کودکان به قدری جوان هستند که درک مشکلات برایشان سخت است آن ها می توانند تنها بگویند که “احساس خوبی ندارم” چرایی و درمان آن به دست بزرگترها است. آن ها ممکن است در مدرسه با دوستان و همسالان خود دچار مشکل شده باشند اما به راحتی نتوانند آن را بیان کنند و تنها احساسات بد در آن ها باقی بماند. غم و اندوه در کودکان همیشه با یک بستنی و کلوچه یا بازی های کامپیوتری درمان نمی شود بلکه ما باید به عنوان یک بزرگتر به آن ها کمک کنیم تا از غم و اندوه گرفتار شده در آن رهایی یابند و بتوانند احساسات خود را بیان کرده و حس خوبی داشته باشند. در ادامه ۴ روش برای خارج کردن کودک از بحران های روحی به غیر از روش های مرسوم مثل دادن هدیه و خوراکی را خواهید خواند این روش ها نیاز به صرف زمان دارد اما بسیار کارآمد هستند.
دکتر کریستی ون مارله، استادیار علوم روانی در دانشگاه میسوری کلمبیا معتقد است این روش ها به کودک مهارت های زندگی کردن می آموزد. او معتقد است این کارها همچنین می تواند خطر افزایش وزن و غذا خوردن احساسی را در کودکان کاهش دهد.
روش های خارج کردن کودک از بحران های روحی
بازی کردن با کودک
گاهی کودک شما به دلیل مواجه شدن با یک دوست نامهربان دچار بحران روحی می شود. بازی کردن شما با آن، حساسیت شما را نسبت به مراقبت از کودکتان نشان داده و به او اطمینان می دهد که یک دوست ویژه دارد. یکی از بهترین بازی هایی که می توانید با او انجام دهید پیاده روی و دوچرخه سواری است. همانطور که می دانید ورزش می تواند به کاهش استرس در کودکان نیز کمک کند.
انجام بحث ها آزاد
در این زمان اغلب کودک برای بیان احساس خود نمی تواند از کلمات استفاده کند فقط می تواند به شما بگوید که ناامید هستند. در واقع در بحران های روحی کودک فقط می تواند بگوید که خوشحال نیست. شما می توانید از احساسات ناامید کننده دیگران با او صحبت کنید تا کودک نیز بتواند احساسات خود را در این زمینه بیان کند. به عنوان مثال در مورد احساسات صدمه دیده یکی از اطرافیان در مورد ازدواج ناموفقش صحبت کنید. بگذارید کودک از احساساتی مثل غم ، ترس و دیوانگی صحبت کند. تایید احساسات کودک او را مطمئن می کند که یک پشتیبان دارد.
این مهم است که پس از بیان این صحبت ها، طریقه مقابله را نیز به او بیاموزید به عنوان مثال پس از اتمام صحبت ها او را دعوت به پیاده روی و یا بازی کنید. دکتر ون مارله می گوید ممکن است حتی کودک در خلال این بازی ها از احساسات خود بیشتر به شما بگوید چون حس می کند زمان مناسبی برای گوش دادن و همدردی است.
تنهایی
بچه ها اغلب مشغول بازی و سر و صدا هستند اما گاهی لازم است ساکت نشسته و فکر کنند. این مهم است که شما او را تشویق به آرامش و تفکر کنید. این زمان به آن ها یاد می دهد که چگونه به خود متکی باشند. این در حالی است که سرگرمی و بازی مداوم، آن ها را به دیگران و یا وسایل بازیشان وابسته می کند. پس مهم است که کودک شما بیاموزد که زمانی از روز را آهسته نشسته و به چیز یا کسی نیاز نداشته باشد.
رفتن به رختخواب
گاهی اوقات احساسات منفی کودک به دلیل اختلال در خواب او است. بچه ها در دوران مدرسه و دبستان یعنی بین سنین ۵ تا ۱۲ سال به ۱۰ الی ۱۱ ساعت خواب شبانه نیاز دارند. باید مطمئن شوید که کودک خواب آرامی دارد. اقداماتی مانند یک بحث کوتاه در مورد همان روز، حمام و سپس خواندن کتاب می توانند به خواب کودک کمک کنند. تنظیم درجه حرارت اتاق و میزان روشنایی اتاق نیز کمک کننده است. در این زمینه نیز می توانید با کودک خود صحیت کنید به او بیاموزید که خواب برای کسب انرژی روزانه آنها بسیار مهم است.