زرد زخم از انواع تا نشانه ها و درمان آن

زرد زخم یک بیماری پوستی بسیار مسری است. این حالت معمولا در صورت، گردن، و دست کودکان و نوزادان رخ می دهد. کودکانی که پوشک می پوشند نیز ممکن است در اطراف نواحی پوشک این بیماری پوستی را تجربه کنند. زرد زخم به ندرت در بزرگسالان رخ می دهد و اگر هم رخ دهد معمولا متعاقب بیماری پوستی و یا عفونت دیگری است.

زرد زخم توسط دو باکتری استرپتوکوک و استافیلوکوک اورئوس ایجاد می شود. درمان آن نیز اغلب به نوع باکتری که موجب بیماری شده است بستگی دارد. این بیماری در صورت درمان بین ۲ تا ۳ هفته طول درمان دارد. در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت در مورد انواع، علل، نشانه ها، تشخیص و درمان بیماری پوستی زرد زخم صحبت می کنیم.

انواع زرد زخم (ایمپتیگو)

چندین نوع مختلف از این بیماری پوستی وجود دارد. علائم و علل هر کدام نیز جداگانه است.

ایمپتیگو کوناگیوسا

این نوع از زرد زخم، زرد زخم غیر تاولی نیز ممکن است نامیده شود و رایج ترین نوع در بین کودکان است. این نوع ایمپتیگو بسیار مسری است و معمولا با زخم های قرمز رنگ در اطراف بینی و دهان آغاز می شود. این نوع زرد زخم، با تاول های متعدد ترکیده شده، ترشح مداول از آن ها و بثورات قرمز رنگ که دلمه بسته است، خود را نشان می دهد. این بثورات ممکن است خارش داشته باشند اما دردناک نیستند. تورم غدد لنفاوی (غدد لوبیا شکل که به بدن در مبارزه با عفونت ها کمک می کند) نیز ممکن است با زرد زخم کونتاگیوسا رخ دهد.

ایمپتیگو تاولی

این شکل از زرد زخم، بیشتر در کودکان زیر ۲ سال شایع است. تاول معمولا اولین بار در نیم تنه، بازوها، و ساق پاها ظاهر می شود. این تاول ها ممکن است در ابتدا به نظر شفاف برسند. اما بعد از گذشت مدتی کم کم تیره می شود. دوره بهبود تاول ناشی از زرد زخم تاولی، طولانی تر از تاول ناشی از انواع دیگر ایمپتیگو است. پوست مناطق اطراف تاول ها ممکن است قرمز و خارش دار باشد.

ایمپتیگو اکتیما

این نوع زرد زخم، جدی ترین شکل ایمپتیگو است. زیرا تاثیر آن نه تنها بر روی لایه سطحی پوست بلکه بر لایه دوم پوست نیز می باشد. تاول های این نوع ایمپتیگو دردناک هستند و ممکن است به جراحت منتهی شود و یا در صورت تشدید، حتی ممکن است زخم های باز ایجاد کند. تورم غدد لنفاوی نیز در این نوع ایمپتیگو شایع است.

علائم زرد زخم

علائم ایمپتیگو می تواند ناراحت کننده و شرم آور باشد. به ویژه هنگامی که آنها بر روی صورت ظاهر می شوند. اگرچه در انواع مختلف این بیماری علائم متفاوت است. اما این علائم تقریبا مشابه هستند و عبارتند از:

  • زخم های قرمز رنگی که به راحتی ترکیده و پوسته های زرد رنگ ایجاد می کند.
  • تاول پر از مایع
  • بثورات خارش دار
  • ضایعات پوستی
  • تورم غدد لنفاوی

علل زرد زخم

ایمپتیگو زمانی رخ می دهد که نوع خاصی از باکتری پوست را آلوده کرده باشد. این آلودگی می تواند از طریق چندین راه مختلف، مانند موارد زیر رخ دهد:

  • تماس پوست به پوست با فردی که این بیماری پوستی را دارد.
  • لمس کردن وسایل شخصی مانند حوله، ملافه، و اسباب بازی شخصی که به زرد زخم مبتلا است.
  • آسیب به پوست
  • نیش حشرات
  • گزیدگی حیوانات

