قرن هاست که از زنجبیل به عنوان تسکین دهنده تهوع و استفراغ استفاده می شود. اما در حال حاضر تحقیقات جدید نشان داده که این ریشه طبیعی، ممکن است موارد بیشتری، از جمله درد مفاصل، سلامت قلب و آسم را پوشش دهد. زنجبیل اثر گشادکنندگی برونش دارد و حتی ممکن است برای کنترل وزن مفید باشد. خواص ضد التهابی زنجبیل آن را به یک عنوان ابزاری با ارزش در تسکین درد معرفی می کند. تحقیقی در سال ۲۰۰۱ انجام شد که در آن ثابت شد که روغن زنجبیل می تواند درد زانو را کاهش دهد. در همین سال در تحقیقی دیگر، به زنان ورزشکار روزانه سه گرم زنجبیل و یا دارچین داده شد و جالب است بدانید میزان قابل توجهی از حجم ماهیچه های آن ها کم شد. زنجبیل حتی به عنوان یک تسکین دهنده مثل ایبوپروفن درد قاعدگی را کاهش می دهد. کاهش شدت سردرد میگرن نیز یکی دیگر از خواص این گیاه دارویی است. در کنار تمامی این خواص، درمان آسم با زنجبیل نیز ممکن است. در این مطلب جدیدترین تحقیقات در این زمینه را خواهید خواند.
درمان آسم با زنجبیل
یکی دیگر از مطالعات اخیر، که در کنفرانس بین المللی جامعه قفسه سینه آمریکا ارائه شد، نشان داد که اضافه کردن ترکیبات زنجبیل به ایزوپروتونول ( یک نوع از داروهای آسم به نام بتا آگونیست است ) اثرات گشادکنندگی برونش آن را افزایش می دهد.
بخشی از خاصیت این ماده در درمان آسم را می توان با خاصیت آنتی اکسیدان قوی آن توجیح کرد که به ترکیباتی مانند جینجرولها، ترکیب shogaol و zingerone ها نسبت داده شده است. اعتقاد بر این است که این ترکیبات، خواص ضد التهابی و ضد درد به داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) اضافه می کند.
از آنجا که زنجبیل باعث افزایش اتساع برونش ها می شود، ممکن است یک جایگزین بسیار امن تر نسبت به داروهای موجود در بازار باشد. آسم یک بیماری جدی است که اگر درمان نشود می تواند کشنده باشد و از طرفی برخی مواقع داروهای آسم نیز خود عوارض جانبی کشنده ای دارند.
به عنوان مثال، داروی ایزوپروتونول، به یک بیماری همه گیر از مرگ و میر آسم که در سال ۱۹۶۰ رخ داده بود در ارتباط بود، این در حالی که درمان های مرسوم آسم می توانند در افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی، آب مروارید و پوکی استخوان نقش داشته باشند. پس می توان گفت بهترین درمان و بی خطرترین آنها همان زنجبیل است.