دانشمندان برای انار خواص و آثار ذیل را برشمرده اند

۱- پوست و ریشۀ انار برای دفع کرم کدو مفید است. جوشاندۀ پوست یا ریشۀ انار را برای دفع انواعی از کرمها می توان مصرف کرد به این صورت که سه مرتبه در روز خورده می شود، البته باید قبلاً ۲۴ ساعت آن را در آب خیس کرد. انتخاب ریشۀ تر یا خشک تفاوتی ندارد.

۲- جوشاندۀ پوست و گل انار به علت داشتن تانن قابض است و لذا در مورد اسهال خونی و خونریزیهای شدید استعمال می شود.

۳- جوشاندۀ پوست میوه انار برای برطرف ساختن ورم لوزتین، مکث زبان کوچک، سستی لثه، گرفتگی لوله و مجرای تنفس مفید است. (جهت غرغره ۳۰-۶۰ گرم در یک لیتر آب).

۴- دانۀ خشک کردۀ انار قابض بوده و در اسهال حاد به کار برده می شود.

۵- پوست انار زرد رنگ سخت و جاذب رطوبت است و در چرم سازی به کار می رود.

۶- انار به علت داشتن پتاسیم و منیزیوم در شستشوی خون مؤثر است و چون فعالیت کبد را زیاد می کند در احتقان کبد مؤثر بوده و در رفع اوره و کلسترل و دفع سموم و تعادل مایعات بدن به خصوص خون نقش مهمی ایفاء می کند.

۷- انار ضد سرماخوردگی است.

۸- انار به عنوان مفرح مصرف می شود.

۹- انار اشتها آور است و بهتر است قبل از غذا مصرف شود.

۱۰- مصرف انار بوی تعفن دهان را از بین می برد و لذا امام می فرماید: کُلُوا الرُّمانَ یَنقی افواهکم. «انار بخورید زیرا دهانهایتان را پاک می کند.»

۱۱- مصرف انار در معالجه راشیتیسم (نرمی استخوان ها)، کم خونی، ضعف اعصاب مؤثر است و به بدن نیرو می بخشد، از این رو امام صادق (ع) می فرماید: به کودکان خود انار بخورانید زیرا آنها را زودتر به حد جوانی می رساند. اَطعِمُوا صِبیانَکُم الرُّمانَ فَاِنَّهُ اَسرَعُ لِشَبابِهِم.

۱۲- مصرف انار شیرین، ایجاد شادی نموده و رنگ رخسار را نیکو می نماید.

۱۳- مصرف انار شیرین، برای معالجۀ ضعف و لاغری شدید بسیار مفید است.

۱۴- مصرف انار شیرین تقویت کنندۀ کبد و در معالجۀ یرقان (زردی) مفید است.

۱۵- مصرف انار شیرین صدا را صاف می کند و سرفه را تسکین می دهد.

۱۶- مصرف انار ترش و شیرین (ملس) باعث تسکین خارشهای بدن می شود. البته زیاده روی در مصرف انار ترش ایجاد زخم معده می کند.

۱۷- مصرف انار ترش زخمهای دهان را درمان می کند، باری این منظور باید روزی چند بار آب انار ترش را در دهان نگهداشت.

۱۸- آب انار ترش زخم داخل بینی، گوشت اضافی زخمها و درد گوش را معالجه می کند، به این منظور باید آب انار ترش را بجوشانند تا غلیظ شود و سپس با کمی عسل مخلوط کرده و سپس به زخم بینی یا گوشت زیادی زخمها و یا اطراف گوشی که درد می کند بمالند.

۱۹- رب انار از آب انار قوی تر و بهتر است و غم و اندوه را برطرف می کند.

۲۰- رب انار برطرف کنندۀ تشنگی شدید و رفع کنندۀ التهاب افراد تب دار می باشد.

Developing Pomegranate

۲۱- گل انار، اسهال ساده را درمان می کند، برای این منظور باید گل انار را به صورت جوشانده یا دم کرده تهیه نمود و مانند چای با کمی شکر روزی سه مرتبه، یک فنجان میل نمود. پوست و پیۀ انار را (پیه قسمت زردرنگی که به پوست انار از درون متصل است) تمام خواص گل انار را دارد.

۲۲- مالیدن جوشانده یا دم کردۀ گل انار برای التیام جراحات مؤثر است.

۲۳- جوشاندۀ پوست انار خونریزی بواسیر و امراض مقعد را معالجه می کند. برای این منظور بیمار یا در طشت محتوی جوشاندۀ پوست انار می نشیند و یا پس از اجابت مزاج هر دفعه مقعد خود را با جوشاندۀ پوست انار بشوید.

