ده سال پیش اختلال در غذا خوردن مانند بی اشتهایی عصبی یا پرخوری عصبی چندان شایع نبود؛ اما امروز یک واقعیت است. زنان بزرگسالی به یک پاتولوژی وسواس در مورد غذا و ورزش دچار شده اند و مانند دختران ۱۲ تا ۲۵ ساله عمل می کنند. اختلال در غذا خوردن یک بیماری روانی است. یک بررسی اخیر در انجمن ملی برآورد کرده است که حدود ۰٫۶ درصد از افراد دچار کم اشتهایی عصبی هستند درحالی که ۰٫۱ دچار پرخوری عصبی هستند. اختلال خوردن در زنان سه برابر بیشتر از مردان است. همان بررسی نشان داد که کمتر از نیمی از افراد مبتلا به اختلالات غذا خوردن به دنبال کمک حرفه ای هستند.

چه کسانی در معرض اختلال خوردن غذا هستند؟

دو نوع کلی از زنان بزرگسال در این مورد وجود دارند.

  • کسانی که زندگی موفقی داشته اند اما در حال حاضر دچار چالش های بزرگی مانند تغییر مسیرهای شغلی و ازدواج هستند.
  • کسانی که تعداد زیادی از مسائل حل نشده دارند و درطول سال ها با نا امیدی سر کرده اند.

این سوال که چرا برخی زنان در رویارویی با استرس های مشابه دچار مشکل می شوند یک ترکیب شگفت انگیز از خطر ژنتیکی و فشارهای روانی و عاطفی است که هنوز به طور کامل درک نشده است، اگرچه هنوز هیچ ژن بی اشتهایی یافت نشده است. برپایه پژوهش ها برخی ویژگی های شخصیتی در این زمینه تاثیر دارند. کسانی که دچار اختلال غذا خوردن هستند افرادی هستند که ترس بیشتری دارند و همیشه دچار استرس هستند.

دوران درمان اختلال غذا

دوران درمان، یکی از زمان هایی است که باید بسیار مراقب بود. یکی از بزرگتری چالش ها در این دوره به دست آوردن بهبود و حس اعتدال است. برای درمان این بیماری شما نیاز به یک تیم دارید که یاری تان کنند. البته این به عهده پزشکان است که تشخیص دهند شما باید بستری شوید و یا سرپایی درمان شوید. تیم شما باید دارای یک روانپزشک و روانشناس و مشاور تغذیه که به شما بیاموزد که چگونه غذای سالم بخورید، باشد. با کمک این پزشکان شما می توانید یک برنامه تغذیه ای و ورزشی مناسب داشته باشید. و فرامشو نکنید که استفاده از داروهای ضد افسردگی نیز ممکن است تاثیرگذار باشد.