روی یک ماده معدنی کمیاب است که نقش حیاتی در بسیاری از عملکردها و فرایند های مهم بدن انسان دارد. این فرایندها شامل رشد، سیستم ایمنی، و تولید مثل می باشند. روی موجب می شود هورمون های بسیاری در بدن از جمله تستوسترون، تولید و تنظیم شود. برخی مطالعات توانسته اند ارتباط ماده معدنی روی و اختلال نعوظ را نشان دهند. به همین دلیل در ادامه این مقاله مجله پیام سلامت به بررسی ارتباط روی و اختلال نعوظ و تاثیر روی در درمان اختلال نعوظ خواهیم پرداخت.
محتویات این مقاله عبارتند از:
- ارتباط روی و اختلال نعوظ
- کمبود روی
- مکمل روی
ارتباط روی و اختلال نعوظ
روی برای رشد عملکرد اندام های جنسی مردانه بسیار حیاتی است. مردانی که با کمبود روی مواجه می شوند، بیضه هایشان کمتر رشد کرده و تعداد اسپرم های آن ها در مایع منی کمتر می شود.
روی کمک می کند تا هورمون های جنسی کلیدی، مانند تستوسترون و پرولاکتین تولید شود. روی قادر به ساختن جزء اصلی مایع پروستات می باشد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد که غذاهای حاوی روی، ممکن است در صلاحیت جنسی مردان دخیل باشد. در یک مطالعه، گروهی که روزانه از قرص سولفات روی استفاده می کنند، به طور چشم گیری شاهد افزایش مدت زمان انزال بودند.
مطالعه ای که در ۲۰۱۶ انجام شد نشان داد که مکمل حاوی اسید فولیک، روی، و گیاهان حاوی ریشه طلایی برای بهبود کنترل انزال در افرادی که تحت تاثیر انزال زودرس هستند، مفید می باشد. همچنین مکمل های روی یک درمان بالقوه برای اختلال نعوظ در کسانی است که به بیماری های کلیوی طولانی مدت مبتلا هستند.
اختلال نعوظ به حالتی گفته می شود که آلت تناسلی مردان نتواند در هنگام رابطه جنسی به اندازه کافی سفت شود. به گزارش انجمن اورولوژی آمریکا، اختلال نعوظ حدود ۳۰ میلیون مرد را در ایالات متحده تحت تاثیر خود قرار داده است.
اغلب موارد این اختلال از ترکیبی از عوامل جسمی و روحی ایجاد می شود.
- عوامل فیزیکی، مانند قند خون بالا و کلسترول موجب ایجاد اختلالات در جریان خون شده و استحکام آلت تناسلی را محدود می کند.
- عوامل روحی مانند استرس می تواند میل جنسی و یا اعتماد به نفس را کاهش دهد.
- بیماری های جدی، به ویژه افرادی که تحت تاثیر بیماری موثر بر سیستم های تنظیم هورمون و خون مبتلا هستند، نیز ممکن است به اختلال نعوظ مبتلا شوند.
بسیاری از موارد ابتلا به این اختلال، علائم اضافی از قبیل انزال زودرس و یا تاخیر در انزال را تجربه می کنند.
علل شایع اختلال نعوظ عبارتند از:
- بیماری های قلبی و عروقی
- عدم فعالیت بدنی
- فشار خون بالا
- قند خون بالا
- کلسترول بالا
- سیگار کشیدن
- مصرف مواد مخدر یا الکل
- چاقی و یا سندرم متابولیک
- آسیب های عصبی
- آسیب نخاعی
- اضطراب عملکرد جنسی
- استرس
- درگیری در محل کار، خانواده و یا روابط
- افسردگی
- داروها
در سال های اخیر، نیز ارتباط بین روی و اختلال نعوظ مشخص شده است.
کمبود روی
تقریبا ۱۷ درصد از جمعیت جهان به نوعی از کمبود روی رنج می برند. علائم کمبود روی عبارتند از:
- کاهش انرژی
- بی اشتهایی
- کاهش روند بهبود زخم
- ابتلا به عفونت های تنفسی طولانی مدت
- آکنه
- درماتیت
- پسوریازیس
علائم کمبود روی تا حد زیادی بستگی به شدت کمبود دارد.
موارد کمبود شدید روی نادر است. این اتفاق اغلب توسط اختلالات ژنتیکی و یا بیماری ها ایجاد می شود. اما می تواند عوارض جدی بر سلامت بدن داشته باشد.
موارد متوسط کمبود روی نسبتا شایع است و در اثر رعایت رژیم غذایی نامتعادل و یا ضعیف به وجود می آید. تخمین زده می شود که تقریبا ۲ میلیارد نفر در جهان از کمبود روی خفیف تا متوسط رنج می برند. علائم کمبود روی در حد متوسط اغلب شبیه به مورد شدید آن است. موارد متوسط کمبود روی به طور معمول برای بزرگسالان سالم خطرناک است.
بسیاری از علائم کمبود روی به اختلالات مهم در سلامت بدن مرتبط است. علاوه بر علائم بالا، سایر علائم کمبود روی عبارتند از:
- کاهش یا توقف رشد
- سیستم ایمنی ضعیف
- تاخیر یا نقص در بلوغ جنسی
- اختلال حسی
- کاهش اشتها
- اسهال طولانی مدت
- ذات الریه
- خارش پوست
- ریزش مو و یا نازک شدن مو
- خستگی روانی
کسانی که در معرض بیشترین خطر کمبود روی هستند را
- زنان حامله
- کودکان
- کسانی که بالا تر از ۶۵ سال عمر دارند
تشکیل می دهند.
