- دیابت
زنان آفریقایی-آمریکایی بیشتر احتمال دارد که دچار حمله قلبی شوند و در مقایسه با زنان سفید پوست، بیشتر بر اثر این عارضه جان خود را از دست می دهند.
آیا حمله قلبی در زنان نسبت به وقوع این عارضه در مردان متفاوت است؟
بله در تمام گروه های سنی، زنان پس از حمله قلبی، بیشتر از مردان دچار عوارض جانبی و مرگ می شوند. محققان مطمئن نیستند که چرا این مسئله، مخصوصا برای زنان جوان، رخ می دهد.
- زنان بین ۴۵ تا ۶۵ ساله مبتلا به حمله قلبی بیشتر از مردان مبتلا در همین سن، در طی یک سال پس از حمله قلبی جان خود را از دست می دهند. با این حال، حمله قلبی در زنان جوان کمتر از مردان جوان رخ می دهد. این آمار مربوط به نقش محافظت کننده هورمون استروژن از بدن در برابر بیماری های قلبی در زنان جوان می باشد.
- زنان بالای ۶۵ سال بیشتر از مردانی که در سنین مشابه هستند در طی چند هفته پس از حمله قلبی جان خود را از دست می دهند. زنان معمولا ۱۰ سال دیتر از مردان به حمله قلبی مبتلا می شوند. میانگین سن وقوع اولین حمله قلبی در مردان ۶۴ سال و در زنان ۷۲ سال است.
- بسیاری از زنان که حمله قلبی داشته اند، زندگی کامل و فعالی را تجربه می کنند.
حمله قلبی در زنان چگونه تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص حمله قلبی، پزشک در مورد نشانه ها، وضعیت سلامت و سابقه خانوادگی بیمار سوالاتی را مطرح خواهد کرد. دکتر همچنین آزمایشاتی را نیز تجویز می کند. پزشکان اغلب از آزمایش های زیر برای تشخیص حمله قلبی استفاده کرده و بر اساس آن، بهترین درمان را انتخاب می کنند.
آزمایش خون
در طی حمله قلبی، سلول های عضلانی قلب می میرند و از هم باز می شوند. این فرآیند پروتئینی را به خون شما منتقل می کند. آزمایش خون، با اندازه این پروتئین، نشانگرهای آسیب قلبی را اندازه گیری می کند. آزمایش خون معمولی که برای تشخیص حمله قلبی تجویز می شود شامل موارد زیر است:
تروپونین قلبی. این آزمایش رایج ترین آزمایش خونی است که برای تشخیص حمله قلبی تجویز می شود. این ماده در خون افراد سالم یافت نمی شود. سطح تروپونین در عرض ۳ تا ۶ ساعت بعد از شروع حمله قلبی افزایش می یابد. بنابراین انجام این آزمایش در عرض کمتر از ۳ ساعت پس از وقوع حمله قلبیریال ممکن است این عارضه را نشان ندهد.
کراتین کیناز MB. آزمون CKMB میزان آسیب قلبی را که به دلیل مسدود شدن جریان خون رخ می دهد، اندازه گیری می کند. این آزمایش می تواند بگوید که آیا درمان های انجام شده برای بازگرداندن جریان خون به قلب موثر بوده اند یا خیر؟ سطح CKMB حدود چهار تا شش ساعت پس از شروع حمله قلبی و حداکثر ۲۴ ساعت بعد از آن افزایش می یابد.
میوگلوبین. این آزمایش باعث تشخیص حمله قلبی در مراحل اولیه می شود. پس از حمله قلبی، میزان مایوگلوبین در عرض یک تا چهار ساعت افزایش می یابد، اما بعد از ۱۲ ساعت به حداکثر میزان خود می رسد.
آنژیوگرافی کرونری یا آنژیوگرافی
این آزمایش تصویری رنگی از رگ های خونی می گیرد. پزشکان با تماشای جریان خون می توانند محدود شدن رگ های کرونری را که ممکن است نیاز به باز شدن دارشته باشند، پیدا کنند.
زنان نسبت به مردان شانس بیشتری برای داشتن یک نوع پلاک کمتر رایج هستند که به جای چند توده بزرگ، یک لایه صاف در کنار شریان ها ایجاد می کند. اغلب آنژیوگرافی نمی تواند این پلاک نازک و صاف را ببیند، اما این پلاک بسیار خطرناک است. سایر آزمایش هایی که برای زنان دارای علائم حمله قلبی که در آنژیوگرافی عروق کرونر بیماریشان تشخیص داده نمی شود، تجویز می شوند عبارتند از:
اسکن هسته ای قلب. این تست عکس هایی را برای نشان دادن مناطقی از قلب که ممکن است آسیب دیده باشند، تهیه می کند. همچنین می تواند نشان دهد که قلب پمپاژ خوبی دارد. یا خیر؟ اگر باردار یا شیرده هستید، قبل از انجام این تست به پزشک خود این موضوع را اطلاع دهید. در این آزمون از مواد رادیواکتیو استفاده می شود که می تواند به کودک شما آسیب برساند.
الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG). این تست فعالیت الکتریکی قلب را تشخیص داده و ثبت می کند. برخی تغییرات در امواج الکتریکی بر روی ECG خود را نشان می دهند. اندازه گیری فعالیت الکتریکی قلب در حین فعالیت بدنی نیز می تواند به تشخیص کمک کند.
روش های درمان حمله قلبی در زنان چیست؟
حمله قلبی در زنان اغلب با روش های پزشکی یا غیر جراحی که لخته خون را از بین می برند و جریان خون طبیعی را به قلب بازگردانند، درمان می شود. بعضی از درمان ها، زمانی که آمبولانس می آید، بلافاصله شروع می شود. اما برخی از آن ها در بیمارستان انجام می شوند. دریافت درمان به موقع برای حمله قلبی می تواند به جلوگیری یا محدود کردن آسیب وارده به عضله قلب کمک کند.
چه داروهایی برای درمان حمله قلبی استفاده می شوند؟
داروهایی که ممکن است در صورت حمله قلبی تجویز شوند عبارتند از:
داروهای ترومبولیتیک
این داروها با تجزیه لخته خون شریان مسدود شده را باز می کند. برای کسب نتیجه بهتر، این داروها باید در اسرع وقت پس از شروع علائم حمله قلبی مصرف شوند.
آسپرین و رقیق کننده خون
این داروها سبب توقف خونریزی و ایجاد لخته های جدید می شوند. مصرف این دارو می تواند به کاهش آسیب قلبی کمک کرده و خطر مرگ را به میزان ۲۵٪ کاهش دهد.
نیترات ها
نیترات شریان های شما را باز می کند و جریان خون ارسالی را به قلب افزایش می دهد. یکی از نیترات های معمولی که استفاده می شود قرص نیتروگلیسیرین است.
مسدود کننده های بتا
مسدود کننده های بتا میزان کار قلب را پایین می آورند. این داروها به کاهش درد و ناراحتی قفسه سینه و جلوگیری از تکرار حملات قلبی کمک می کند. مسدود کننده های بتا نیز ممکن است برای درمان آریتمی ها (نامنظم شدن ضربان قلب) نیز استفاده شوند.
مهار کننده های ACE
مهار کننده های ACE (آنزیم تبدیل آنژیوتانسین) فشار خون و فشار روی قلب را کاهش می دهند. آنها همچنین به کاهش تضعیف عضله قلب کمک می کنند.
ضمن این که ممکن است داروهای دیگری برای کاهش درد و اضطراب یا کاهش کلسترول برای بیمار تجویز شود.
چه روش های پزشکی دیگری برای درمان حمله قلبی وجود دارد؟
شایعترین روش های پزشکی دیگر برای درمان حمله قلبی در زنان عبارتند از:
- آنژیوپلاستی و استنت گذاری. آنژیوپلاستی که مداخله پوستی کرونر نیز نامیده می شود، یک روش غیر جراحی است که مجرای عروق مسدود یا محدود شده را باز می کند. در این روش یک لوله نازک و انعطاف پذیر دارای بالون، توسط یکی از رگ های بدن به سمت کرونر ارسال می شود. هنگامی که این ابزار در جای خود قرار می گیرد، بالون، به منظور باز کردن مسیر جریان خون، باد می شود. سپس بالون خارج شده و یک لوله کوچک مش مانند به نام استنت به طور دائم در شریان قرار گیرد. استنت به جلوگیری از انسداد در شریان کمک می کند.
- پیوند عروق کرونر. در این روش، جراح از یک رگ خونی در قسمت دیگری از بدن استفاده می کند تا خون را با دور زدن شریان مسدود شده، وارد قلب کند. اگر بیش از یک عروق مسدود شده باشد، یا اگر آنژیوپلاستی و استنت گذاری برای بازگرداندن جریان خون کافی نباشد، ممکن است به این عمل جراحی نیاز داشته باشید.
چگونه می توانم از حمله قلبی جلوگیری کنم؟
همه زنان می توانند از حمله قلبی با ایجاد تغییراتی در زندگی خود، جلوگیری کنند. این تغییرات عبارتند از:
- انتخاب غذای سالمتر
- داشتن فعالیت فیزیکی بیشتر
- اجتناب از سیگار کشیدن
- اجتناب از نوشیدن الکل
حتی اگر پیش از این دچار حمله قلبی شده اید، می توانید با ایجاد این تغییرات از وقوع مکرر آن جلوگیری کنید.