ساعات مناسب صرف وعده های غذایی کدامند؟

همیشه وقتی نوبت به مسأله تغذیه، رژیم غذایی و موضوعات مرتبط به آن می رسد، هر کسی نکاتی را در مورد بایدها و نبایدهای تغذیه به شما متذکر می شود. بعضی ها به شما می گویند که خوردن ماهی آزاد امری کشنده است؛ اما در مقابل عده ای خوردن آن را موجب بهبود عملکرد مغز و قلب انسان می دانند. این مسأله مسلماً برای شما گیج کننده به نظر رسیده و پی بردن به صحت این بایدها و نبایدها برایتان غیرممکن جلوه می کنند. شاید در مورد مواد غذایی مصرفی وضع به این منوال باشد. اما در مورد زمان مناسب برای صرف وعده های غذایی این درماندگی در برابر تعدد آرا وجود ندارد.

پی بردن به زمان مناسب صرف غذا می تواند بهترین راه برای ترک عادات بد غذایی، کاهش اضافه وزن و افتادن در مسیر صحیح ارتقای سلامت کلی بدن شما باشد. واقعیت این است که هر کدام از ما در بدن خود ساعتی داریم. که تنظیم زمان این ساعت برای مصرف غذا امری مهم و حیاتی است. وقتی ما با انجام اضافه کاری، تماشای تلویزیون و کارهایی از این قبیل ساعت بدن خود را نادیده می گیریم، در واقع به دست خود راه را برای چیرگی اضافه وزن یا بیماری هایی مثل دیابت نوع دوم بر بدمان باز کرده ایم. اما نکته شگفت انگیز درباره بدن انسان این است که با کمی کار سخت و تخصیص وقت و توجه، می توان از ورود تمامی این خسارات به آن جلوگیری نمود.

چرا زمان بندی صرف وعده های غذایی مهم است؟

چرا زمان بندی صرف وعده های غذایی مهم است؟
چرا زمان بندی صرف وعده های غذایی مهم است؟

بدن انسان در زمان بندی و حفظ آن عملکرد فوق العاده ای دارد. در واقع بدن ما برای صرف غذا زمان گیری می-کند؛ درست مثل یک ساعت. و این اتفاق در طی یک ریتم مشخص در شبانه روز تکرار می شود. این ریتم در سرتاسر شبانه روز خود را رشد داده و تثبیت می کند تا در نهایت، بازتاب خود را در الگوی روزانه زندگی ما نشان دهد. به همین خاطر است که شما باید حتی در روزهای تعطیل نیز مانند روزهای دیگر هفته، ساعت شش صبح از خواب برخیزید؛ چراکه این زمانِ تنظیم شده بدن شما برای بیداری در طول هفته است. اما وقتی ما درباره ساعت بدن و ریتم شبانه روزی آن صحبت می کنیم، منظورمان تنها ساعات خواب و بیداری نیست؛ بلکه این ریتم و زمان بندی در مورد کنترل و تنظیم زمان تغذیه ما نیز نقشی کلیدی ایفا می نماید.

سه یا شش؟

سه یا شش؟
سه یا شش؟

قبل از اینکه به طور مفصل به موضوع زمان بندی صرف وعده های غذایی بپردازیم، باید به یک نتیجه گیری کلی و صحیح در مورد تعداد وعده های غذایی در یک شبانه روز دست بیابیم. روندی که برای حفظ سلامتی و کاهش اضافه وزن پیشنهاد می شود، داشتن شش وعده غذایی مختصر و کوچک در طول یک شبانه روز است. بطوریکه بین هر وعده غذایی حدود دو ساعت و نیم تا سه ساعت فاصله باشد. بیشتر ما با این عادت بزرگ شده ایم که سه وعده غذایی در شبانه روز داشته باشیم. اما دانش پزشکی امروز نشان می دهد که برای حفظ و ارتقای سلامتی بدنمان بهتر است به این الگوی جدید غذایی رو بیاوریم.

صبحانه

صبحانه
صبحانه

همه ما می دانیم که صبحانه یکی از وعده های غذایی فوق العاده مهم و تعیین کننده است. خصوصاً زمانی که در مورد کاهش اضافه وزن و حفظ سلامتی از طریق توجه به تغذیه صحبت می کنیم. پژوهشی در سال ۲۰۱۰ میزان جذب کالری و چربی را در سه گروه از افراد مورد بررسی قرار داده است. در این پژوهش، گروه A افرادی بودند که قبل از تمرین و ورزش، صبحانه می خوردند. گروه B افرادی بودند که بعد از ورزش و تمرین، صبحانه صرف می کردند. و گروه C افرادی بودند که بدون هیچگونه تمرین و ورزشی به صرف صبحانه می پرداختند. این پژوهش نشان می دهد که افراد گروه A و C خیلی زود با اضافه وزن مواجه خواهند شد. اما افراد گروه B یعنی کسانی که بعد از انجام تمرین و ورزش صبحانه می خورند، اضافه وزن نخواهند داشت. در مورد ساعت صرف صبحانه باید گفت که شاید هیچ زمان دقیق و بی نقصی برای این کار وجود ندارد. اما آنچه معمولاً از سوی کارشناسان توصیه می شود این است که صبحانه در روزهای معمولی هفته باید بین ساعت پنج تا ده صبح و در روزهای تعطیل بین ساعت پنج تا یازده صبح صرف شود.

