اختلال نعوظ یکی از مشکلات جنسی تقریبا شایع در مردان است. در این اختلال، فرد یا قادر نیست به نعوظ برسد یا برای حفظ نعوظ در طولانی مدت دچار مشکل می شود. علل بسیاری برای ابتلا به اختلال نعوظ (ED) وجود دارد. مشکلات جسمانی، روانی و یا هر دو در شکل گیری این اختلال نقش دارند. یکی از شایع ترین علل ED دیابت است. مطالعات نشان می دهد که ۳۵ الی ۷۵ درصد از مردان مبتلا به دیابت، اختلال نعوظ دارند. این افراد همچنین ۱۰ الی ۱۵ سال نسبت به مردان عادی، زودتر به مشکلات نعوظ مبتلا می شوند. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت در مورد اختلال نعوظ در بیماران دیابتی صحبت خواهیم کرد.
محتویات این مقاله پیرامون مسائل زیر است:
- چرا دیابت موجب شکل گیری اختلال نعوظ می شود؟
- چه تغییراتی در شیوه زندگی می تواند اختلال نعوظ در بیماران دیابتی را بهبود دهد؟
- درمان اختلال نعوظ در بیماران دیابتی چیست؟
علت ایجاد اختلال نعوظ در بیماران دیابتی
دیابت به دلیل ایجاد اختلال در جریان خون منتهی به آلت تناسلی و همچنین آسیب به اعصابی که نعوظ را کنترل می کنند، اختلال در نعوظ را به وجود می آورد. زمانی که مردان از لحاظ جنسی تحریک می شوند، ماده شیمایی به نام اکسید نیتریک در جریان خونشان آزاد می شود. این ماده شیمایی عجیب موجب می شود که عروق و عضلاتی که در آلت تناسلی وجود دارند شل شود. شل شدن این بخش ها در آلت تناسلی موجب می شود که خون بیشتری وارد دستگاه و سیستم تناسلی مردان شود. با کامل شدن این فرآیند، نعوظ رخ می دهد. بنابراین می توان گفت که ایجاد اختلال در سیستم، اختلال در نعوظ را به همراه دارد.
اما بدن مردان مبتلا به دیابت که در حال مبارزه با کنترل سطح قند خون هستند، به خصوص اگر مدیریت دیابتشان ضعیف باشد، قادر نیست این روند را به درستی اجرا کند.
هنگامی که سطح قند خون در بدن بیش از حد بالا می رود، اکسید نیتریک کمتری در بدن تولید و به جریان خون وارد می شود. این اتفاق به این معنی است که عضلات و عروق ناحیه تناسلی به درستی شل نمی شود و جریان خونی که برای رسیدن به نعوظ کامل مورد نیاز است به آلت تناسلی نخواهد رسید. بنابراین رسیدن به نعوظ و حفظ این حالت در شرایطی که قند خون بالا است امکان پذیر نیست. سطح پایین اکسید نیتریک اغلب در افراد مبتلا به دیابت مشاهده می شود.
علل دیگر اختلال در نعوظ
لیست زیر حاوی برخی از دلایل دیگر ED می باشد:
- چاقی
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا
- مشکلات هورمونی مانند کمبود تستوسترون در بدن
- مشکلات روانی از جمله استرس، اضطراب، و افسردگی
- مشکلاتی در سیستم عصبی از جمله آسیب به نخاع یا مغز
- سیگار کشیدن
- نوشیدن بیش از حد الکل
- استفاده از مواد مخدر
- برخی از داروها، مانند داروهایی که برای درمان فشار خون بالا و افسردگی تجویز می شوند.
- آسیب به لگن یا جراحی بر روی پروستات، روده یا مثانه که ممکن است باعث آسیب به اعصاب متصل به آلت شوند. این آسیب عصبی نیز می تواند به ED منتهی شود.
آزمایش لازم برای تشخیص اختلال نعوظ در بیماران دیابتی
پزشکان اغلب از آزمایش های زیر برای تشخیص ED استفاده خواهند کرد:
- آزمایش خون برای بررسی سطح قند خون
- آزمایشات هورمونی برای اندازه گیری سطح هورمون تستوسترون و سایر هورمون ها
- آزمون سیستم عصبی، مانند فشار خون و تست عرق، که می تواند آسیب عصبی به قلب، عروق خونی، و غدد عرق را رد کند.
- آزمایش ادرار برای آزمایش قند در ادرار، که ممکن است نشان دهنده دیابت باشد.
- معاینه فیزیکی برای ارزیابی اندام تناسلی و بررسی واکنش های عصبی در پاها و آلت تناسلی
- شرح حال بیمار نیز برای تعیین شرایطی که منجر به این اختلال می شوند مناسب است.
- تزریق دارو به آلت تناسلی برای بررسی جریان خون وارده به آلت تناسلی و تعیین طبیعی بودن این جریان
چه تغییراتی در شیوه زندگی می تواند اختلال نعوظ در بیماران دیابتی را بهبود دهد؟
درمان اختلال نعوظ در بیماران دیابتی در حال حاضر به دلیل درک علت این اختلال بسیار ساده است. به طوری که کنترل قند خون قادر است به سادگی خطر ابتلا ED را کاهش دهد.