زرد زخم مسری است و در درجه اول از تماس مستقیم با کسی که آن را دارد منتقل می شود. پس از شروع این بیماری در یک محل، زخم ها اغلب به دیگر قسمت های بدن نیز گسترش می یابند. این امر به ویژه در کودکان مبتلا شایع است. این باکتری قادر است از بریدگی ها و خراش در پوست نیز وارد بدن شود. در نوزادان، ابتلا به این بیماری معمولا خود را در اطراف دهان و بینی نشان می دهد و منطقه را ملتهب می کند. پس از مدتی متوجه می شوید که ترشحات برجسته ای در اطراف بینی وجود دارد که شبیه ترشحات بینی در حالت سرماخوردگی است. پس از مدتی تمام اطراف دهان و بینی کودک با این ترشحات چرکی پوشیده می شود.

بزرگسالان اغلب زرد زخم را از تماس نزدیک با کودکان آلوده می گیرند. گرما، رطوبت، و حضور اگزما فرد را مستعد ابتلا به این بیماری می کند. عفونت زرد زخم که عود می کند ممکن است با استاف و یا استرپتوکوک  ساکن در بدن در ارتباط باشد.

چه کسانی بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند؟

برخی افراد بیشتر از دیگران احتمال ابتلا به زرد زخم را دارند. عوامل خطر ابتلا به این بیماری عبارتند از:

  • سن بین ۲ تا ۶ سال
  • حضور منظم در مهد کودک یا مدرسه
  • تحریک شدن پوست توسط بیماری های دیگر
  • عدم رعایت بهداشت شخصی
  • هوای گرم
  • قرار گرفتن در یک محیط شلوغ که در آن باکتری ها می توانند به راحتی پخش شوند.
  • ابتلا به درماتیت (خارش و التهاب پوست که گاهی اوقات با واکنش های آلرژیک ایجاد می شود)
  • شرکت در فعالیت هایی که در آن تماس پوست به پوست ایجاد می شود.
  • دیابت
  • ضعف سیستم ایمنی بدن

تشخیص زرد زخم

در بیشتر موارد پزشک می تواند این بیماری پوستی را از طریق معاینه فیزیکی تشخیص دهد. با این حال، اکثر پزشکان برای تشخیص نوع باکتری که پوست را آلوده کرده است آزمایش کشت میکروبی را تجویز می کنند. برای انجام این آزمایش با استفاده از گوش پاک کن، مقداری از پوست آسیب دیده برداشته می شود و نمونه به آزمایشگاه ارسال می شود. اطلاعات حاصل از این آزمایش می تواند به پزشک کمک کند که نوع آنتی بیوتیک تجویزی را تشخیص دهد.

البته گه گاهی، ممکن است شرایط دیگری چیزی شبیه زرد زخم ایجاد کنند. عفونت هایی نظیر عفونت های قارچی و یا گال (کنه) ممکن است با زرد زخم اشتباه گرفته شود. این مهم است که توجه داشته باشید که هر تاولی به معنی عفونت زرد زخم نیست. برخی از بیماری های نظیر بیماری های زیر نیز می توانند تاول ایجاد کنند:

  • تب خال
  • آبله مرغان
  • پیچک سمی
  • آلرژی های پوستی
  • اگزما
  • گزش حشرات

عفونت ثانویه این ضایعات پوستی نیز ممکن است گاهی تاول ایجاد کند. در هر صورت آزمایش کشت باکتری به پزشک کمک می کند که تصمیم بگیرد که آیا کرم ضد باکتری موضعی کفایت خواهد کرد و یا اینکه آنتی بیوتیک های خوراکی لازم است؟

درمان زرد زخم

درمان این بیماری پوستی بستگی به شدت علایم و همچنین نوع باکتری دارد که باعث ایجاد ضایعات شده است. اگر تاول های و زخم های ایجاد شده خفیف باشد، پزشک معمولا توصیه می کند برای التیام پوست و جلوگیری از گسترش زخم ها از روش های خانگی زیر استفاده کنید.

