سرخک یک بیماری ویروسی است که معمولا به شکل عفونی نیز تبدیل می شود. ویروس این بیماری از راه تنفس وارد دستگاه تنفسی شده و شخص را بیمار می کند. اکثر مبتلایان به سرخک را کودکان تشکیل می دهند. ابتلا به این بیماری مصونیت را به همراه دارد. یعنی هرکس در طول عمر خود تنها یک بار به بیماری سرخک مبتلا می شود.
علائم سرخک
علائم شایع این بیماری عبارتند از:
- تب معمولا بالا که به ۴۰ الی ۴۱ درجه نیز خواهد رسید. این تب در بیمار حدود ۷ روز ادامه دارد.
- بینی ترشحاتی شبیه به حالت سرماخوردگی دارد.
- سرفه بدون خلط همراه با گرفتگی بینی و عطسه. گاهی گلو درد نیز همراه این علائم بروز پیدا می کند.
- وروم ملتحمه و قرمزی چشم
- ترس بیمار از نور
- پس از گذشت سه روز از بروز علائم اولیه، جوش های آجری رنگ و نامنظمی، ابتدا در صورت سپس در تن و بعد در سایر اندام ها ظاهر می شود.
- ناراحتی های عمومی به همراه کوفتگی شدید
- قرمزی مخاط حلق
- وجود ترشحات زرد رنگ بر روی لوزه ها
- قرمزی اطراف زبان
- چهار روز بعد از شروع بیماری جوش ها ابتدا در صورت و پشت گوش ظاهر می شوند. روز دوم بعد از ظهور، این جوش ها شروع به متصل شدن به یکدیگر می کنند. در این زمان لکه ها بدن تازه در حال شکل گرفتن هستند. روز سوم جوش های تن شروع به وصل شدن به یکدیگر می کنند و در همین حال جوش های صورت کم کم از بین می روند.
درمان سرخک
پزشکان برای درمان دارویی از داروهای شستشو دهنده چشم، آسپرین برای پایین آوردن تب و داروهای تسکین دهنده سرفه استفاده می کنند. برای درمان گرفتگی بینی نیز معمولا قطره تجویز می شود. برای جلوگیری از عفونت های ثانویه نیز آنتی بیوتیک می تواند مناسب باشد.
اما اطباء سنتی برای درمان سرخک توصیه می کنند بیمار از خوردن غذاهای گرم دوری کند. این پزشکان معتقدند که سرخک بیماری گرمی است پس خوردن غذاهای گرم می تواند علائم را تشدید کند. خوردن مسهل را به هیچ وجه به بیمار توصیه نمی کنند. آن ها معتقدند برای درمان های گیاهی می توان از تخم خشخاش، تخم کاهو، تخم گشنیز، بنفشه، نیلوفر، عناب و سپستان از هر کدام برای خردسالان یک مثقال و برای بزرگسالان دو مثقال جوشاند و روزی دو وعده و به مدت چند روز به بیمار داده شود. اما بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به ویروس سرخک تزریق واکسن آن در نوزادی است.