معرفی بهترین داروها برای درمان ریزش مو در زنان و مردان

بر اساس گزارش واشنگتن پست، افراد مبتلا به ریزش مو در آمریکا بیش از ۳٫۵ میلیارد دلار در سال برای درمان ریزش مو صرف می کنند. متاسفانه، ۹۹٪ از تمام محصولات تجاری که به عنوان محصول درمان ریزش مو ارائه شده است به طور کامل بی اثر هستند. انجمن ریزش مو آمریکا، ریزش مو را یک بیماری بسیار عاطفی ناراحت کننده معرفی می کند که می تواند افراد مبتلا به خود را آسیب پذیر کند. برای همین منظور در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت پیرو سایر مطالب مرتبط با مراقبت از پوست و مو به معرفی درمان ریزش مو در مردان و زنان به صورت جداگانه خواهیم پرداخت.

درمان ریزش مو در مردان

در چند سال گذشته، علم پزشکی گام های فوق العاده ای را در درمان ریزش مو برای مردان برداشته است. با ظهور مهارکننده های ۵ آلفا ردوکتاز مانند پروپشیا و تکامل روش های ترمیم مو و جراحی، برای بسیاری از افراد، ریزش مو دیگر اجتناب ناپذیر نیست. برای اولین بار در تاریخ بشریت، امکان متوقف کردن و یا کاهش سرعت پیشرفت ریزش مو و جایگزینی موهای از دست رفته از طریق عمل جراحی با نتایج کاملا طبیعی وجود دارد.

به طور کلی دو درمان بالینی زیر اثر خود را برای درمان موفقیت آمیز ریزش مو در مردان با درجات مختلف اثبات کرده اند:

فیناستراید یا پروپشیا

فیناستراید نام عمومی برای نام تجاری دارو پروپشیا است. فیناستراید در ابتدا به عنوان یک دارو برای درمان بزرگی غده پروستات ارائه شد. پس از گذشت مدتی، مردانی که از این دارو استفاده می کردند، رشد مو را به عنوان یکی از عوارض جانبی دارو گزارش دادند. تا مدت ها این دارو به عنوان داروی درمان بزرگی پروستات توسط FDA تایید شده و استفاده می شد. در همین حین شرکت های دارو سازی به دنبال امکان توسعه فیناستراید به عنوان اولین قرص برای درمان طاسی الگوی مردانه بودند.

در ۲۲ دسامبر سال ۱۹۹۷ سازمان غذا و داروی آمریکا FDA فیناستراید را با دوز ۱ میلی گرم برای درمان طاسی موی در مردان (طاسی الگوی مردانه) تایید کرد. پروپشیا اولین داروی در تاریخ برای درمان موثر طاسی الگوی مردانه در اکثریت قریب به اتفاق مردان است.

روش کارکرد این دارو

موفقیت این دارو برای درمان ریزش مو در مهار نوع II آنزیم ۵ آلفا ردوکتاز است. این آنزیم، آنزیمی است که تستوسترون را به دی هیدروتستوسترون آندروژن قوی تر (DHT) تبدیل می کند. ۱ میلی گرم پروپشیا می تواند سطح DHT را  به میزان ۶۰٪ کاهش دهد. این DHT با جمع و کوچک کردن فولیکول مو، نهایتا به طاسی منجر می شود. این ۶۰٪ کاهش در DHT که توسط داروی فیناستراید ایجاد می شود، برای جلوگیری از پیشرفت ریزش مو در ۸۶٪ مردان در طول آزمایشات بالینی مفید بود. ضمن این که ۶۵ درصد از شرکت کنندگان در این آزمایشات تجربه افزایش قابل توجهی در رشد مو داشته اند.

تنها راه واقعا موثر پزشکی ثابت شده برای توقف ریزش مو در مردان کاهش سطح DHT است. انجمن ریزش مو آمریکا، توصیه می کند که از فیناستراید به عنوان خط اول درمان ریزش مو برای تمام مردان علاقه مند به درمان طاسی الگوی مردانه استفاده شود. با استفاده از این دارو ممکن است عوارض جانبی زیر نیز رخ دهد:

• ناتوانی جنسی
• از دست دادن علاقه به رابطه جنسی
• مشکل در رسیدن به ارگاسم
• انزال غیر طبیعی
• تورم در دست و یا پا
• تورم یا حساسیت در پستان
• سرگیجه
• ضعف
• سردرد
• آبریزش بینی
• خارش پوست

عوارض جانبی جنسی این دارو ممکن است بعد از توقف مصرف دارو ادامه پیدا کند. پروپشیا همچنین ممکن است سطح (PSA) آنتی ژن اختصاصی پروستات را در خون کاهش دهد و می تواند آزمایش خون PSA را تحت تاثیر قرار دهد.