درمان های خانگی

منطقه آسیب دیده را باید چند بار در روز با استفاده از آب و یک شستشو دهنده ضد باکتری تمیز کنید. دقت کنید که هرگز نباید متطقه آسیب دیده را بمالید. این کار می تواند باعث تحریک بیشتر پوست شود. بعد از شستشو باید منطقه را با گاز استریل و به آرامی خشک کرده و از پماد ضد باکتری و یا آنتی بیوتیک بر روی منطقه استفاده کنید. البته نوع پماد را باید پزشک تشخیص دهد.

اگر دلمه بر روی پوست وجود دارد، می توانید بعد از خیساندن زخم ها در محلول زیر، مناطقی که به راحتی دلمه اش بلند می شود را از این دلمه ها پاک کنید. برای تهیه این محلول می توانید از ترکیب آب و صابون استفاده کنید و یا به نسبت ۱ به ۳۲ از سرکه سیب و آب را مخلوط کنید.

هرگز منطقه زخم شده را نکنید و آن را لمس نکنید. در زمان پانسمان نیز باید سعی کنید پانسمان به زخم نچسبد. همیشه دست ها را بعد از تماس با منطقه آلوده برای جلوگیری از گسترش باکتری ها بشویید.

آنتی بیوتیک ها

اگر درمان های خانگی ذکر شده موثر نباشد و یا اگر زخم زرد شدید باشد، دکتر برایتان دارو تجویز می کند. پزشک ممکن است یک کرم آنتی بیوتیک موضعی تجویز کند که به طور مستقیم بر روی پوست بمالید. این مهم است که قبل از استفاده از کرم آنتی بیوتیک، محل زخم را تمیز کنید تا کرم بتواند به آسانی به زخم نفوذ کند.

ضمن این که ممکن است پزشک آنتی بیوتیک های خوراکی را تجویز کند. این دارو به شکل مایع برای کودکان و شکل قرص برای بزرگسالان در دسترس هستند. فرقی نمی کند چه آنتی بیوتیک موضعی و چه آنی بیوتیک خوراکی، در هر صورت برای جلوگیری از عود مجدد زخم ها باید طول دوره درمان را کامل کنید. اگر علائمتان بهبود پیدا کند و شما آنتی بیوتیک را متوقف کنید، فقط زمینه لازم برای بازگشت عفونت و باکتری را فراهم کرده اید.

آنتی بیوتیک هایی که می توانند برای درمان این بیماری مفید باشند شامل مشتقات پنی سیلین مانند آموکسی سیلین و اسید کلاولانیک و سفالوسپورین ها مانند سفالکسین هستند. اگر کشت باکتری، باکتری های دیگری که مقاوم به متی سیلین استافیلوکوکوس اورئوس و یا MRSA هستند را نشان دهد، آنتی بیوتیک های دیگر مانند کلیندامایسین یا تری متوپریم سولفامتوکسازول تجویز می شود.

پیشگیری از زرد زخم

رعایت بهداشت فردی کلید جلوگیری از زرد زخم است. برای این کار باید موارد زیر را رعایت کنید:

  • شستن دست ها به طور منظم
  • حمام کردن یا دوش گرفتن به طور منظم
  • تمیز کردن و پانسمان کردن هر گونه زخمی که بر روی پوست ایجاد می شود.

اگر این بیماری را دارید، برای جلوگیری از گسترش آن به مناطق دیگر پوست و یا به دیگران می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:

  • با استفاده از صابون ضد باکتری دست هایتان را بشویید.
  • با استفاده از یک حوله تمیز یا دستمال کاغذی دست ها را خشک کنید.
  • ملحفه و لباس هایتان را در آب داغ بشویید.
  • سطوح خانه را با محلول های ضد باکتری تمیز کنید.
  • ناخن ها را کوتاه نگه دارید.
  • در حالی که عفونت مسری است، از رفتن به مدرسه و محل کار اجتناب کنید.
  • وسایل شخصی خود را با دیگران به اشتراک نگذارید.