خواص روغن گل گاوزبان برای پوست، آرتروز و التهاب و عوارض احتمالی ناشی از مصرف این ماده

روغن گل گاوزبان یک ماده طبیعی است که سطح بالایی از اسید چربی به نام گاما لینولنیک اسید (GLA)، که یک ماده ضد التهاب قوی در برخی روغن های گیاهی است را برای بدن فراهم می کند. البته این اسید چرب در غذاهای بسیاری یافت می شود. با ما تا انتهای این مطلب مجله پیام سلامت همراه شوید تا ضمن آشنایی با کارکرد روغن گل گاوزبان در مورد خواص و عوارضی جانبی ناشی از مصرف آن نیز اطلاعاتی را کسب کنید.

کاکرد روغن گل گاوزبان چیست؟

روغن گل گاو زبان به عنوان یک درمان گیاهی رایج در طب سنتی شناخته شده و سال هاست که از آن به عنوان یک گیاه دارویی استفاده می شود. یکی از مزایای استفاده از این روغن به صورت موضعی بر روی پوست و یا به صورت خوراکی و در قالب کپسول، اثرات ضد التهابی قوی این ماده است.

روغن گل گاو زبان به عنوان یک مکمل ضد التهابی طبیعی طرفداران بسیاری پیدا کرده است و به فروش می رسد، زیرا یکی از موادی است که میزان گاما لینولنیک اسید یا همان GLA در آن بسیار زیاد است. GLA یکی از اسید های چرب ضروری امگا ۶ است که بدن نمی تواند به تنهایی آن را تولید کند. بنابراین ما باید از منابع خارجی این اسید چرب را دریافت کنیم. در حالی که تا حدودی بدن ما قادر است اشکال دیگر امگا ۶ (مثل نوع موجود در آجیل یا دانه ها) را به گاما لینولنیک اسید تبدیل کند، اما بهتر است که GLA به طور مستقیم مصرف شود.

در حالی که گیاهان دیگر، از جمله روغن هسته انگور سیاه و یا روغن پریمولوس نیز دارای گاما لینولنیک اسید بوده و دارای مزایای مشابه ای هستند، اما وجود حدود ۲۳ درصد GLA در روغن گل گاو زبان باعث می شود که این ماده موثر ترین گزینه باشد. این در حالی است که میزان این اسید در روغن پریمولوس حدود ۹ درصد است. این بدان معناست که استفاده منظم از روغن گل گاوزبان، دوز بالاتری از اسید لینولنیک را تامین می کند و باعث می شود بدن به میزان کمتری از مکمل این ماده نیاز داشته باشد.

مهمترین مزایای این روغن برای بدن

همان طور که گفتیم روغن گل گاوزبان حاوی GLA است و خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی زیادی دارد. به همین دلیل می تواند برای درمان طیف گسترده ای از بیماری های حاد و مزمن مفید باشد. برخی از این بیماری ها عبارتند از:

  • علائم سندرم قبل از قاعدگی (PMS) (از جمله درد یا حساسیت به لمس سینه، اضطراب، و ضایعات پوستی)
  • از دست دادن تراکم استخوان و پوکی استخوان (به ویژه هنگامی که با مواد مفید برای استخوان ها مانند روغن ماهی امگا ۳ همراه شود)
  • علائم بیش فعالی (ADHD)
  • اختلالات پوستی، از جمله اگزما یا درماتیت
  • علائم یائسگی، از جمله گرگرفتگی و تعریق شبانه
  • عدم تعادل هورمونی، از جمله کمبود بیش از حد آدرنال
  • خستگی مداوم یا سندرم خستگی مزمن
  • درد آرتریت روماتوئید
  • مقابله با استرس
  • مدیریت دیابت
  • ترویج تولید شیر در پستان
  • دیسترس تنفسی (ARDS)، برونشیت، سرماخوردگی، سرفه و تب
  • الکل
  • التهاب که باعث درد و تورم می شود
  • جلوگیری از بیماری های قلبی و سکته مغزی

اسیدهای چرب ضروری، از جمله امگا ۶ موجود در گیاهان (مثل آجیل یا دانه) و روغن ماهی امگا ۳، اسیدهای چرب با زنجیره بلند هستند که نمی توانند به وسیله متابولیسم بدن انسان تولید شوند. مکمل اسید های چرب ضروری ممکن است در درمان اختلالات التهابی موثر باشد. زیرا آنها به تبدیل اسید های چرب به متابولیت های پروستاگلاندین E1 کمک می کنند و دارای توانایی افزایش گردش خون و مبارزه با التهاب را دارند. هنگامی که بدن قادر به تکمیل یک گام متابولیک مهمی که آنزیم های ضد التهابی را در سطوح مناسب نگه می دارد نیست، التهاب که ریشه اکثر بیماری ها است، به مرور زمان به طور خطرناکی افزایش می یابد.