۲۴- از خشک کردۀ پوست ریشه یا ساقۀ درخت انار برای معالجۀ انگلهای روده و کرم کدو استفاده می کنند. برای این منظور باید بیمار بالغ ۵/۳ گرم گرد پوست انار را با یک لیوان آب گرم میل کند و در صورتی که بیمار یبوست دارد، پس از ۱ یا ۲ ساعت از مصرف دارو، یک مسهل کننده روغن کرچک مصرف کند.

۲۵- مصرف و دم کرده یا جوشاندۀ برگ انار به صورت مصرف چای ضداستفراغ، اشتهاآور و مقوی معده است.

۲۶- درد نیمۀ سر (میگرن) با خوردن دم کرده یا جوشاندۀ برگ درخت انار درمان می شود.

۲۷- مصرف دم کرده یا جوشاندۀ برگ انار مانند چای، کم خونی، ضعف شدید پس از بیماریها و خستگی شدید را برطرف می کند.

۲۸- دود ساقه درخت انار، حشرات را از بین می برد.

نکته فوق فرمایش امام موسی کاظم (ع) می باشد.

۲۹- خوردن انار شیرین، آب (نطفه) مرد را زیاد می کند و فرزند را نیکو می سازد. (امام رضا علیه السلام)

۳۰- هرکس در حال گرسنگی (و ناشتا) انار بخورد، تا چهل روز قلب او روشن می ماند. (امام صادق علیه السلام)

۳۱- انار را با پیۀ آن (پیه پوست نازکی است که میان دانه ها قرار دارد) بخورید زیرا معده را دباغی و ذهن را زیاد می کند. (امام صادق علیه السلام)

۳۲- انار خون را تصفیه می کند و تقویت کنندۀ قلب است و اگر پیش از غذا خورده شود، اشتها را باز می کند.

۳۳- گل، پوست و ریشۀ میوۀ انار، دارای خاصیت مقوی و قبض کننده می باشد.

۳۴- پوست و ریشۀ انار بهترین دارو برای دفع کرم کدو است و به این منظور باید ۱۲۰ گرم پوست و ریشۀ انار را در یک لیتر آب، به مدت ۲۴ ساعت خیساند و پس از آن روی آتش گذارده و به مدت ده دقیقه آن را بجوشانید و سپس هر روز سه فنجان از آن را به فاصلۀ یک ساعت و نیم میل کنید، البته این جوشانده کمی تلخ و نامطبوع است و در برخی اشخاص در ابتداء تولید سرگیجه و اختلالاتی می کند ولی به طور قطع کرم کدو را از داخل بدن می کند و به خارج دفع می نماید.

۳۵- انار، میوه ای سرد، خنک و تصفیه کنندۀ خون است.

۳۶- خوردن انار از ابتلاء به بیماری قند جلوگیری می کند.

۳۷- خوردن انار باعث تصفیه و معتدل ساختن کبد می شود.

۳۸- مخلوط آب انار با شکر و نشاسته و ضمغ عربی و روغن بادام، باز کنندۀ ادرار و تقویت کنندۀ دستگاه ادرار و مثانه است. مخلوط فوق را باید بجوشانند و نیم گرم بخورند.

۳۹- انار ترش و شیرین حرارت معده و غلیان و فشارخون را فرو می نشاند.

۴۰- انار ترش و شیرین (ملس)، اثر مستی را برطرف می کند.

۴۱- برای معالجۀ قی های خونی می توان، انار ترش و شیرین را سوزانید و با مقداری عسل مخلوط نموده و بر روی شکم مالید.

۴۳- انار ترش و شیرین (ملس)، مضرات دخانیات را خنثی می نماید.

۴۴- برای درمان صفرا، ناراحتی معده، تبهای صفراوی، یرقان، خارش و ناراحتی های پوستی می توان آب انار ترش و شیرین را با پیه و شکر خام بهم بمالند و معجونی تهیه کنند که مقدار ۵ تا ۱۰ سیر آن برای مداوای امراض فوق بسیار مفید است.

۴۵- سورمۀ سائیدۀ انار پخته برای جلوگیری از ریزش آب چشم مفید است.

۴۶- برای درمان اسهال و زخم روده می توان مقداری جو را نیم کوب کرده و به همان اندازه برنج مخلوط، با آب انار بپزند پس از صاف کردن آن را تنقیه کنند.

۴۷- سائیده انار و مازو برای برطرف کردن و باز کردن خلط خشک شده در سینه و دفع زخم سفلیس بسیار مفید است.

۴۸- برای درمان بواسیر و خونریزی قاعدگی می توان سائیدۀ پوست خشک انار و مازو را در طشتی بریزند و بیمار داخل آن بنشیند.

۴۹- برای معالجۀ سرفه های شدید خونی می توان انار را سوزانده و با عسل مخلوط نمود و بر سینه مالید، این درمان بسیار مفیدی است.

