علائم اولیه HIV چیست؟

هنگامی که صحبت از ایدز می شود، مهم است که بدانیم علائم اولیه HIV کدامند؟ در ادامه این مطلب مجله پیام سلامت به این پرسش پاسخ می دهیم. تشخیص زودهنگام HIV می تواند به تضمین سریع درمان، برای کنترل ویروس و جلوگیری از پیشرفت آن به مرحله ۳ اچ آی وی کمک کند. مرحله سوم این بیماری شایع ترین شکل بیماری است که به عنوان ایدز شناخته می شود.

درمان اولیه با استفاده از داروهای ضد رتروویروسی می تواند از انتقال ویروس به دیگران جلوگیری کند.

علائم اولیه HIV

علائم اولیه HIV ممکن است شبیه به علائم ناشی از آنفلوآنزا باشند. این علائم عبارتند از:

  • سردرد
  • تب
  • خستگی
  • تورم غدد لنفاوی
  • گلو درد
  • ریزش مو
  • بثورات پوستی
  • درد عضلانی و مفصلی
  • زخم شدن دهان
  • زخم آلت تناسلی
  • تعریق شبانه
  • اسهال

طبق گفته متخصصان وبسایت HIV.gov، علائم اولیه HIV در عرض یک تا دو ماه پس از انتقال ویروس، ظهور می کنند. علاوه بر این، بعضی از افراد ممکن است بعد از اینکه اچ آی وی را گرفتند علائمی نداشته باشند. مهم است که به یاد داشته باشید که علائم اولیه HIV با علائم بسیاری از بیماری های شایع مرتبط هستند.

خفیف بودن علائم ممکن است تا ۱۰ سال طول بکشد. با این حال، این به این معنا نیست که ویروس از بین رفته است. اچ آی وی بیماری قابل کنترلی است. اما اگر درمان نشود، می تواند به مرحله ۳ پیشرفت کند حتی اگر علائمی اولیه ای وجود نداشته باشد. به همین دلیل است که انجام آزمایش بسیار مهم است.

علائم ایدز

علائمی که نشان می دهد اچ آی وی به مرحله ۳ پیشرفت کرده است عبارتند از:

  • تب بالا
  • لرز و تعریق شبانه
  • بثورات
  • مشکلات تنفسی و سرفه مداوم
  • کاهش شدید وزن
  • لکه های سفید در دهان
  • زخم تناسلی
  • خستگی منظم
  • ذات الریه
  • مشکلات حافظه
علائم اولیه HIV چیست؟
علائم اولیه HIV چیست؟

مراحل اچ آی وی

بسته به فاز HIV، علائم می توانند متفاوت باشند.

مرحله اول ابتلا به اچ آی وی به عنوان عفونت حاد یا اولیه شناخته می شود. در این مرحله، اکثر افراد علائم رایجی مانند علائم آنفولانزا را تجربه می کنند که ممکن است که از عفونت دستگاه گوارشی و تنفسی متفاوت باشد.

مرحله بعدی مرحله تأخیر بالینی است. در این مرحله این ویروس کمتر فعال است، اما هنوز در بدن وجود دارد. در این مرحله، افراد علائمی را تجربه نمی کنند. این در حالی است که عفونت ویروسی در سطح بسیار پایینی پیشرفت کرده است. این دوره تاخیر ممکن است یک دهه یا بیشتر طول بکشد. بسیاری از افراد علائم اچ آی وی را در طول این دوره ۱۰ ساله از خود نشان نمی دهند.

فاز نهایی اچ آی وی مرحله ۳ است. در طی این مرحله، سیستم ایمنی به شدت آسیب می بیند و نسبت به عفونت های فرصت طلب آسیب پذیر می شود. هنگامی که HIV تا مرحله ۳ پیشرفت می کند، علائم مرتبط با عفونت ممکن است آشکار شود. این علائم عبارتند از:

  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • خستگی
  • تب

علائم مرتبط با خود اچ آی وی، مانند اختلال شناختی، نیز می تواند آشکار شود.

آیا دوره زمانی وجود دارد که ویروس در آن قابل انتقال نباشد؟

HIV پس از ورود به بدن، به سرعت قابل انتقال است. در جریان این مرحله، جریان خون حاوی سطح بالاتری از اچ آی وی است که باعث انتقال آن به دیگران می شود.

از آنجایی که همه بیماران دارای علائم اولیه HIV نیستند، آزمایش تنها راهی است که می تواند وجود ویروس را تشخیص دهد. تشخیص زودهنگام، زمینه لازم را برای فرد مبتلا به HIV جهت شروع درمان فراهم می کند. درمان مناسب می تواند خطر انتقال ویروس به شرکای جنسی بیمار را از بین ببرد.

ملاحظات دیگر

هنگامی که حرف از علائم اچ آی وی می شود باید به یاد داشته باشید که همیشه اچ آی وی نیست که افراد را بیمار می کند. بسیاری از علائم اچ آی وی، به ویژه در موارد شدید، از عفونت های فرصت طلب ناشی می شود.

میکروب های مسئول این عفونت ها معمولا در افراد دارای سیستم ایمنی سالم نمی توانند بیماری ایجاد کنند. با این حال، هنگامی که سیستم ایمنی ضعیف می شود، این میکروب ها می توانند به بدن حمله کنند و باعث بیماری شوند.

درمان ها تست شده

آزمایش HIV اهمیت زیادی دارد، زیرا فردی که با ویروس HIV زندگی می کند ولی بیماریش هنوز درمان نشده است، می تواند ویروس را انتقال دهد، حتی اگر علائمی نداشته باشد. ممکن است با تبادل مایعات بدن ویروس منتقل شود. با این حال، درمان هایی که امروزه کشف شده اند می توانند به طور موثر خطر انتقال ویروس به شرکای جنسی را کاهش دهند.

با توجه به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، درمان ضد رتروویروسی می تواند منجر به سرکوب ویروس شود. وقتی فرد HIV مثبت بتواند بار ویروسی غیر قابل کشف را مهار کند، HIV به دیگران منتقل نمی شود. بار ویروسی قابل تشخیص توسط محققان CDC، به میزان کمتر از ۲۰۰ ویروس در هر میلی لیتر خون تعریف شده است.

تست اچ آی وی تنها راه برای تعیین وجود ویروس در بدن است. فاکتورهای خطر شناخته شده ای وجود دارد که شانس ابتلا به HIV را افزایش می دهند. به عنوان مثال، افرادی که رابطه جنسی بدون کاندوم دارند یا از سوزن مشترک استفاده می کنند ممکن است نیاز باشد که این تست را به صورت دوره ای انجام دهند.