خواص روغن گل گاوزبان

خواص ضد التهابی

گاما لینولنیک اسید موجود در روغن گل گاوزبان به عنوان یک نوع اسید چرب غیر اشباع (PUFA) شناخته شده و تاثیر مثبتی بر کاهش التهاب و مکانیسم کلی سلامت بدن داشته و خواص ضد پیری دارد. امگا ۳ و امگا ۶ PUFA هایی هستند که در مبارزه با بیماری ها نقش مهمی ایفا می کنند. زیرا آنها به کنترل مولکول های زیر که مسئول پاسخ های التهابی بدن هستند کمک می کنند:

  • پروستاگلاندین ها
  • لوکوترین ها
  • سیتوکین ها به نام اینترلوکین ها

GLA در مقادیر بسیار کمی در برخی از گیاهان خوراکی مانند سبزیجات دارای برگ سبز و بعضی از آجیل ها وجود دارد. اما پس از اینکه کودک دیگر با شیر مادر تغذیه نمی شود (مهم ترین منبع GLA شیر مادر است)، میزان مصرف GLA او بسیار کم می شود. از آنجا که روغن گل گاوزبان یکی از بهترین منابع برای تامین GLA است، مصرف آن می تواند این کمبود را جبران کند.

علاوه بر کنترل واکنش های ایمنی، GLA اثرات مثبتی بر روی مرگ سلولی (آپوپتوز) در سلول های سمی دارد. هنگامی که این ماده وارد بدن می شود، به یک ماده به نام دی هومو-γ-لینولنیک اسید (DGLA) تبدیل می شود. این ماده به عنوان یک پیش نیاز برای پروستاگلاندین ها و ترکیبات لکوتریوم که سیستم ایمنی بدن تولید می کند، عمل می کند. اعتقاد بر این است که DGLA باعث کاهش التهاب می شود، زیرا باعث سنتز لکو تریژن شده که تا حدودی مسئول افزایش واکنش های اتوایمیون و اثرات ترومبوتیک است.

به همین دلیل، روغن گل گاوزبان در حال حاضر به دلیل نقشی که در کاهش نشانه های مختلف بیماری های التهابی و بیماری های مرتبط با افزایش سن، از جمله آرتروز، اگزما آتوپیک و اختلالات تنفسی دارد، جنبه درمانی پیدا کرده است. به نظر می رسد افرادی که از اسیدهای چرب امگا ۳ ضد التهابی را همراه با روغن گل گاوزبان استفاده می کنند، به نتایج بهتری دست پیدا می کنند.

دارای خواص آنتی اکسیدانی برای مبارزه با سرطان

روغن گل گاوزبان و GLA در آن دارای خواص ضد جهش زایی و توانایی آنتی اکسیدانی هستند. این عوامل با رشد سلول های سرطانی مبارزه می کنند. در مطالعات آزمایشگاهی، هر دو GLA و روغن گل گاوزبان، فعالیت های سیتوتوکسیکی از خود نشان دادند. این فعالیت ها طول عمر سلول های سمی را به طور قابل ملاحظه ای کاهش داده و طول عمر سلول های سالم را افزایش می دهند. مصرف مکمل روغن گل گاوزبان برای محافظت از DNA و درمان سرطان، به خصوص به دلیل توانایی اش در کاهش آسیب های ژنتیکی اکسیداتیو پایدار که موجب التهاب و بیماری می شود، توصیه می شود.

کاهش نشانه های آرتروز

GLA در روغن گل گاوزبان به نظر می رسد مانند یک درمان طبیعی برای درد آرتریت روماتوئید عمل می کند. به ویژه هنگامی که در ترکیب با سایر داروهای ضد آرتریت یا ضد التهابی استفاده می شود. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد برخی افراد پس از شش هفته مصرف منظم روغن گل گاوزبان متوجه کاهش درد مفاصل، تورم و شدت حساسیت به لمس شدند.

مبارزه با اگزما و اختلالات پوستی

یکی از بهترین تحقیقاتی که برای کشف خواص روغن گل گاوزبان انجام شده است، توانایی آن در درمان بیماری های التهابی پوست مانند اگزما است. تحقیقات نشان داده اند که GLA کمبود لیپیدهای پوست (روغن) که موجب کاهش سطح فعالیت دلتا ۶ -دستوراز می شود را تصحیح می کند. هنگامی که پوست نمی تواند روغن های محافظ تولید کند، سیستم ایمنی بدن، موجب افزایش التهاب و پاسخ های ایمنی خاص شده و منجر به مشکلات پوستی، از جمله اگزما می شود.

از آنجا که پوست انسان نمی تواند GLA را از پیش سازه های اسید لینولئیک یا اسید آراکیدونیک سنتز کند، مصرف مکمل حاوی GLA توسط افرادی که برای کاهش حساسیت پوست نیاز به اسیدهای چرب ضروری دارند، مانند چربی طبیعی عمل می کند.