در بیشتر موارد، کمبود روی با تغذیه نادرست ایجاد می شود و بسیاری از آنها نتیجه مستقیم رژیم غذایی است. گیاهخواران در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کمبود روی قرار دارند. زیرا روی عمدتا در گوشت و سخت پوستان یافت می شود.
حبوبات و برخی از غلات نیز حاوی اسید فیتیک هستند که جذب روی را با اختلال مواجه می کنند. سوء تغذیه و گرسنگی نیز می تواند به کمبود روی منجر شود.
شرایط خاصی که می تواند با جذب روی تداخل ایجاد کنند عبارتند از:
- بیماری کرون
- بیماری سلیاک
- بیماری التهابی روده و زخم
- بیماری کبد و کلیه
داروهایی که باعث کاهش جذب روده می شوند نیز می توانند به کمبود روی منجر شوند. سطح روی اغلب توسط آزمون پلاسما یا سرم تعیین می شود.
روی یک ماده معدنی بسیار مهم در رژیم غذایی است و برای سلامتی بسیار حیاتی است. این ماده معدنی کمیاب، نقش حیاتی در بسیاری از جنبه های سلامت انسان، از جمله:
- رشد
- ایمنی
- تولید مثل
- و ادراک حسی
بازی می کند.
بهترین راه برای کسب روی از طریق منابع طبیعی است که در مواد غذایی یافت می شوند. روی در بیشتر مواد غذایی یافت می شود. این ماده معدنی در بسیاری از چیزهایی که حاوی آهن هستند، به استثنای شیر و فرآورده های آن یافت می شود.
دیگر مواد غذایی که حاوی سطح بالایی از روی هستند عبارتند از:
- صدف
- جوانه گندم برشته
- گوشت گاو بدون چربی پخته شده و جگر گوساله
- کدو و دانه آن
- شکلات تلخ
- غلات غنی شده
- سویا، لوبیا و لوبیا سبز
- آجیل، به ویژه کاشو
مکمل روی
بر اساس دستورالعمل های ارائه شده توسط متخصصین در سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰، میزان روی مورد نیاز بر اساس سن و جنسیت در واحد میلی گرم، به شرح زیر است.
| سن | زنان (میلی گرم در هر روز) | مردان (میلی گرم در هر روز) |
| ۰ تا ۶ ماهه | ۲ | ۲ |
| ۷ ماهه تا ۳ ساله | ۳ | ۳ |
| ۴ تا ۸ ساله | ۵ | ۵ |
| ۹ تا ۱۳ ساله | ۸ | ۸ |
| ۱۴ تا ۱۸ ساله | ۹ | ۱۱ |
| ۱۹ ساله | ۸ | ۱۱ |
| زنان باردار | ۱۱ الی ۱۲ | ۱۱ |
| زنان شیرده | ۱۲ الی ۱۳ | ۱۱ |
استفاده از مکمل تنها زمانی توصیه می شود که بدن قادر نباشد از رژیم غذایی نیاز روزانه خود ار تامین کند. از طرفی، روی ماده ای است که در بیشتر مولتی ویتامین ها وجود دارد. بنابراین استفاده از مکمل آن به صورت خود سرانه توصیه نمی شود. زیرا برخی از این مکمل ها، مثل سولفات روی، که ارزان ترین فرم از این ماده معدنی است، عوارض جانبی مانند تحریک معده دارند.
اگر به اختلال نعوظ مبتلا هستید و قصد دارید از طریق مصرف مکمل روی این مشکل را حل کنید، حتما از متخصص سوال کنید. تست تستوسترون به پزشک کمک می کند که تشخیص دهد آیا نیاز به مکمل روی دارید یا خیر.
اقدامات احتیاطی برای مصرف مکمل روی
متخصصان انجمن The U.S. Food and Nutrition Board معتقدند که بزرگسالان هرگز نباید بیش از ۴۰ میلی گرم در روز از روی استفاده کنند. زیرا استفاده بیش از این مقدار موجب ایجاد عوارض و مسمومیت می شود. علائم مسمومیت خفیف شامل مشکلات روده، مانند دل درد، اسهال و تهوع می باشد. مسمومیت شدید روی نیز می تواند به علائم زیر منجر شود:
- سردرد
- تب
- کاهش هماهنگی عضلات
- خواب آلودگی
مسومیت طولانی مدت روی می تواند به کم خونی منجر شده و موجب تضعیف سیستم ایمنی بدن شود. کمبود افراطی مس نیز با مسمومیت طولانی مدت روی در ارتباط است. افرادی که نیم ساعت بعد از مصرف غذا روی می خورند نباید از مواد معدنی دیگر مانند آهن و مس استفاده کنند.
مواد غذایی که حاوی اسید فیتیک هستند، مانند غلات و دانه های کامل، ممکن است جذب مکمل روی را کاهش دهند. غذاهای غنی از فیبر و فسفر نیز ممکن است جذب روی را کاهش دهند.
مکمل های روی ممکن است با چند دارو از جمله دیورتیک ها و داروهای فشار خون تداخل داشته باشد. به طور خاص، مهار کننده های ACE نیز می توانند با مکمل های روی تداخل ایجاد کنند. بنابراین افرادی که از دارو برای فشار خون استفاده می کنند، باید تحت نظر پزشک مکمل روی مصرف کنند.