عصرانه یا میان وعده صبحگاهی

عصرانه یا میان وعده صبحگاهی
عصرانه یا میان وعده صبحگاهی

اگر شما جزو افرادی هستید که شش وعده غذایی در شبانه روز دارند، حتماً به داشتن یک میان وعده صبحگاهی، دو یا سه ساعت بعد از صبحانه اصلی خود عادت دارید. بر سر مزایای میان وعده صبحگاهی، منازعه های بسیاری وجود دارد. اما باید گفت که میان وعده صبحگاهی فرصتی استثنایی برای استفاده بیشتر از میوه، سبزیجات و مواد غذایی با فیبر غنی است. کودکانی که در میان وعده صبحگاهی شان از مواد غذایی مفیدی مثل پنیر و سبزی استفاده می کنند، از بنیه قدرتمندتری برخوردار خواهند بود.

ناهار

ناهار
ناهار

مصرف زودهنگام ناهار بهترین روش برای کم کردن وزن یا حفظ آن در حالت مناسب می باشد. در پژوهشی، محققان نقش اساسی زمان بندی صرف وعده های غذایی را در مورد چهارصد و بیست نفر از کسانی که موفق به کاهش اضافه وزن خود شده بودند، مورد بررسی قرار دادند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که کمی بیش از نصف این افراد، عادت به مصرف زودهنگام ناهار داشته اند. و تنها تعداد کمی از آنان ناهار خود را دیرهنگام صرف می کرده اند. این پژوهش ثابت می کند که افرادی که عادت به صرف دیرهنگام ناهار دارند؛ به سختی و کندی موفق به کاهش اضافه وزن خود می شوند.

شام

شام
شام

زمان صرف شام به زمان خواب شما متکی است. بنابراین اگر شما عادت دارید که هر شب ساعت نُه به رختخواب بروید، به شما توصیه می کنیم که شام خود را دیرتر از ساعت شش بعد از ظهر نخورید. چراکه شما باید همیشه مدت زمانی حدود سه ساعت پس از صرف شام را به بدن خود برای هضم کردن غذا فرصت بدهید. این موضوع خود دو دلیل عمده دارد. اول اینکه شما نباید با شکم پُر به رختخواب بروید. وگرنه مجبورید نیمه شب از خواب بیدار شوید. مساله دوم و مهمتر آن است که با شکم پُر به خواب رفتن موجب تحریک اسید معده شده و در دراز مدت شما را به بیماری رفلاکس معده دچار می کند. بنابراین چه خوب است اگر همیشه چند ساعت قبل از خواب چیزی نخورید. یادتان باشد که تصمیمات بد غذایی (مانند خوردن چیپس یا پفک) همیشه در زمان های پایانی شب به سراغ انسان می آیند. دلیل این مساله هم این است که وقتی کسی تا ساعت یازده شب بیدار می ماند. برای خوردن، انتخاب دیگری بغیر از این قبیل مواد غذایی نامناسب ندارد. پس بهتر است با علم به رابطه مستقیم میان زمان صرف شام و زمان به رختخواب رفتن، مراقب شیوه تغذیه خود در هنگام شب باشید.

بدون فکر چیزی نخورید

بهترین کاری که شما می توانید برای کنترل تغذیه خود انجام دهید این است که هیچ وقت بدون فکر مشغول خوردن چیزی نشوید. بدون فکر غذا خوردن بدترین آفتی است که ما را بدون آنکه خود متوجه باشیم به پُرخوری عادت می دهد. برای جلوگیری از این اتفاق باید همیشه هوشیار باشید تا هیچ وقت با حواس پرتی مشغول خوردن چیزی نشوید. بنابراین هنگامی که مشغول تماشای تلویزیون هستید، یا در بزرگراه رانندگی می کنید و یا پشت میز خود در اداره، ایمیل ها را پاسخ می گویید، از خوردن اجتناب کنید. یادتان باشد که اندکی فکر می تواند تغییرات بزرگی را بوجود بیاورد. پس همیشه به آنچه می خورید و زمانیکه مشغول خوردن چیزی می شوید، خوب فکر کنید.