۵۰- گل انار، جهت درمان خونریزی لثه ها و زخم های دندان و ورم بیضه (باد فتق) مفید است.

۵۱- برای درمان استفراغ شدید می توان، گل انار را با برگ مو پخته و بر شکم بمالند.

۵۲- پخته و خمیر گل انار همراه با کمی استراحت برای درمان کفش زدگی و ترک پا بسیار مفید است.

۵۳- برای معالجۀ دمل، کورک، جوش و کثافت خون می توانید ۷ عدد گل انار را که غنچۀ دهن بسته است صبح ناشتا بخورند تا یکسال از بروز بیماریهای فوق جلوگیری می نماید.

۵۴- شستشو دادن با مخلوط عصارۀ گل انار و آب بارهنگ برای درمان زخم ذَکَر بسیار مفید است.

۵۵- خوردن آب انار شیرین مخلوط با شکر و نشاسته برای درمان درد سینه و سرفه کاملاً مؤثر است.


درباره درخت انار بیشتر بدانیم

ارتفاع متوسط درخت انار سه و نیم متر، پوست ساقه خاکستری، خاردار، دارای برگهای متقابل (روبرو) و ساده کامل و نوک تیز بدون کرک مایل به سرخی و براق و کناره های سخت و چرم مانند است.

گل درخت انار منفرد یا گرزنی شکل که دارای سه گل می باشد به رنگ ارغوانی یا قرمز اناری و گاه سفید می باشد و از اول اردیبهشت تا آخر تیر به صورت دسته های سه تایی و دوتایی و گاهی تنهایی شکوفا می شود.

میوۀ انار دوکی شکل – دارای پوست مقاوم – ساقۀ نازک متصل به پوست – سطح خرمایی قرمز خارجی و زرد لیمویی داخلی، در انار ترش دارای حجم کوچکتر و در انار شیرین بزرگتر است.

برای کشت انار فاصله دو درخت پنج متر بوده و چون ریشه طویلی ندارد، شخم ۵۰ سانتی متر کافی بوده که باید در مهرماه انجام گرفته و کود حیوانی به آن افزود. برای تکثیر درخت انار سه راه وجود دارد:

  • کاشتن هسته در اول بهار، البته این روش معمول نیست.
  • قلمه زدن که بهترین روش تکثیر است.
  • خواباندن نهال، به این صورت که پاجوشهایی دوساله را در گودال پهلوی درخت خوابانده و روی آن شن و خاک رس می ریزند و در اسفند سال بعد آن را از درخت اصلی جدا نموده و در محل مورد نظر می کارند و اینگونه نهال زودتر از همه بار خواهد داد.

مهمترین آفت انار سرماست. مرغوبترین انار ایران از شمال، انار اشرف و در مرکز انار یزد و ساوه می باشد.

انواع انار ایران عبارتند از انارهای ملس، شاه پسند، سیاه، طوقی، سندانی، زاغی، بیدانه،
فنجان، آب دندان.

میوۀ انار دو نوع است: شیرین، ترش و هر یک خواص و آثار ویژۀ خود را دارد.

قسمتهای مورد استفاده: میوۀ انار، گل انار، پوست ریشۀ انار و برگ آن و ساقه و پوست می باشد.

انار را در زبان عربی: رُمّان، الفان، می گویند و در آیات متعددی از قرآن به این میوه اشاره شده است. مثلاً در آیات ۹۹ و ۱۴۱، از سورۀ انعام و آیۀ ۶۸ از سورۀ الرّحمن.

«درخت انار می تواند تحت شرایط مساعد تا ۲۰۰ سال عمر کند. در هر هکتار تا ۳۰ تن محصول تولید می شود و مهمترین مناطق انارکاری ایران عبارتند از:

ساوه، فارس، یزد، دامغان. تنها در فارس حدود ۳۰ رقم انار وجود دارد که از مهمترین آنها می توان، ارقام ذیل را نام برد:

  • انار اتابکی
  • انار رباب
  • انار بریت
  • انار کدرو
  • انار شیرین بی هسته»

تذکرات:

  • انار برای اشخاصی که دچار یبوست هستند مضر است.
  • انار برای کسانی که دچار نفخ معده هستند ضرر دارد.
  • اشخاصی که رطوبتی و سرد مزاج هستند پس از خوردن انار، زنجبیل جوشیده با نبات آب گرم بخورند.
  • خوردن انار به عنوان دسر خوب نیست.
  • خوردن زیاد انار در یک جلسه، خوب نیست و غذا را فاسد می کند و باعث بیماری و ناراحتی معده خواهد شد.
  • زیاده روی در مصرف انار ترش، ایجاد زخم معده می کند.