البته نتایج حاصل از تحقیقات مختلف نیز متناقض است. در حالی که برخی از تحقیقات نشان داده اند که روغن گل گاوزبان در اکثر بیماران اگزما را بهبود می بخشد، به نظر می رسد برخی افراد نسبت به دیگران پاسخ مثبت تری را به این درمان می دهند و در هنگام استفاده از این روغن به جای کرم های استروئیدی، بهبودی چشمگیری را شاهد هستند. برخی مطالعات نشان داده اند که افرادی که روزانه ۲ تا ۷۲۰ میلی گرم GLA مصرف می کنند، بهبود قابل توجهی را در سلامت پوست تجربه می کنند.

درمان عفونت تنفسی

به نظر می رسد روغن گل گاوزبان به بهبود عملکرد ریه ها به ویژه در افراد مبتلا به عفونت های التهابی تنفسی و اختلالاتی مانند سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) کمک می کند. مکمل های کپسولی این ماده می توانند به کم کردن زمان بهبودی سرفه، سرماخوردگی یا آنفولانزا کمک کرده و مدت زمان صرف شده در بیمارستان یا مصرف دارو را کاهش می دهند. این روغن التهاب را متوقف می کند. التهاب می تواند علائم تنفسی را بدتر کند.

پشتیبانی از رشد بدن

شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نوزادان نارس با دریافت مکمل روغن گل گاوزبان دارای نرخ رشد بهتری می شوند. مکمل اسیدهای چرب در این روغن و مکمل های امگا ۳ از رشد سیستم عصبی مرکزی کودک حمایت کرده و عوارض مرتبط با زایمان زودرس را کاهش می دهد.

مطالعات منتشر شده در Food and Chemical Toxicology نشان داد که خوراندن GLA در روغن گل گاوزبان به مدت ۹۰ روز به موش ها موجب رشد بیشتر آن ها شد.

کمک به کاهش تجمع چربی و افزایش وزن

اگر در حال کاهش وزن هستید، اخبار خوبی برایتان داریم. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد GLA به شکل روغن گل گاوزبان در مقایسه با سایر روغن های گیاهی تصفیه شده باعث کاهش تجمع چربی در بدن می شود. به طور خاص، GLA باعث تجمع چربی قهوه ای می شود، اما چربی سفید را کاهش می دهد. دانشمندان معتقدند که افراد لاغر دارای چربی قهوه ای بیشتری نسبت به افراد دارای اضافه وزن و چاق هستند. از طرفی چربی قهوه ای نسبت به چربی سفید ممکن است بیشتر شبیه عضله باشد.

یک مطالعه که در سال ۲۰۰۰ توسط Laboratory of Nutrition Biochemistry در ایباراکی ژاپن انجام شد، به ۳ گروه از موش ها به ترتیب رژیم حاوی ۲۰ درصد روغن گلرنگ، ۲۰ درصد روغن گل گاوزبان شامل ۲۵ درصد GLA یا ۲۰ درصد روغن گل گاوزبان حاوی ۴۷ درصد GLA داده شد. در طی دو هفته، رژیم روغن گلرنگ نسبت به دو رژیم غذایی دیگر باعث افزایش قابل توجهی در بافت چربی اپیدیدیم و پرویرنال (سلول های چربی) شد.

مصرف انرژی و رشد حیوان در میان هر سه گروه مشابه بود، اما به نظر می رسد GLA اثرات محافظتی بر روی تجمع چربی سفید داشته است. این مطالعه نشان می دهد که GLA در رژیم غذایی از طریق افزایش بیان های ژنی که کنترل رشد بافت چربی قهوه ای را بر عهده دارند، موجب کاهش تجمع چربی در بدن می شود.

دوز مصرف روغن گل گاوزبان

در اغلب موارد برای بزرگسالان سالم، دوز معمول مصرف این مکمل ۵۰۰ میلی گرم تا ۳ گرم به ازای هر بار مصرف روزانه است. برای بیمارانی که برای کاهش التهاب و درد ناشی از بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید از این مکمل استفاده می کنند، دوزهای بالاتر از ۳ گرم توصیه می شود. روغن گل گاو زبان اغلب همراه با مکمل روغن گل مغربی استفاده می شود تا اثرات ضد التهابی و کاهش درد آن افزایش یابد.

تعاملات و اثرات جانبی ناشی از روغن گل گاوزبان

گرچه مصرف این ماده به صورت خوارکی و موضعی ایمن است، اما دارای عوارض جانبی بالقوه است و ممکن است با برخی از داروها تداخل داشته باشد. بعضی از افراد هنگام مصرف روغن گل گاو زبان به ویژه در دوزهای بالا، مشکلات گوارشی از جمله اسهال، آروغ زدن و نفخ را تجزبه می کنند.

زنان باردار نباید از این روغن استفاده کنند زیرا ممکن است باعث القاء زایمان شود. روغن گل گاو زبان دارای توانایی رقیق کننده برای خون است. بنابراین برای افرادی که داروهایی مانند آسپرین یا وارفارین مصرف می کنند، مصرف این روغن مناسب نیست. علاوه بر این، اگر سابقه تشنج دارید، قبل از شروع مصرف این روغن، با پزشک صحبت کنید، زیرا روغن گل گاوزبان می تواند با داروهای ضد تشنج تداخل داشته باشد.