دیگر اقدامات پیشگیرانه که برای کاهش این خطر الزامی هستند شامل موارد زیر می باشند:
- ترک سیگار و دخانیات
- کاهش مصرف الکل
دیگر تغییراتی که ممکن است در این زمینه کمک کننده باشند عبارتند از:
رعایت رژیم غذایی سالم و ورزش کردن: مطالعات نشان می دهد که مردانی که از رژیم غذایی حاوی چربی های اشباع کم و سرشار از فیبر استفاده می کنند و در طول هفته فعالیت فیزیکی انجام می دهند، قادرند بدون دارو علائم ED را بهبود دهند.
کاهش وزن: در برخی مطالعات مشخص شده است که حتی کاهش وزن بسیار کم هم می تواند عملکرد نعوظ و میل جنسی در مردان مبتلا به دیابت را بهبود بخشد. در بدن کسانی که وزن کم می کنند، سطح تستوسترون و جریان خون بهبود پیدا کرده در نتیجه اختلال نعوظ به مراتب کمتر به سراغشان خواهد آمد.
کاهش استرس: ED می تواند با استرس و تنش در ارتباط باشد. حتی اگر ریشه های اختلال عملکرد جنسی، فیزیکی باشد، برای درمان آن مشاوره مفید است. افراد مبتلا به ED باید سعی کنند که راهی برای حفظ آرامش خود بیابند. خواب کافی نیز می تواند در این زمینه موثر باشد.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که مصرف مکمل اسیدهای آمینه به نام های ال آرژنین و ال سیترولین ممکن است برای بهبود عملکرد نعوظ مفید باشد. این اسیدها بر روی افزایش تولید اکسید نیتریک در بدن که می تواند جریان خون به آلت تناسلی را افزایش دهد، تاثیر می گذارند. همانطور که قبلا گفته شد، سطوح پایین اکسید نیتریک اغلب در مردان مبتلا به دیابت دیده می شود.
درمان اختلال نعوظ در بیماران دیابتی چیست؟
درمان ED به علت ایجاد آن بستگی دارد. بنابراین طیف وسیعی از گزینه های درمانی برای این اختلال در دسترس است. این روش های درمانی هم برای درمان اختلال نعوظ در بیماران دیابتی و هم برای درمان آن در افراد عادی کاربرد دارند.
پزشکان معمولا اولین درمانی که برای این افراد توصیه می کنند استفاده از دارو است.
رایج ترین درمان دارویی نیز استفاده از قرص های خوراکی است. این قرص ها در تحقیقات بالینی توانایی خود را برای بازگرداندن عملکرد جنسی حتی در افراد مبتلا به دیابت نشان داده اند. رایج ترین داروهایی که به این منظور تجویز می شوند متعلق به گروهی به نام مهار کننده های PDE-5 می باشند. چهار نوع اصلی از بازدارنده فسفودی استرازتایپ ۵ که برای درمان ED استفاده می شوند عبارتند از:
- سیلدنافیل (ویاگرا)
- واردنافیل (لویترا)
- تادالافیل (سیالیس)
- اوانافیل
این داروها با افزایش جریان خون به آلت تناسلی مردانه باعث ایجاد نعوظ کامل می شوند. ضمن این که این داروها نیاز به تحریک جنسی کافی نیز دارند. برای درمان اختلال نعوظ در بیماران دیابتی توصیه می شود که این داروها ۳۰ الی ۶۰ دقیقه قبل از رابطه جنسی استفاده شوند.
اشکال دیگری درمان اختلال نعوظ به شرح زیر می باشند:
هورمون درمانی: درمان جایگزینی تستوسترون برای مردان مبتلا به اختلال نعوظ که تستوسترون در بدنشان کم است، مفید می باشد.
درمان تزریقی آلت تناسلی: تزریق آلپروستادیل به طور مستقیم به آلت تناسلی قبل از مقاربت، برای مردانی که به درمان با داروهای خوراکی پاسخ نمی دهند، مناسب است. این ماده جریان خون به آلت تناسلی را افزایش داده بنابراین نعوظ کامل رخ می دهد.
پمپ خلاء (دستگاه وکیوم): این دستگاه از یک لوله پلاستیکی متصل به یک پمپ تهیه شده است. این لوله پلاستیکی بر روی آلت تناسلی قرار گرفته و به وسیله پمپ، در لوله خلاء ایجاد می شود. این موضوع باعث می شود که جریان خون به سمت آلت تناسلی کشیده شود. پس از ایجاد نعوظ، لوله پلاستیک برداشته شده و حلقه انتهایی لوله دور آلت تناسلی قرار می گیرد و اجازه خروج خون از آن را در طول مقاربت نمی دهد. پس از پایان نزدیکی، با برداشتن این حلقه جریان خون به حالتی عادی باز گشته و نعوظ پایان می یابد. به یاد داشته باشید که این دستگاه حتما باید توسط پزشک تجویز شود.
پروتز آلت تناسلی: اگر تمام گزینه های درمانی با شکست مواجه شود، عمل جراحی پیچیده ای نیاز است که در طی آن یک میله برجسته به آلت تناسلی پیوند زده می شود. این میله در زمان مقاربت صاف خواهد شد.
حمایت روانی: اگر اختلال نعوظ با بیماری های روانی مانند اضطراب یا افسردگی ایجاد شده باشد، بیمار با بهره گیری از مشاوره، بهبود خواهد یافت.
به یاد داشته باشید که رژیم غذایی خوب و متعادل، ورزش و مدیریت استرس، به همان اندازه که در درمان دیابت مهم هستند، برای درمان اختلال نعوظ در بیماران دیابتی نیز لازم اجرا می باشند.