مینوکسیدیل

مینوکسیدیل اولین دارویی است که توسط FDA برای درمان طاسی الگوی مردانه تایید شده است. مدت ها این دارو به شکل قرص و به طور گسترده ای برای درمان فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گرفت. درست مثل تحقیقات انجام شده بر روی  فیناستراید، یکی از عوارض جانبی بسیار جالب این دارو رشد مو بود. افرادی که از این دارو استفاده می کردند شاهد رشد مو در مکان های غیر منتظره ای مانند گونه و پشت دست و حتی برخی بر روی پیشانی بودند.

به همین دلیل محققان به این نتیجه رسیدند که شاید استفاده از ماینوکسیدیل به صورت موضعی بتواند در درمان ریزش مو و رشد مجدد موها موثر باشد. استفاده از این روش یک انقلاب در درمان های ریزش مو بود.

در حالی که مینوکسیدیل در آزمایشات بالینی ثابت کرده است که می تواند به سرعت پیشرفت ریزش مو و رشد مجدد مو را به همراه آورد، اما اغلب کارشناسان از آن به عنوان داروی نسبتا حاشیه ای موثر در مبارزه با ریزش مو یاد می کنند. از آنجا که مینوکسیدیل هیچ تاثیری بر روند هورمونی ریزش مو ندارد اثرات مثبت آن در بهترین حالت موقت است و معمولا نتایج طولانی مدت آن تا حدودی ناامید کننده می باشد.

درمان ریزش مو در زنان

پزشکان معمولا برای درمان ریزش مو در زنان تمایل دارند که از یک درمان سیستمیک استفاده کنند. این نوع درمان، درمانی است که در آن یک دارو یا یک قرص می تواند کل سیستم بدن را تحت تاثیر قرار دهد. اما در زمانی که از دست دادن مو به دلیل وجود بیش از حد آندروژن در بدن و یا حساسیت بیش از حد پاسخ به مقدار عادی آندروژن در سیستم باشد معمولا از این شیوه درمان استفاده نمی شود. دلیلش این است که این درمان سیستمیک ممکن است سطح آندروژن بدن را کاهش دهد. بنابراین، پزشکان اغلب درمان های موضعی (درمان هایی که به طور مستقیم به پوست سر مالیده می شود) را انتخاب می کنند.

بهترین نتیجه را از درمان زمانی خواهید گرفت که بلافاصله بعد از ریزش به سراغ درمان برود. به دلیل این که بیشتر انواع ریزش مو در زنان از نوع آندروژنتیک است و ریزش موی آندروژنتیک در طولانی مدت ممکن است بسیاری از فولیکول های مو را به طور کلی از بین ببرد. استفاده از ضد آندروژن بعد از ریزش مو طولانی مدت حداقل به جلوگیری از ریزش مو بیشتر و تشویق به رشد مجدد فولیکول های خفته ای که هنوز هم زنده هستند، کمک می کند. حفظ سطح ویتامین و مواد معدنی در بدن در زمانی که از درمان های ضد آندروژن استفاده می شود می تواند به روند درمان کمک کند.

مثل همیشه، بیشترین شانس درمان و موثر بودن آن زمانی رخ می دهد که علت ریزش مو مشخص شده تا بتوان رشد آن را تحریک کرد. اثر این عوامل و روش های درمان ریزش مو از فردی به فرد متفاوت است. اما اکثر زنان با استفاده از درمان های زیر یک تفاوت مثبت در موها مشاهده کرده اند.

درمان موضعی مینوکسیدیل ۲٪

مینوکسیدیل برای اولین بار به شکل قرص و به عنوان یک داروی ضد فشار استفاده شد. اما بعد از مدتی یکی از عوارض تجربه شده آن که رشد مجدد مو بود گزارش شد. تحقیقات بیشتر نشان داد که استفاده موضعی مینوکسیدیل به طور مستقیم به پوست سر می تواند رشد مو را تحریک کند. در طی این روند، مقدار ماینوکسیدیل از طریق پوست جذب شده و به جریان خون راه پیدا می کند. این میزان به اندازه ای است که عوارض جانبی و داخلی کمی ایجاد می کند.

زنان مبتلا به ریزش موی هورمونی می توانند از ماینوکسیدیل استفاده کنند. این دارو برای زنان در مقایسه با مردان بیشتر موثر است. سازندگان مینوکسیدیل توصیه می کنند که زنان تنها باید از غلظت ۲ درصد ماینوکسیدیل استفاده کنند نه غلظت ۵٪. بسیاری از متخصصین پوست از مینوکسیدیل ۵٪ برای زنانی که ریزش موی آندروژنتیک دارند و تحت نظر خودشان استفاده می کنند. برخی از آزمایشات بالینی نشان داده اند که ماینوکسیدیل ۵٪ برای ریزش موی آندروژنتیک در هر دو زمینه حفظ و رشد مو از نوع ۲٪ آن به میزان قابل توجهی موثر تر است.

آلداکتون یا اسپیرونولاکتون

اسپیرنولاکتون نام تجاری  آلداکتون است که یک کلاس از داروهایی به نام پتاسیم دیورتیک می باشد. این داروها به منظور کاهش میزان مایعات در بدن، بدون از دست دادن پتاسیم استفاده می شود. این داروها همچنین برای درمان فشار خون بالا و ادم (تورم) استفاده می شود و برای درمان کمبود پتاسیم و هیپرآلدوسترونیسم (یک اختلال هورمونی) نیز کاربرد دارد.

اسپیرونولاکتون یک آنتی آندروژن است که به دو روش کار می کند. در ابتدا تولید آندروژن ها در غدد آدرنال و تخمدان را کاهش می دهد. و سپس از عملکرد آندروژن ها در بخش های بدن با جلوگیری از اتصال دی هیدروتستوسترون به گیرنده هورمونی جلوگیری می کند.

تاگامت یا سایمتیدین

سایمتیدین تحت نام تجاری تاگامت به فروش می رسد و متعلق به یک کلاس از مسدود کننده های هیستامین است که عمدتا برای درمان زخم معده و روده استفاده می شود. این دارو با ممانعت از عملکرد هیستامین در معده، مانع از از تولید اسید بیش از حد شده و اجازه می دهد بدن زخم را درمان کند. سایمتیدین نیز دارای اثر نسبتا قدرتمند ضد آندروژنی است و برای جلوگیری از اتصال فرم دی هیدروتستوسترون به  گیرنده فولیکول مفید است.

سایمتیدین در درمان هیرسوتیسم در زنان ( رشد بیش از حد موهای صورت) استفاده می شود و در زنان مبتلا به آلوپسی آندروژنیک نتایج امیدوار کننده ای را نشان داده است. از آنجا که برای درمان ریزش مو باید از این دارو با دوز بالا استفاده شود، مصرف آن به دلیل عوارض جنسی که دارد، برای مردان توصیه نمی شود.

سیپروترون استات

سیپروترون استات برای کاهش میل جنسی در مردان که میل جنسی بیش از حد دارند و برای درمان پرخاشگری جنسی استفاده می شود. این دارو همچنین برای درمان هیرسوتیسم شدید در زنانی که در سنین باروری قرار دارند و درمان ریزش موی آندروژنتیک در زنان کاربرد دارد. سیپروترون استات با مسدود کردن اتصال دی هیدروتستوسترون DHT به گیرنده های خود از ریزش مو جلوگیری می کند.

استروژن / پروژسترون

این درمان به عنوان درمان جایگزینی هورمونی (HRT) نیز شناخته می شود و معمولا در دوران یائسگی تجویز می شوند. قرص ها و کرم های استروژن و پروژسترون، احتمالا رایج ترین شکل درمان سیستمیک برای ریزش موی آندروژنتیک در زنان در سن یائسگی یا در زنانی که  استروژن و یا پروژسترون در بدنشان وجود ندارد می باشد.

داروهای جلوگیری از بارداری

از آنجا که قرص های ضد بارداری موجب کاهش تولید آندروژن در تخمدان می شوند، می توان برای درمان ریزش موی آندروژنتیک در زنان از آن ها استفاده کرد. اما این داروها ممکن است عوارض جانبی نیز داشته باشند. به عنوان مثال زنان بالای ۳۵ سال سیگاری که از این روش استفاده می کنند، با خطر بیشتری برای ابتلا به لخته شدن خون و سایر بیماریهای جدی رو به رو هستند.

نیزورال یا کتوکونازول

کتوکونازول، در حال حاضر به عنوان یک داروی ضد قارچ در درمان عفونت های قارچی استفاده می شود. این دارو همچنین دارای اثرات ضد آندروژنی است و می تواند تولید تستوسترون و دیگر آندروژن ها را توسط غده آدرنال کاهش دهد. این عمل، می تواند به درمان ریزش مو کمک کند. شامپو نیزورال شامل ۲ درصد کتوکونازول است و تنها برای درمان بیماری های پوست سر استفاده می شود اما در ترکیب با درمانهای دیگر برای ریزش موی آندروژنتیک نیز تجویز می شود.